Węgielka Siewersa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Węgielka Siewersa
Odontosia sieversii
(Ménétries, 1856)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

motyle

Podrząd

Glossata

Rodzina

garbatkowate

Podrodzina

Notodontinae

Plemię

Notodontini

Rodzaj

węgielka

Gatunek

węgielka Siewersa

Synonimy
  • Notodonta sieversii Ménétries, 1856
  • Odontosia sieversi ussurica Bytinski-Salz, 1939
  • Odontosia sieversi ab. arnoldiana Kardakoff, 1928
  • Odontosia sieversii japonibia Matsumura, 1929

Węgielka Siewersa[1] (Odontosia sieversii) – gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Zamieszkuje Eurazję, od Europy Północnej i Środkowej po Wyspy Japońskie. Gąsienice żerują na brzozach, rzadko na olszach. Osobniki dorosłe są aktywne nocą.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1856 roku przez Édouarda Ménétriesa pod nazwą Notodonta sieversii. Epitet gatunkowy upamiętnia Gustawa Siewersa[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Imago zamaskowane na pniu brzozy

Motyl o krępej budowy ciele[3] i rozpiętości skrzydeł sięgającej od 44 do 48 mm[1]. Głowa jest zaopatrzona w nieowłosione oczy złożone, krótkie głaszczki i uwstecznioną ssawkę, natomiast pozbawiona jest przyoczek. Czułki osiągają mniej więcej połowę długości przedniego skrzydła i wykazują dymorfizm płciowy w budowie, będąc ząbkowanymi u samicy, zaś obustronnie grzebykowanymi u samca. Szeroki tułów porasta wełniste owłosienie. Skrzydło przedniej pary osiąga od 19 do 23 mm długości[3] i ma zaokrągloną, pozbawioną kątowego załamania krawędź zewnętrzną, czym różni się od tego u podobnej węgielki karmelitanki[1][3]. Na tylnej krawędzi tegoż skrzydła leży dobrze rozwinięty ząb z włosowatych łusek[3]. Tło skrzydła przedniego jest u samca brązowe z białym lub żółtym nalotem i ciemniejszym przodem, u samicy zaś szarobiałe lub żółtoszare. Przepaski poprzeczne są silnie ząbkowane, zwykle wyraźnie zaznaczone, ubarwione brunatnie z rozjaśnieniem przy przednim brzegu skrzydła[1][3]. Wzdłuż krawędzi zewnętrznej skrzydła leżą ciemne plamy łukowatego kształtu[3]. Barwa skrzydła tylnego jest szarobrązowa z przyciemnieniem u przedniego brzegu, szarobrunatną plamą czworoboczną w kącie tylnym i wąską, białawą przepaską przez środek[1][3].

Jaja są półkuliste, o wysokości między 0,5 a 0,85 mm. Są w większości brudnobiałe z cienkim, przejrzysto-białym chorionem, z wiekiem ciemniejące. Nie są przykrywane łuskami z odwłoka samicy. Powierzchnia chorionu podzielona jest żeberkami na komórki. Większa część jaja ma żeberka wąskie, węższe niż powierzchnia mikropylowa. W komórkach większej części jaja znajdują się duże aeropyle, znacznie większe od szerokości żeberek. Gąsienica opuszcza jajo wygryzając owalny otwór w jego bocznej części[4].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla lasy liściaste, zwłaszcza brzeziny bagienne, a także podmokłe lasy mieszane i zarastające torfowiska[1][3]. Gąsienice są foliofagami żerującymi na liściach brzóz, a rzadko olsz[1][2]. Owady dorosłe nie pobierają pokarmu i są aktywne nocą[3]. Okres lotu motyli przypada w Europie Środkowej na przełom marca i kwietnia, zaś okres żerowania gąsienic na kwiecień i maj[1]. Zimowanie odbywa się w stadium poczwarki[3].

Gatunek palearktyczny, eurosyberyjski[2]. W Europie znany jest ze Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Białorusi i europejskiej części Rosji[5]. Dalej na wschód sięga przez południową Syberię i Rosyjski Daleki Wschód po Japonię[2].

W Polsce jest owad ten zamieszkuje wschodnią część kraju, od Warmii, Mazur i Suwalszczyzny na północy po Pogórze Przemyskie na południu. Zachodnia granica zasięgu biegnie okolicami Ostródy, Górznieńsko-Lidzbarskim Parkiem Krajobrazowym, Puszczą Kozienicką i Sandomierską[6][7].

Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został ze statusem gatunku krytycznie zagrożonego wyginięciem (CR)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Krzysztof Jonko: Odontosia sieversii. [w:] Lepidoptera Mundi [on-line]. [dostęp 2021-02-11].
  2. a b c d Markku Savela: Odontosia. [w:] Funet.fi [on-line]. [dostęp 2021-02-11].
  3. a b c d e f g h i j Edward Sołtys: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVII Motyle – Lepidoptera, zeszyt 47-50. Notodontidae, Thaumetopoeidae, Thyatriridae, Drepanidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1965.
  4. I.V. Dolinskaya. Key to the Species of Ukrainian Notodontid Moths (Lepidoptera, Notodontidae) on the Egg Characters. „Vestnik zoologii”. 50 (6), s. 517–532, 2016. DOI: 10.1515/vzoo-2016-0059. 
  5. Odontosia sieversii (Esper, 1799). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2021-02-11].
  6. Marek Bąkowski, Wojciech Piątek. Rzadko spotykane i nowe dla województwa mazowieckiego gatunki Macrolepidoptera (Lepidoptera). „Wiadomości Entomologiczne”. 31 (1), s. 43–45, 2012. 
  7. Andrzej Oleksa. Nowe stanowisko Odontosia sieversi (MÉNÉTRIÉS, 1856) (Lepidoptera: Notodontidae) w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 19 (1), s. 56, 2000. 
  8. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.