Zdzisław Kostecki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Andrzej Kostecki
Ilustracja
Zdzisław Kostecki (przed 1921)
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1864
Lwów

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1947
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Obóz Warowny „Kraków”

Stanowiska

komendant obozu warownego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)

Zdzisław Andrzej Kostecki herbu Korczak (ur. 27 listopada 1864 we Lwowie, zm. 22 lutego 1947 w Krakowie) – tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 27 listopada 1864 we Lwowie, w ówczesnym Królestwie Galicji i Lodomerii, w rodzinie Macieja i Marii Miksz (Mikosz?). W 1879 wstąpił do korpusu kadetów. W 1884 został wcielony do Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 25 w Łuczeńcu[1], a w 1887 przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 6 w Przemyślu[2]. W latach 1891–1893 był oficerem prowiantowym pułku[3]. W 1905 został komendantem kadry zapasowej pułku, która stacjonowała w Przemyślu[4]. W 1911 został przesunięty na stanowisko komendanta 2. dywizjonu w Dębicy[5], a w 1913 przeniesiony do garnizonu Rzeszów na stanowisko komendanta 1. dywizjonu[6]. W latach 1915–1917 był komendantem Pułku Ułanów Nr 6.

Pod koniec listopada 1918 objął dowództwo 6 Pułku Ułanów Jazdy Lwowskiej[7], a 11 września 1919 6 Pułku Ułanów Kaniowskich[8]. 25 września 1919 został dowódcą 2 Brygady Jazdy[9]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[10]. 11 czerwca 1920, na wniosek Ogólnej Komisji Weryfikacyjnej, Naczelny Wódz nadał mu tytuł generała podporucznika kawalerii[11]. 30 stycznia 1921 mianowany dowódcą miasta Krakowa[12]. Od 1 czerwca 1921 jego oddziałem macierzystym był Oddział V Sztabu Generalnego[13]. Następnie był komendantem Obozu Warownego „Kraków”. Z dniem 1 czerwca 1922 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu rzeczywistego generała podporucznika[14]. Jako oficer w stanie spoczynku został zatrzymany w służbie czynnej i pełnił ją w Departamencie II Jazdy Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[15]. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady[16]. Z dniem 31 sierpnia 1924 został zwolniony z czynnej służby wojskowej[17][18]. 19 stycznia 1925 Prezydent RP, prostując dekret z 26 października 1923, przyznał mu stopień tytularnego generała dywizji[19]. Na emeryturze mieszkał w Krakowie[20][21].

20 kwietnia 1897 w Zarzeczu zawarł związek małżeński z Jadwigą Marią z Markiewczów h. Dunin[22].

Zmarł 22 lutego 1947 w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera 6 WOJ-płd-8)[23].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • kadet-zastępca oficera – starszeństwo z 1 września 1884[24]
  • porucznik (niem. Leutnant) – starszeństwo z 1 maja 1887[25]
  • nadporucznik (niem. Oberleutnant) – starszeństwo z 1 listopada 1890[26]
  • rotmistrz 2. klasy (rittmeister 2. kl.) – starszeństwo z 1 listopada 1898[27]
  • rotmistrz 1. klasy (rittmeister 1. kl.) – 1901 ze starszeństwem z 1 listopada 1898[28]
  • major (major) – starszeństwo z 1 listopada 1910[29]
  • podpułkownik (oberstleutnant) – 1914
  • pułkownik (oberst) – starszeństwo z 1 listopada 1915
  • tytularny generał podporucznik – 11 czerwca 1920
  • generał brygady – 1 czerwca 1922
  • tytularny generał dywizji – 19 stycznia 1925

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 319.
  2. ↑ Militär-Schematismus 1888 ↓, s. 625.
  3. ↑ Schematismus 1893 ↓, s. 705.
  4. ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 774.
  5. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 826.
  6. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 736.
  7. ↑ Kiszko-Zgierski 1930 ↓, s. 13.
  8. ↑ Kiszko-Zgierski 1930 ↓, s. 14.
  9. ↑ Kiszko-Zgierski 1930 ↓, s. 15.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 399.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920, s. 501.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 12 lutego 1921, s. 268.
  13. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 3, 704.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 25 lutego 1922, s. 150.
  15. ↑ a b c Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1576.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 738.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924, s. 367-370.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1406.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 4 lutego 1925, s. 49.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 878.
  21. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 321.
  22. ↑ Kosteccy herbu Dąbrowa. Strona rodzinna.
  23. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-09-29].
  24. ↑ Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 267.
  25. ↑ Militär-Schematismus 1888 ↓, s. 550.
  26. ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 578.
  27. ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 625.
  28. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 655, 760.
  29. ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 714.
  30. ↑ Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 3, Nr 26 z 18 czerwca 1916. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1884. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1888. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1887. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Henryk Kiszko-Zgierski: Zarys historji wojennej 6-go Pułku Ułanów Kaniowskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
  • Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159.
  • Andrzej Suchcitz, Generałowie wojny polsko-sowieckiej 1919–1920. Mały słownik biograficzny, Ośrodek Badań Historii Wojskowej Muzeum Wojska w Białymstoku, Białystok 1993.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zdzisław_Kostecki&oldid=73131018”