Władysław Oszkinis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Oszkinis
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1910
Suwałki

Data i miejsce śmierci

28 września 1967
Poznań

doktor nauk botanicznych
Specjalność: rośliny ozdobne
Alma Mater

SGGW

Uczelnia

SGGW
Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu

Okres zatrudn.

1949-`1967

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Tablica pamiątkowa w Kolegium Zembala
Grób prof. Władysława Oszkinis i jego żony dr Krystyny Oszkinis na cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu (kw. AB, grób 237)

Władysław Oszkinis (ur. 19 czerwca 1910 w Suwałkach, zm. 28 września 1967 w Poznaniu) – doktor ogrodnictwa, jeden ze współtwórców Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, badacz roślin ozdobnych. Mąż botaniczki Krystyny Oszkinis.

Życie i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

W 1928 ukończył średnią szkołę ogrodniczą w Wilnie, by zostać na niej instruktorem kwiaciarstwa. Naukę kontynuował w Państwowej Szkole Ogrodniczej w Poznaniu, a w 1937 wrócił do Wilna, gdzie nadal nauczał kwiaciarstwa i drzewoznawstwa. Aktywny członek Wileńskiego Towarzystwa Ogrodniczego. W latach 1939-1945 jeniec obozów Prenzlau, Neubrandenburg, Gross-Born i Sandbostel. Po uwolnieniu zorganizował Szkołę Rolniczo-Ogrodniczą w Niederlangen dla Polaków - byłych więźniów, żołnierzy i jeńców, którą kierował do 15 czerwca 1947. Dalsza kariera zawodowa przedstawia się następująco:

  • 1948 - dyplom inżyniera ogrodnictwa na Wyższej Szkole Gospodarki Wiejskiej w Łodzi,
  • 25 maja 1950 - dyplom magistra na SGGW w Warszawie pod kierunkiem prof. Stanisława Wóycickiego - Przebieg rozwoju i kwitnienia róż w uprawie szklarniowej,
  • 1949-1952 - asystent na SGGW w Warszawie (Katedra Roślin Ozdobnych),
  • 14 lipca 1952 - doktoryzacja na SGGW w Warszawie - Przebieg pobierania mineralnych składników pokarmowych przez goździki,
  • 1 października 1952 - kierownik Katedry i Zakładu Roślin Ozdobnych Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu,
  • 1 września 1954 - tytuł zastępcy profesora,
  • 1 lutego 1959 - tytuł docenta,
  • 1962-1964 - kierownik Zakładu Roślin Ozdobnych w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie,
  • 28 maja 1966 - tytuł profesora nadzwyczajnego nauk rolniczych.

Naukowiec był członkiem Komisji ds. Roślin Ozdobnych Rady Naukowo-Technicznej przy Ministerstwie Rolnictwa (od 1960). Od 1967 członek rady programowej miesięcznika Ogrodnictwo.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje i dydaktyka[edytuj | edytuj kod]

Oszkinis opublikował 23 prace twórcze (własne i współtworzone), jeden podręcznik (Róże, 1952, we współpracy z Z. Mazurkiewiczem), 37 artykułów naukowych i popularnonaukowych, 27 komunikatów naukowych, cztery inne opracowania. Osiem prac nie zostało opublikowanych. Pod kierunkiem doktora opublikowano 101 prac magisterskich i jedną doktorską.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 1987 na gmachu Kolegium Zembala na poznańskich Ogrodach odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci doktora.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mieczysław Czekalski, Pół wieku Katedry Roślin Ozdobnych Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, w: Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu, CCCXXXII, Ogrodnictwo, Poznań, 2001, nr 33, ss.5-24, ISSN 0137-1738