USS Hazelwood (DD-107)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Hazelwood (DD-107)
Ilustracja
USS Hazelwood (DD-107)
Historia
Położenie stępki

24 grudnia 1917

Wodowanie

22 czerwca 1918

 US Navy
Wejście do służby

20 lutego 1919
1 kwietnia 1925

Wycofanie ze służby

7 lipca 1922
15 listopada 1930

Los okrętu

sprzedany na złom

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1060 ton

Długość

95,83 m

Szerokość

9,68 m

Zanurzenie

2,59 m

Prędkość

35 węzłów (65 km/h)

Uzbrojenie
4 × 102 mm,
2 x (1 funt)
12 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm.
Załoga

113 ludzi

USS Hazelwood (DD-107)amerykański niszczyciel typu Wickes będący w służbie United States Navy w okresie po I wojnie światowej. Patronem okrętu był John Hazelwood.

Stępkę okrętu położono 24 grudnia 1918 w stoczni Union Iron Works w San Francisco. Zwodowano go 22 czerwca 1918, matką chrzestną była Marian L. Neitzel. Jednostka weszła do służby 20 lutego 1919, pierwszym dowódcą został Comdr. A. A. Corwin.

Po rejsie odbiorczym i podróży do Norfolk po zapasy, "Hazelwood" 15 kwietnia 1919 opuścił Nowy Jork i popłynął w stronę Morza Śródziemnego. Do Gibraltaru dotarł 9 maja i uczestniczył w szkoleniach i ćwiczeniach jako eskorta pancernika "Arizona" (BB-39). Po rejsie śródziemnomorskim okręt wyszedł z portu maltańskiego 28 lipca i dotarł do Nowego Jorku 13 sierpnia. Następnego dnia wyszedł w rejs na Pacyfik, który miał się stać od teraz wodami macierzystymi. Niszczyciel odwiedzając po drodze Kubę i Panamę dotarł do San Francisco 5 września. Po operacjach w rejonie zachodniego wybrzeża USA okręt został wycofany ze służby 7 lipca 1922 w San Diego.

"Hazelwood" wrócił do pełnej służby 1 kwietnia 1925 i uczestniczył w ćwiczeniach gotowości i szkoleniach wraz z jednostkami Floty Pacyfiku przez następne 5 lat. Został wycofany ze służby 15 listopada 1935 w San Diego i sprzedany firmie Learner and Rosenthal 30 sierpnia 1935.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]