Stanisław Kossowski (1893–1942)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kossowski
Dołęga
Ilustracja
Stanisław Kossowski (przed 1936)
rotmistrz rezerwy kawalerii rotmistrz rezerwy kawalerii
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1893
Wilno

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1942
Auschwitz-Birkenau

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 szwadron pionierów

Stanowiska

dowódca szwadronu

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
Stanisław Kossowski

Stanisław Kossowski, ps. „Dołęga” (ur. 1 lipca 1893 w Wilnie, zm. 28 stycznia 1942 w Auschwitz-Birkenau) – rotmistrz Wojska Polskiego, starosta w II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 lipca 1893 w Wilnie, w rodzinie Władysława i Marii[1]. Przed 1914 podjął studia[1].

Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich[1]. Służył jako starszy ułan w 1 pułku ułanów[1]. W 1917 ukończył kawaleryjski kurs podoficerski Legionów Polskich.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika kawalerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[2][3]. W 1923 był oficerem 2 pułku szwoleżerów w Bielsku[4]. W listopadzie 1924 został przydzielony do szwadronu pionierów przy 5 Samodzielnej Brygadzie Kawalerii w Krakowie[5][6]. W styczniu 1925 został przydzielony do macierzystego pułku z pozostawieniem na odkomenderowaniu w Departamencie II Ministerstwa Spraw Wojskowych[7]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień rotmistrza ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 16. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[8][9][10]. W 1928 był oficerów 1 pułku szwoleżerów w Warszawie[11]. Służył także jako adiutant gen. Edwarda Śmigłego-Rydza[1]. W czerwcu 1930 został przeniesiony na stanowisko dowódcy 3 szwadronu pionierów w Poznaniu[12][13]. Z dniem 1 maja 1935 został przydzielony do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na sześciomiesięczną praktykę[14].

W maju 1936 jako rotmistrz rezerwy został mianowany starostą powiatu jaworowskiego[15][16]. Do września 1939 był starostą powiatu kobryńskiego[potrzebny przypis].

Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej został osadzony przez Niemców w obozie KL Auschwitz 23 listopada 1940 (numer więźnia 6527) i tam poniósł śmierć 28 stycznia 1942[17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 683.
  3. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 606.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 597.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 123 z 21 listopada 1924, s. 688.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 83, 539.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 16 stycznia 1925, s. 22.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 130.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 350.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 150.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 287.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930, s. 209.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 665.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935, s. 45.
  15. Mianowanie starosty w Jaworowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 119, s. 2, 26 maja 1936. 
  16. Nowy starosta w Jaworowie Stanisław Kosowski. „Wschód”. Nr 17, s. 4, 10 lipca 1936. 
  17. Informacje o więźniach. Stanisław Kossowski. auschwitz.org. [dostęp 2019-02-20].
  18. M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.
  19. M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 86 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]