World Idol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

World Idol – międzynarodowy odcinek programu Pop Idol, w którym udział wzięli reprezentanci 11 państw, w których powstały własne wersje formatu[1]. Odcinek finałowy wygrał Kurt Nilsen reprezentujący Norwegię[2].

Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]

Koncert finałowy odbył się 25 grudnia 2003 w Londynie, wystąpili w nich zwycięzcy lokalnych wersji Idola. Repertuar finałowy dobrał im Simon Fuller[3]. Program poprowadzili Anthony McPartlin i Declan Donnelly, a muzycznym gościem specjalnym koncertu była Victoria Beckham.

Występy finalistów oceniała międzynarodowa komisja jurorska[4] w składzie: Shona Fraser (Niemcy), Ian „Dicko” Dickson (Australia), Elias Rahbani (Liban]), Zack Werner (Kanada), Henkjan Smits (Holandia), Randall Abrahams (Republika Południowej Afryki), Kuba Wojewódzki (Polska), Simon Cowell (Stany Zjednoczone), Nina De Man (Belgia), Pete Waterman (Wielka Brytania) i Jan Fredrik Karlsen (Norwegia). Zwycięzcę wyłaniali telewidzowie, a wyniki ich głosowania podano do wiadomości publicznej 1 stycznia 2004[1].

Głosowanie przypominało to znane m.in. z Konkursu Piosenki Eurowizji, tzn. każdy kraj przyznawał noty od 1 do 10 pkt dziesięciu najlepszym uczestnikom (z wyłączeniem reprezentanta własnego państwa). Przed rozpoczęciem ogłaszania wyników każdy uczestnik otrzymał po 12 punktów[5]. Punkty polskiej publiczności przekazał Maciej Rock.

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

L.p. Państwo[4] Reprezentant[4] Utwór Oryginalny wykonawca Miejsce Punkty
01  Niemcy Alexander Klaws Maniac Michael Sembello 9/10 45
02  Australia Guy Sebastian What a Wonderful World Louis Armstrong 7 56
03 Liga Państw Arabskich Kraje arabskie Diana Karazon Ensani ma binsak tradycyjna piosenka 9/10 45
04  Kanada Ryan Malcolm He Ain't Heavy, He's My Brother The Hollies 6 62
05  Holandia Jamai Loman Sorry Seems to Be the Hardest Word Elton John 11 36
06  Południowa Afryka Heinz Winckler I Don't Want to Miss a Thing Aerosmith 4 80
07  Polska Alicja Janosz I Don't Know How to Love Him Jesus Christ Superstar 8 55
08  Stany Zjednoczone Kelly Clarkson (You Make Me Feel Like) A Natural Woman Aretha Franklin 2 97
09  Belgia Peter Evrard Lithium Nirvana 3 83
10  Wielka Brytania Will Young Light My Fire The Doors 5 72
11  Norwegia Kurt Nilsen Beautiful Day U2 1 106

Tablica wyników[edytuj | edytuj kod]

Jurorzy \ Uczestnicy Niemcy Australia Liga Państw Arabskich Kanada Holandia Południowa Afryka Polska Stany Zjednoczone Belgia Wielka Brytania Norwegia
 Niemcy 12 2 6 3 1 7 8 9 4 5 10
 Australia 1 12 4 5 2 8 3 9 7 6 10
Liga Państw Arabskich Kraje arabskie 10 2 12 9 1 8 7 5 6 3 4
 Kanada 1 6 5 12 2 7 3 9 8 4 10
 Holandia 4 6 1 5 12 2 3 9 7 8 10
 Południowa Afryka 2 5 1 7 4 12 3 8 6 9 10
 Polska 4 5 1 2 3 6 12 8 9 7 10
 Stany Zjednoczone 1 6 8 4 2 9 3 12 7 5 10
 Belgia 7 3 1 2 4 8 5 9 12 6 10
 Wielka Brytania 2 6 4 5 1 7 3 9 8 12 10
 Norwegia 1 3 2 8 4 6 5 10 9 7 12

Oglądalność[edytuj | edytuj kod]

Program w Polsce obejrzało 4 801 251 widzów[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Światowy Idol [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  2. Trzecia edycja Idola zakończona [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  3. Alicja Janosz o "Światowym Idolu" [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  4. a b c Światowy Idol nadchodzi [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  5. Strona błędu [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-26].
  6. Wysoka oglądalność "Światowego Idola" [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).