Stosunki włosko-maltańskie
Stosunki włosko-maltańskie – relacje zagraniczne pomiędzy Włochami i Maltą. Oba kraje nawiązały oficjalne stosunki dyplomatyczne wkrótce po odzyskaniu przez Maltę niepodległości.
Historia[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Relacje przed niepodległością[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na bliskość Malta i półwysep Apeniński mają długą wspólną historię. Malta była częścią normańskiego królestwa Sycylii i pozostawała związana z królestwem włoskim do 1194[1]. Królestwo Neapolu było zaangażowane w wojnę przeciwko francuskiej okupacji wyspy. W 1800 Malta została protektoratem administrowanym wspólnie przez Neapol i Wielką Brytanię, chociaż ta ostatnia miała większe wpływy. W 1813 wyspa stała się brytyjską kolonią i w ten sposób wyszła poza sferę włoską, chociaż obecność włoskiej kultury i języka wciąż pozostawała silna. I rzeczywiście, włoskie ambicje na wyspie zostały podkreślone w kwietniu 1933, kiedy podczas wizyty na wyspie podsekretarz rządu włoskiego Francesco Giunta stwierdził, że jest na włoskiej ziemi i że przyszłość wyspy leży w całkowitej unii z Włochami[2]. Oba kraje starły się podczas II wojny światowej, kiedy Włochy bombardowały wyspę podczas oblężenia Malty przez trzy lata między czerwcem 1940 a grudniem 1942, ponieważ Malta odrzuciła faszyzm i poparcie nazistów Mussoliniego[3].
Stosunki niezależne[edytuj | edytuj kod]
Włochy były pierwszym krajem, który ustanowił misję dyplomatyczną na Malcie i pierwszym, który mianował ambasadora rezydenta (od tego czasu zamieszkałego w „Villa Bel Air” w Ta 'Xbiex) po uzyskaniu przez Maltę niepodległości i pełnoprawnym członkostwie ONZ. 1 grudnia 1964 pierwszy ambasador Włoch złożył listy uwierzytelniające gubernatorowi generalnemu, sir Maurice’owi Dormanowi[4].
W 1980 roku Malta zawarła porozumienie o neutralności z Włochami, na mocy którego Malta zgodziła się nie zawierać żadnego sojuszu, a Włochy zgodziły się zagwarantować neutralność Malty[5]. Stosunki Malty z Włochami opisano jako „ogólnie doskonałe”[6].
Stosunki dyplomatyczne[edytuj | edytuj kod]
Włochy mają ambasadę w Valletcie. Malta ma ambasadę w Rzymie i 11 konsulatów honorowych (w Barletcie, Bolonii, Florencji, Genui, Mediolanie, Trieście, Katanii, Cagliari, Syrakuzach, Wenecji i Neapolu)[7].
Oba kraje są członkami Unii Europejskiej i Unii Śródziemnomorskiej[8].
Znane osoby historyczne w stosunkach włosko-maltańskich[edytuj | edytuj kod]
- Mattia Preti, malarz
- Alberto Pullicino, malarz
- Pietro Paolo Floriani, architekt, po którym nazwano Florianę
Znane współczesne osoby z podwójnym obywatelstwem Włoch i Malty[edytuj | edytuj kod]
- Arnold Cassola, polityk
- Aidan Zammit, muzyk
- Samuel Deguara, koszykarz
Zobacz także[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dennis Angelo Castillo: The Maltese Cross: A Strategic History of Malta. Greenwood Publishing Group, 2006. ISBN 0-313-32329-1. (ang.).
- ↑ Manfred Pfister, Ralf Hertel: Performing National Identity. 2008, s. 173-174. (ang.).
- ↑ History. W: Simon Gaul: Malta Gozo & Comino. Cadogan, 1998. ISBN 1-86011-089-4. (ang.).
- ↑ 50 years of Italian-Maltese relations. [w:] Times of Malta [on-line]. 2014-12-07. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-07)]. (ang.).
- ↑ John Woodliffe: The Peacetime Use of Foreign Military Installations Under Modern International Law. Dordrecht: Martinus Nijhoff, 1992, s. 99–100. ISBN 0-7923-1879-X. [dostęp 2009-04-11]. (ang.).
- ↑ David Attard, Dominic Fenech: The Law of the Sea and Jurisdictional Issues in the Mediterranean. W: John B. Hattendorf (edytor): Naval Policy and Strategy in the Mediterranean: Past, Present and Future. Londyn: Frank Cass, 2000, s. 362. ISBN 0-7146-8054-0. [dostęp 2009-04-11]. (ang.).
- ↑ Italy. foreignandeu.gov.mt. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-21)]. (ang.).
- ↑ The Permament Representation. foreignandeu.gov.mt. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-21)]. (ang.).