Tapir górski
| Tapirus pinchaque | |
| (Roulin, 1829) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Tapirus |
| Gatunek |
tapir górski |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
 | |
Tapir górski (Tapirus pinchaque) – ssak należący do rzędu nieparzystokopytnych z rodziny tapirowatych, najmniejszy spośród czterech gatunków i jedyny który może żyć na wolności poza regionem lasów tropikalnych.
Inne określenia: Tapir kordyleryjski (danta cordilleriana), tapir wełnisty (danta lanuda), tapir czarny (danta negra), tapir ze wzgórz (tapir de altura) lub wielka bestia.
Nazwa gatunku pochodzi od „La Pinchaque” – wyimaginowanego stwora, który mógł zamieszkiwać niektóre regiony górskie[2].
Ogólny wygląd i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Tapir górski jest rozpoznawalny dzięki swojej wełnistej sierści i białej dolnej wardze. Może on mieć futro w kolorze szaro-czarnym lub brązowym, zależy to od miejsca gdzie żyje. Zwykle włosy wokół twarzy są jaśniejsze. Dorosłe osobniki mają ok. 1,8 metra długości i 0,75-1 metra wysokości. Ważą ok. 150–225 kg. Osobniki płci żeńskiej są zwykle większe. Tak jak inne tapiry mają krótki i gruby ogonek oraz długi i giętki nos. Mają cztery palce na przednich raciczkach i trzy na tylnych.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
T. górskiego można spotkać w naturze w lasach Andów na terenie Kolumbii i Ekwadoru. Istnieją doniesienia o występowaniu na terenie północno-zachodniego Peru. Ten gatunek potrzebuje rozległych mglistych lasów do przetrwania gatunku i prawidłowego rozwoju. Tapir górski żyje na wysokości 1950–4400 m n.p.m. Podczas pór deszczowych zamieszkuje lasy Andów, natomiast podczas miesięcy suchych przenosi się do „paramo”.
Cykl życiowy[edytuj | edytuj kod]
Ciąża trwa około 400 dni, po tym okresie rodzi się zwykle jedno młode, bardzo rzadko zdarza się poród mnogi. Młode waży około 7 kg i tak jak pozostałe gatunki ma czerwono-brązowe futerko z białymi prążkami i plamkami. W odróżnieniu od innych młodych tapirów posiada tak jak dorosły osobnik wełniste futerko. Prążki znikają po około roku, po trzech latach osiąga dojrzałość seksualną, może dożyć 30 lat.
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Tak jak inne gatunki tapirów komunikuje się za pomocą wysokotonowych gwizdów. Czasami osobnik płci męskiej atakuje samicę w okresie rui przez podgryzanie nóg. W większości tapiry to samotniki, są ciche, czas w ciągu dnia spędzają na wędrówce w poszukiwaniu pożywienia ich dobrze znanymi ścieżkami[3]. Tapir górski zwykle zaczyna aktywność od zachodu słońca, a większą część dnia przesypia. Gdy chce dosięgnąć wysokich roślin może wspiąć się na tylnych nogach i chwycić ryjkiem gałązkę. Często szuka soli naturalnych, aby zaspokoić swoje potrzeby na podstawowe minerały. Osobnik męski często zaznacza swoje terytorium za pomocą moczu, kału lub pocieraniem drzew. Takie terytorium może mieć do 8 km kwadratowych powierzchni.
Ochrona gatunku[edytuj | edytuj kod]
Tapir górski jest najbardziej zagrożonym spośród czterech gatunków, wpisany na listę w 1996 roku przez IUCN. Może być tylko 2500 osobników żyjących na wolności. Kilka tapirów górskich żyje w zoo na świecie (USA i Kanada) są to Zoo w Los Angeles, Cheyenne Mountain Zoo w Colorado Springs, San Francisco Zoo[4][5][6]. 9 osobników żyjących w wyżej wymienionych ogrodach zoologicznych pochodzi od jednej pary. Naturalni wrogowie tapira to jaguar i puma.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tapirus pinchaque, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Downer, Craig C. „Status and Action Plan of the Mountain Tapir (Tapirus pinchaque).” Tapirs: Status Survey and Conservation Action Plan published by the IUCN/SSC Tapir Specialist Group, 1997.
- ↑ Goudot, Justin. „Nouvelles observations sur le Tapir Pinchaque (Recent Observations on the Tapir Pinchaque),” Comptes Rendus, Paris 1843, vol. xvi, pages 331-334. Available online with English translation by Tracy Metz.
- ↑ Eye on Conservation: Tale of the Tapir. lazoo.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-13)]. from the Los Angeles Zoo and Botanical Gardens website.
- ↑ Mountain Tapir Conservation at the Cheyenne Mountain Zoo. [dostęp 2007-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-15)].
- ↑ Podcast from the San Francisco Zoo. [dostęp 2007-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-12)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ARKive – zdjęcia i filmy tapira górskiego (Tapirus pinchaque)
- Międzynarodowa strona poświęcona tapirom