Topologia wprowadzona przez rodzinę przekształceń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Topologia wprowadzona przez rodzinę przekształceń (także słaba topologia, ang. initial topology) – najuboższa topologia w danym zbiorze względem której każde przekształcenie ze z góry zadanej rodziny przekształceń zbioru o wartościach w przestrzeniach topologicznych jest ciągłe. Pojęcie topologii wprowadzonej przez rodzinę przekształceń wprowadził Nicolas Bourbaki.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie zbiorem, będzie rodziną przestrzeni topologicznych oraz niech dla każdego dana będzie funkcja (przekształcenie)

W zbiorze istnieje najsłabsza topologia, względem której każda funkcja jest ciągła. Bazą tej topologii jest rodzina zbiorów postaci

gdzie jest skończonym podzbiorem zbioru oraz jest otwartym podzbiorem Topologia ta nazywana jest topologią wyznaczoną przez rodzinę przekształceń

  • Przekształcenie przestrzeni topologicznej w przestrzeń której topologia jest wyznaczona przez rodzinę przekształceń gdzie jest ciągłe wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego złożenie jest ciągłe.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • Jeżeli jest przestrzenią liniowo-topologiczną, której przestrzeń sprzężona jest nietrywialna (na przykład, jest przestrzenią lokalnie wypukłą, w szczególności, przestrzenią unormowaną), to w zbiorze można wprowadzić topologię wyznaczoną przez rodzinę Topologia ta, nazywana słabą topologią w jest liniowa oraz lokalnie wypukła.
  • Jeżeli jest taką przestrzenią liniowo-topologiczną jak wyżej, to w przestrzeni można wprowadzić tzw. *-słabą topologię, tj. topologię wprowadzoną przez rodzinę przekształceń gdzie dla i (każde odwzorowanie jest funkcjonałem liniowym na ).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]