Stefan da Cuneo
| męczennik | |
| Data i miejsce śmierci | |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | |
| Kanonizacja |
21 czerwca 1970[2] |
| Wspomnienie | |
Stefan z Cuneo (wł. Stefano da Cuneo; zm. 14 listopada 1391 w Jerozolimie) – franciszkanin, męczennik i święty Kościoła katolickiego.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Cuneo w Piemoncie. Po wstąpieniu do franciszkanów pracował w latach 1375-1383 na Korsyce. W 1383 roku wyruszył do Palestyny, gdzie franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej posiadali w tym okresie domy zakonne: przy bazylice Bożego Grobu, przy Wieczerniku w Jerozolimie oraz przy bazylice Narodzenia w Betlejem. Stefan przebywał we wspólnocie przy Wieczerniku, gdzie funkcjonował również dom dla pielgrzymów[4].
W listopadzie 1391 wraz z Piotrem z Narbony, Mikołajem Taveliciem i Deodatusem z Ruticinio udali się do kadiego w Jerozolimie, by wygłosić przed nim potępienie Islamu i zaproponować wiarę chrześcijańską. Gdy zażądano od nich wyrzeczenia się chrześcijaństwa, odmówili. Zostali aresztowani i poddani trwającym trzy dni torturom. Po nich ponownie zaproponowano im, tym razem na publicznym placu, by wyrzekli się chrześcijaństwa. Po kolejnej odmowie zostali zabici. Szczegółowy opis męczeństwa przedstawił w pisemnej relacji ówczesny kustosz Ziemi Świętej o. Gerardo Calvetti. Kult Stefana z Cuneo został zaaprobowany przez Pawła VI w 1966. Papież Leon XIII w 1889 roku potwierdził tylko istniejący od XV wieku kult Mikołaja Tavelicia[5]. Papież Paweł VI kanonizował wszystkich czterech męczenników franciszkańskich 21 czerwca 1970 roku[1][6][7].
Dzień wspomnienia liturgicznego św. Stefana z Cuneo wyznaczono na 17 listopada. Franciszkanie obchodzą wspomnienie 14 listopada – dies natalis.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Santi Nicola Tavelic, Stefano da Cuneo, Deodato Aribert da Ruticinio e Pietro da Narbona. santiebeati.it. [dostęp 2017-03-28].
- ↑ Paweł VI: Angelus Domini. Domenica 21 giugno 1970. vatican.va. [dostęp 2021-10-05]. (wł.).
- ↑ Paweł VI: Omelia del Santo Padre Paolo VI. vatican.va. [dostęp 2021-10-05]. (wł.).
- ↑ Donato Baldi OFM, Aleksander Kowalski: W Ojczyźnie Chrystusa. Przewodnik po Ziemi Świętej. Kraków – Asyż: Franciszkanie, 1993, seria: Biblioteka Franciszkańska, Nowa seria nr 2. OCLC 751468083.
- ↑ Nicola Tavelić, Stefano da Cuneo, Deodato da Ruticinio, Pietro da Narbona. causesanti.va. [dostęp 2021-10-05]. (wł.).
- ↑ Francesco Carta: Stefano da Cuneo, santo (Dizionario Biografico degli Italiani). www.treccani.it. [dostęp 2021-10-05]. (wł.).
- ↑ Proprio della Custodia di Terra Santa. Liturgia della Ore. Milano: Edizioni Terra Santa, 2015, s. 41. ISBN 978-88-6240-357-3. (wł.).