Przejdź do zawartości

United States Sixth Fleet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
VI Flota
United States Sixth Fleet
Historia
Państwo

 Stany Zjednoczone

Sformowanie

12 lutego 1950

Organizacja
Dyslokacja

 Włochy,  Hiszpania

Rodzaj sił zbrojnych

marynarka wojenna

Formacja

 US Navy

Strona internetowa
USS "Mount Whitney" (LCC-20) Okręt flagowy VI. Floty
Strefa odpowiedzialności VI Floty (2009)

United States Sixth Fleet (VI Flota Stanów Zjednoczonych) – związek operacyjny Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, stacjonujący na Morzu Śródziemnym.

Jej okrętem flagowym jest okręt dowodzenia(inne języki) USS "Mount Whitney" (LCC-20), którego portem macierzystym jest baza NATO we włoskiej Gaetcie. Punktem oparcia VI Floty na Morzu Śródziemnym jest jednak wspólna hiszpańsko-amerykańska baza w Rocie w pobliżu Cieśniny Gibraltarskiej.

W skład VI. Floty wchodzi około 40 okrętów, 175 samolotów i 21 000 ludzi. Formalnie podlega dowództwu United States Naval Forces Europe. Jej dowódcą jest wiceadmirał John Dickson Stufflebeem.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Już na początku XIX wieku marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych utrzymywała swoją obecność na wodach Morza Śródziemnego, zwalczając piratów berberyjskich, którzy zagrażali bezpieczeństwu żeglugi handlowej na tym obszarze.

W 1946 prezydent USA Harry Truman wysłał pancernik USS "Missouri" (BB-63) w rejon wschodniego basenu Morza Śródziemnego w celu powstrzymana radzieckiego zagrożenia dla Turcji i Iranu. Zespół wsparcia tej operacji, składający się z niszczycieli i krążowników został nazwany Naval Forces Mediterranean. Stacjonował w gotowości bojowej w Zatoce Neapolitańskiej. Od 1950 oficjalnie nazywany VI Flotą.

W czasie wojny sześciodniowej w 1967 operowała ona u wybrzeży Izraela.

Mario Scaramella ujawnił, że w 1970, w ramach największych w historii marynarki radzieckiej ćwiczeń o kryptonimie Okiean, radziecki okręt podwodny K-8 w celu zablokowania VI Floty postawił w Zatoce Neapolitańskiej zaporę z 20 min nuklearnych.

VI Flota brała udział m.in. w operacji NATO w Kosowie w 1999.

Operacyjnie podlega dowództwu amerykańskiej marynarki wojennej i jednocześnie natowskiemu dowództwu Joint Force Command Naples jako jego grupa uderzeniowa (COMSTRKFORNATO Commander Striking Forces NATO).

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

VI Flota składa się z zespołów operacyjnych (task forces). Każdy z nich jest powołany dla wypełnienia określonych zadań i podlega bezpośrednio dowódcy floty. Każdy zespół marynarki amerykańskiej wpływający na Morze Śródziemne automatycznie przechodzi pod dowództwo VI Floty.

Task Force 60 Battle Force

[edytuj | edytuj kod]

Commander, Destroyer Squadron Six Zero (COMDESRON SIX ZERO) utworzony 19 lutego 2003 jako eskadra niszczycieli, stacjonująca w Gaetcie. W jego skład wchodzą też oddziały piechoty morskiej Marines, formacje SEAL, okręty podwodne i samoloty.

Głównym jej zadaniem jest konwojowanie amerykańskich lotniskowców, wchodzących na Morze Śródziemne, tworząc w ten sposób zespół lotniskowców. Zabezpiecza też porty wojenne od strony lądu.

Task Force 61, Amphibious Assault Force

[edytuj | edytuj kod]

Task Force 61 jest jednym z zespołów desantowych (Amphibious Ready Group (MARG)). Składa się z 3 okrętów desantowych.

Przeznaczona jest do dokonania i osłaniania desantu morskiego na wybrzeżu wroga.

Task Force 62, Landing Force (Marine Expeditionary Unit)

[edytuj | edytuj kod]

Task Force 62 to zespół desantowy, składający się z Morskiej Jednostki Ekspedycyjnej, w sile 1 800 żołnierzy MARINES. Wyposażony w artylerię i helikoptery transportowe, przeznaczony jest do wykonania pierwszego uderzenia na terytorium wroga.

Task Force 63 Logistics Force

[edytuj | edytuj kod]

Task Force 63 to zespół wsparcia logistycznego. Składa się z tankowców, okrętów naprawczych i transportowych. Jego zadaniem jest utrzymanie łączności z resztą floty po dokonaniu desantu, w celu zaopatrzenia jednostek.

Task Force 64 Strategic Missile Deterrence

[edytuj | edytuj kod]

Task Force 64 to zespół odstraszania strategicznego - 16 Eskadra Okrętów Podwodnych. W skład stacjonującej w amerykańsko-hiszpańskiej bazie Naval Station Rota eskadry, wchodziły okręty podwodne typów Lafayette, James Madison oraz Benjamin Franklin - nosiciele strategicznych pocisków balistycznych SLBM Polaris i Poseidon. Na podstawie jednak umowy z Hiszpanią z 1976 roku, baza macierzysta 16 eskadry została w 1979 roku przeniesiona do Naval Submarine Base Kings Bay na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych.

Task Force 67 Land-Based Maritime Patrol Aircraft

[edytuj | edytuj kod]

Task Force 67 składa się z samolotów zwiadu morskiego. Jego zadaniem jest śledzenie nieprzyjacielskich okrętów podwodnych, stawianie min, itp.

Task Force 68, Maritime Force Protection Force

[edytuj | edytuj kod]

Utworzony w 2005, zespół ochrony antyterrorystycznej VI. Floty.

Task Force 66/69 Submarine Warfare

[edytuj | edytuj kod]

Task Force 66/69 to zespół okrętów podwodnych odpowiedzialny za zwalczanie okrętów nieprzyjacielskich.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]