Przejdź do zawartości

Stefan Wołoszyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Wołoszyn
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1911
Lwów

Data i miejsce śmierci

2 września 2004
Gdańsk

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia wychowania, pedeutologia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1948
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Profesura

1961

Doktor honoris causa
Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie – 1992
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

Rektor AWF (1960–1971)
Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej

Stefan Wołoszyn (ur. 19 sierpnia 1911 we Lwowie, zm. 2 września 2004 w Gdańsku) – polski pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób profesora Stefana Wołoszyna na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Ukończył Gimnazjum Państwowe im. Romualda Traugutta w Brześciu nad Bugiem[1], następnie w 1934 studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Od 1935 pracował jako nauczyciel języka polskiego w szkołach średnich w Wilnie, po wojnie w Białymstoku (do 1946).

W latach 1946–1950 był starszym asystentem i adiunktem na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie w 1948 obronił doktorat filozofii w zakresie nauk pedagogicznych i historii. W latach 1950–1953 był zastępcą profesora w Katedrze Pedagogiki Uniwersytetu Poznańskiego; jednocześnie wykładowcą Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Od 1953 związany z uczelniami warszawskimi - Uniwersytetem Warszawskim oraz Akademią Wychowania Fizycznego. W 1955 habilitował się, w 1961 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1972 – profesora zwyczajnego. Na UW był kolejno docentem i profesorem, a w latach 1980–1981 dziekanem Wydziału Pedagogicznego; na AWF docent, profesor, prorektor (1956–1960) i rektor (1960–1971), kierownik Katedry Pedagogiki. W 1981 przeszedł na emeryturę. Będąc na emeryturze przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej dla Nauczycieli[1].

W latach 1962–1971 był redaktorem „Roczników Naukowych AWF w Warszawie”, współautorem Małej encyklopedii pedagogicznej. Działacz Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

19 stycznia 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[2], w 1992 wyróżniony tytułem doktora honoris causa Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[3].

W 1935 ożenił się z Lidią z domu Łoś[1][4].

Zmarł w Gdańsku, pochowany 9 sierpnia 2004 na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 50G-3-3)[5].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Był autorem wielu prac z dziedziny nauk pedagogicznych (teoria i historia wychowania, metodologia nauk pedagogicznych, pedagogika porównawcza, pedagogika wychowania fizycznego i sportu); publikacje książkowe:

  • Metodyka pierwszych lat nauczania (1960, redaktor)
  • Dzieje wychowania i myśli pedagogicznej w zarysie (1964)
  • Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej (tomy I–III, 1965–1966), wydanie zmienione, tomy 1–3 1995
  • Nauczyciel: tradycje, współczesność, przyszłość (1978)
  • Korczak (1978)
  • Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku. Próba syntetycznego zarysu na tle powszechnym (1998)
  • Pedagogiczne wędrówki przez wieki i zagadnienia. Studia i szkice (1998)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Zdzisław Ratajek. Stefan Wołoszyn (1911–2004), uczony, pedagog, człowiek o najwyższej szlachetności. „Studia Pedagogiczne Akademii Świętokrzyskiej”. Tom 15, s. 15–17, 2005. Kielce: Akademia Świętokrzyska. ISSN 1730-6795. [dostęp 2024-03-05]. 
  2. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
  3. Uczelnia / O AWF Warszawa / Doktorzy Honoris Causa / Profesor Stefan Wołoszyn. [dostęp 2010-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-23)]. (pol.).
  4. Wołoszyn Lidia data śmierci 10.08.2000 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2024-03-05] (pol.).
  5. Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-03-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kto jest kim w Polsce. Edycja III, Warszawa 1993.
  • Mała encyklopedia sportu, Warszawa 1987.