Walentin Pieńkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walentin Pieńkowski
Валенти́н Анто́нович Пенько́вский
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1904
Moskwa

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1969
Mińsk

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR)

Walentin Antonowicz Pieńkowski (ros. Валенти́н Анто́нович Пенько́вский, ur. 1 kwietnia?/14 kwietnia 1904 w Mohylewie, zm. 26 kwietnia 1969 w Mińsku) – radziecki dowódca wojskowy narodowości białoruskiej, generał armii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1920 wstąpił do Armii Czerwonej, brał udział w wojnie domowej w Rosji, w 1926 został członkiem WKP(b), a w 1927 ukończył Zjednoczoną Szkołę Wojskową im. WCIK BSRR. Podczas wojny niemiecko-radzieckiej 1941–1945 walczył na Froncie Południowo-Zachodnim, Stalingradzkim, Dońskim, Woroneskim, Leningradzkim, 1 i 2 Nadbałtyckim, a podczas dalekowschodniej ofensywy radzieckiej 1945 na 1 Froncie Dalekowschodnim. Od 1945 zajmował stanowiska dowódcze i sztabowe. W latach 1956-1961 dowódca wojsk Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego, między 1961 a 1964 dowódca wojsk Białoruskiego Okręgu Wojskowego. W latach 1964-1968 zastępca ministra obrony ZSRR, a w latach 1968-1969 wojskowy inspektor-doradca Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. W 1961 otrzymał stopień generała armii. Od 1961 zastępca członka KC KPZR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od V do VII kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Medale ZSRR i odznaczenia zagraniczne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]