Włodzimierz Bernacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Bernacki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1960
Proszowice

Zawód, zajęcie

politolog, nauczyciel akademicki, polityk

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

poseł na Sejm VII i VIII kadencji (2011–2019), senator X i XI kadencji (od 2019), wiceminister nauki (2020–2023)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Włodzimierz Bernacki (ur. 17 lutego 1960 w Proszowicach) – polski politolog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na Sejm VII i VIII kadencji, senator X i XI kadencji, w latach 2020–2023 sekretarz stanu w resortach odpowiedzialnych za naukę.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława i Kazimiery[1]. W 1987 ukończył studia z zakresu politologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1995 uzyskał na tej uczelni stopień doktora, a w 2005 doktora habilitowanego. W 2013 prezydent Bronisław Komorowski nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych[2]. W pracy naukowej specjalizuje się w zakresie historii doktryn politycznych i prawnych.

W 1989 został członkiem NSZZ „Solidarność”. Był wiceprzewodniczącym Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Proszowicach. W drugiej połowie lat 80. działał w Polskiej Partii Socjalistycznej. Zajmował się kolportażem wydawnictw niezależnych i organizacją akcji ulotkowych.

Od 1982 do 1988 pracował jako nauczyciel w szkołach w Proszowicach. W 1988 został wykładowcą Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2008 objął funkcję dyrektora Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych tej uczelni. W tym samym roku został profesorem UJ. Jest członkiem Ośrodka Myśli Politycznej. Został również wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu oraz Akademii Ignatianum w Krakowie. W 2002 został prezesem Stowarzyszenia Obywatelskiego Ziemi Proszowickiej Pro Publico Bono.

Został członkiem Krakowskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010[3].

Jest członkiem Prawa i Sprawiedliwości. W 2011 z ramienia tej partii w wyborach parlamentarnych uzyskał mandat poselski[4]. W 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[5]. W 2019 bezskutecznie kandydował do Parlamentu Europejskiego[6]. W wyborach w tym samym roku wystartował do Senatu w okręgu nr 34, zdobywając 97 648 głosów i uzyskując mandat senatora X kadencji[7].

W listopadzie 2020 został powołany przez prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego na stanowiska sekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego (od stycznia 2021 w Ministerstwie Edukacji i Nauki) oraz pełnomocnika rządu do spraw monitorowania wdrażania reformy szkolnictwa wyższego i nauki[8]. W 2023 został wybrany do Senatu XI kadencji z wynikiem 98 347 głosów[9]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji wiceministra.

Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2011 Prawo i Sprawiedliwość Sejm VII kadencji nr 15 18 699 (7,25%)T[4]
2015 Sejm VIII kadencji 27 673 (9,49%)T[5]
2019 Parlament Europejski IX kadencji nr 10 7319 (0,42%)N[6]
2019 Senat X kadencji nr 34 97 648 (55,61%)T[7]
2023 Senat XI kadencji 98 347 (46,42%)T[9]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Z dziejów polskiego liberalizmu politycznego, 1994.
  • Naród – jednostka – państwo. Myśl polityczna demoliberałów galicyjskich, 1997.
  • Słownik historii doktryn politycznych (współautor), 1997.
  • Wybitni Polacy XIX wieku (współautor), 1998.
  • Jednostka, naród, niepodległość, 2000.
  • Od modernizmu do postmodernizmu: obraz społeczeństwa modernistycznego w literaturze krytycznej, 2000.
  • Liberalizm polski 1815–1939. Studium doktryny politycznej, 2004.
  • Myśl polityczna I Rzeczypospolitej, 2011.
  • O wolności w czasach niewoli. Myśl polityczna polskich elit intelektualnych i politycznych XIX i XX wieku, 2020.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-11-27].
  2. Prezydent: wyobraźnia ważniejsza od wiedzy. prezydent.pl, 14 marca 2013. [dostęp 2013-11-28].
  3. Krakowski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info, 9 maja 2010. [dostęp 2017-09-19].
  4. a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2013-11-28].
  5. a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  6. a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-06-05].
  7. a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  8. Włodzimierz Bernacki sekretarzem stanu w resorcie nauki. tvp.pl, 4 listopada 2020. [dostęp 2020-11-04].
  9. a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]