Władysław Radomicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Radomicki
Kotwicz
Rodzina	Radomiccy herbu Kotwicz
Data urodzenia	1668
Data śmierci	1737
Ojciec	Kazimierz Władysław Radomicki
Matka	Zofia Bukowiecka
Żona	Ludwika Gajewska

Władysław Radomicki herbu Kotwicz (ur. 1668, zm. 1737), kasztelan i wojewoda poznański.

Syn Kazimierza Władysława, kasztelana kaliskiego. Brat Macieja, wojewody inowrocławskiego, kaliskiego i poznańskiego i Andrzeja Aleksandra, wojewody kaliskiego i poznańskiego.

Został ochrzczony 24 maja 1671 w Dębnie nad Wartą. Poślubił Ludwikę Gajewską, kasztelankę rogozińską. Miał 7 dzieci: z nich synowie Maciej i Andrzej, starosta odolanowski i osiecki, komisarz skarbu koronnego.

Sędzia kapturowy w grodzie wałeckim w 1696 roku^[1]. W 1698 roku podczas zjazdu w Poznaniu podpisał manifest popierający elekcję Franciszka Contiego^[2]. Władysław Radomicki był człowiekiem uczonym, w polityce stronnikiem dworu saskiego. W latach 1709–1729 pełnił urząd kasztelana poznańskiego. W latach 1729–1737 sprawował urząd wojewody poznańskiego. W Wałczu pełnił urząd starosty. W 1736 roku został wyznaczony senatorem rezydentem^[3].

Był konsyliarzem województwa poznańskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego. Lata 1696-1732, wyd. Michał Zwierzykowski, Poznań 2008, s. 19.
↑ Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego. Lata 1696-1732, wyd. Michał Zwierzykowski, Poznań 2008, s. 128.
↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 326.
↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Dygdała, Władysław Radomicki h. Kotwicz [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXIX wyd. 1986
Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej" (tom 15, str. 121-122, Radomiccy herbu Kotwicz)

Wojewodowie poznańscy i wielkopolscy

Za panowania Piastów	Dzierżykraj z Człopy (1020–?) Jakub z Bnina (1120–?) Dobrogost z Szamotuł (1216–1226) Dionizy z Goździkowa (1226–1234) Bogumił Dzierżykraj (1234–1242) Mościc z Wielkiego Koźmina (1242–1252) Przedpełk (1252–1253) Hertobald (1253–1255) Mikołaj z Grzymisławia (1255–1260) Beniamin z Grabowy (1260–1264) Janko z Czarnkowa (1264–1270) Przedpełk (1270–1277) Jakub z Bnina (1277–1281) Tomisław z Szamotuł (1281–1286) Beniamin Zaremba (1286–1287) Tomisław z Szamotuł (1288–1293) Beniamin Zaremba (1293–1297) Piotrko? (1297–1299) Sędziwój z Jarocina (1299–1306) Kiełcz z Brudzewa (1306–1308) Dobrogost z Dzwonowa (1308–1320) Przybysław (1326–1328) Wincenty z Szamotuł (1328–1332) Mikołaj z Biechowa (1332–1340) Jarosław z Iwna (1340–1343) Maciej Borkowic (1343–1358) Pasek z Wolicy (1358–1371)
Za panowania Andegawenów i Jagiellonów	Wincenty z Krępy (1371–1386) Bartosz Wezenborg (1387–1393) Jędrzej z Szamotuł (1393–1400) Mścisław Bardzki (1400–1406) Sędziwój Ostroróg (1406–1441) Jan z Bnina (1441–1449) Łukasz I Górka (1449–1475) Stanisław Ostroróg (1475–1477) Maciej z Bnina Opaliński (1477–1493) Mikołaj z Kutna (1493–1495) Jan Starszy Świdwa Szamotulski (1495–1496) (Jan) Sędziwój Czarnkowski (1496–1499) Jan Ostroróg (1500–1501) Andrzej Szamotulski (1501–1511) Mikołaj Lubrański (1511–1519) Stanisław Kościelecki (1519–1535) Łukasz II Górka (1535–1538) Janusz Latalski (1539–1557) Marcin Zborowski (1557–1561) Andrzej Kościelecki (1561–1565) Łukasz III Górka (1565–1573)
Za monarchii elekcyjnej	Stanisław Górka (1573–1592) Hieronim Gostomski (1592–1609) Jan Ostroróg (1610–1622) Piotr Opaliński (1622–1624) Stanisław Przyjemski (1624–1628) Jan Opaliński (1628–1637) Krzysztof Opaliński (1637–1655) Jan Leszczyński (1655–1661) Andrzej Karol Grudziński (1661–1678) Krzysztof Grzymułtowski (1679–1687) Rafał Leszczyński (1687–1692) Wojciech Konstanty Breza (1692–1698) Stanisław Małachowski (1698–1699) Stanisław Leszczyński (1699–1709) Franciszek Zygmunt Gałecki (1709–1711) Andrzej Aleksander Radomicki (1711–1726) Maciej Radomicki (1726–1728) Władysław Radomicki (1728–1737) Michał Raczyński (1737) Antoni Józef Poniński (1738–1742) Ludwik Bartłomiej Szołdrski (1742–1753) Stefan Garczyński (1753–1754) Stanisław Potocki (1754–1760) Florian Łubieński (1760–1765) Antoni Barnaba Jabłonowski (1765–1778) August książę ordynat Sułkowski (1778–1786) Józef Klemens Mielżyński (1786–1793)
Prezesi Wielkiego Księstwa Poznańskiego i Prowincji Poznańskiej	Joseph von Zerboni di Sposetti (1815–1824) Johann Friedrich Theodor von Baumann (1825–1830) Eduard Heinrich Flottwell (1830–1840) Adolf von Arnim-Boitzenburg (1840–1842) Carl Moritz von Beurmann (1843–1850) Gustav Carl Gisbert Heinrich Wilhelm Gebhard von Bonin (1850–1851) Eugen von Puttkamer (1851–1860) Gustav Carl Gisbert Heinrich Wilhelm Gebhard von Bonin (1860–1862) Karl Wilhelm von Horn (1862–1869) Otto von Königsmarck (1869–1873) William Barstow von Guenther (1873–1886) Robert von Zedtlitz-Trützschler (1886–1890) Hugo von Wilamowitz-Moellendorff (1890–1899) Karl Julius Rudolf von Bitter (1899–1903) Wilhelm von Waldow (1903–1911) Philipp Schwartzkopf (1911–1914) Johan Karl Friedrich Moritz Ferdinand von Eisenhart-Rothe (1914–1918)

Kontrola autorytatywna (osoba):