Stowięcino: Różnice pomiędzy wersjami
54°33′48″N 17°29′03″E/54,563333 17,484167| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
uzupełniono sekcję "Nazwa", dodano sekcję "Historia", dodano przypisy |
uzupełniono sekcję "Historia" Znacznik: Wycofane |
||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
==Historia== |
==Historia== |
||
Przez większość czasu istnienia wsi należała ona do rodu von Stojentin wywodzącego się od pomorskich rycerzy<ref name="AlEw"/>. W XV wieku wybudowano kościół murowany o konstrukcji szachulcowej, przebudowany w XVII wieku. Jedynie XV-wieczna wieża może uchodzić za autentyczną. W XIX wieku we wsi wybudowano dwór<ref>{{Cytuj |autor = Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska |tytuł = Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego |data = 1998 |wydawca = Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Okręg Słupski |s = 218 |język = pl}}</ref>. |
Przez większość czasu istnienia wsi należała ona do rodu von Stojentin wywodzącego się od pomorskich rycerzy<ref name="AlEw"/>. W XV wieku wybudowano kościół murowany o konstrukcji szachulcowej, przebudowany w XVII wieku. Jedynie XV-wieczna wieża może uchodzić za autentyczną. W XIX wieku we wsi wybudowano dwór<ref>{{Cytuj |autor = Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska |tytuł = Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego |data = 1998 |wydawca = Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Okręg Słupski |s = 218 |język = pl}}</ref>. W 1816 roku wygłoszono ostatnie kazanie w [[język kaszubski|języku kaszubskim]]<ref name="AlEw"/>. |
||
==Zabytki== |
==Zabytki== |
||
Wersja z 23:50, 14 sty 2024
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
482[1] |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
76-220[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GSL |
| SIMC |
0744692 |
Położenie na mapie gminy Główczyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego  | |
| 54°33′48″N 17°29′03″E/54,563333 17,484167
| |
Stowięcino (kaszb. Stowicëno[3], niem. Stojentin[4]) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Główczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Miejscowość położona na południowy wschód od Główczyc, 41,5 km od Słupska.
W 1954 w Stowięcinie urodził się Andrzej Lepper, polityk i związkowiec, były wicepremier, przewodniczący Samoobrony Rzeczpospolitej Polskiej.
Nazwa
Nazwa, odnotowana po raz pierwszy w 1341 w formie Stoyentin, ma pochodzenie słowiańskie i charakter dzierżawczy. Powstała przez dodanie do zdrobnionej nazwy osobowej *Stowięta (por. Stojgniew) formantu -ino[5]. Friedrich Lorentz odnotował kaszubską formę nazwy: Stov́icəno[6]. Niemiecka nazwa Stojentin jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[5].
Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Stowiãcëno[7].
Historyczne Nazwy[8]
- Stoyentin (1341 r.)
- Stoientin (1402 r.)
- "Boreslaff Stouwentine" (1472 r.)
- "Merten Stowentin" (1479 r.)
- Stoientin (1608 r.)
Historia
Przez większość czasu istnienia wsi należała ona do rodu von Stojentin wywodzącego się od pomorskich rycerzy[8]. W XV wieku wybudowano kościół murowany o konstrukcji szachulcowej, przebudowany w XVII wieku. Jedynie XV-wieczna wieża może uchodzić za autentyczną. W XIX wieku we wsi wybudowano dwór[9]. W 1816 roku wygłoszono ostatnie kazanie w języku kaszubskim[8].
Zabytki
- kościół z wieżą z XV w., konstrukcji ryglowej, nawa rozbudowana w XVII w., murowana gotycka wieża z długimi blendami, nakryta hełmem ostrosłupowym, przebudowany w 1963, wewnątrz manierystyczna ambona i barokowy obraz wstawiony we współczesny ołtarz[10];
- klasycystyczny dwór z pocz. XIX w. otoczony parkiem krajobrazowym[11]
Przypisy
- ↑ Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-11-22].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1226 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 150 (pol.).
- ↑ Dr F. Lorentz "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
- ↑ a b Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 104.
- ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Poznań: Instytut Zachodniosłowiański, 1923, s. 150.
- ↑ Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 221, ISBN 978-83-62137-50-3.
- ↑ a b c Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Okręg Słupski, 1998, s. 217 (pol.).
- ↑ Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Okręg Słupski, 1998, s. 218 (pol.).
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 231, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 257, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- Siedziba gminy: Główczyce
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady | |
| Osada leśna | |
| Części wsi | |
| Inne miejscowości |
