Zeta Aurigae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zeta Aurigae A/B
ζ Aur A/B
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Woźnica

Rektascensja

05h 02m 28,687s

Deklinacja

+41° 04′ 33,02″

Paralaksa (π)

0,00415 ± 0,00029[1]

Odległość

786 ± 59 ly
241 ± 18 pc

Wielkość obserwowana

3,75m[1]

Ruch własny (RA)

9,45 ± 0,32 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−20,71 ± 0,21 mas/rok[1]

Prędkość radialna

11,32 ± 0,30 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

K5 II / B7 V[1]

Masa

5,8 / 4,8 M[2]

Promień

148 / 4,5 R[2]

Jasność

4800 / 1000 L[2]

Wiek

80 mln lat[2]

Temperatura

3950 / 15 300 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 8 Aur
2MASS: J05022869+4104329
Bonner Durchmusterung: BD+40°1142
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 1137
Boss General Catalogue: GC 6137
Katalog Henry’ego Drapera: HD 32068 / HD 32069
Katalog Hipparcosa: HIP 23453
Katalog jasnych gwiazd: HR 1612
SAO Star Catalog: SAO 39966
Saclateni, Sadatoni, Haedus I

Zeta Aurigae (Saclateni, ζ Aur) – gwiazda w gwiazdozbiorze Woźnicy, znajdująca się w odległości około 786 lat świetlnych od Słońca.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda ta nosi tradycyjną nazwę Saclateni, która po raz pierwszy pojawiła się w tablicach alfonsyńskich; wcześniejsze wydanie wymienia ją pod nazwą Sadatoni. Nazwy te wywodzą się ze zniekształconego arabskiego wyrażenia ‏الساعد الثاني‎ as-sā'id aṯ-ṯānī oznaczającego „drugie ramię” (Woźnicy)[3]. Gwiazda ta wraz z pobliską eta Aurigae były przez starożytnych Rzymian określane wspólną łacińską nazwą Haedi, czyli „dzieci” (właściwie koźlęta, gdyż były uznawane za dzieci Kozy – najjaśniejszej gwiazdy w gwiazdozbiorze). Zeta Aurigae była dawniej oznaczana też Haedus I (w ruchu po niebie podąża przed etą)[2][3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Saclateni dla określenia tej gwiazdy[4].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jest to gwiazda podwójna. Jej składnikami są pomarańczowy jasny olbrzym lub nadolbrzym należący do typu widmowego K (ζ Aur A, Saclateni) oraz błękitna gwiazda ciągu głównego reprezentująca typ widmowy B (ζ Aur B). Układ emituje w zakresie widzialnym 1700 razy więcej światła niż Słońce, a po uwzględnieniu emisji w pozostałych zakresach aż 5800 razy więcej promieniowania. Olbrzym ma temperaturę 3950 K, 148 razy większy promień i 5,8 razy większą masę niż Słońce. Jego towarzysz jest znacznie gorętszy, ma temperaturę 15 300 K, promień 4,5 i masę 4,8 razy większą niż Słońce. Różnica mas i zaawansowania ewolucyjnego gwiazd pozwala stwierdzić, że układ istnieje od 80 milionów lat; obie gwiazdy zakończą życie jako białe karły o dużej masie[2].

Gwiazdy okrążają wspólny środek masy w okresie 972,183 dnia, czyli 2,66 roku. Płaszczyzna orbit składników jest odchylona o około 3 stopnie od kierunku obserwacji, co sprawia, że gwiazdy zaćmiewają się wzajemnie (jest to gwiazda zmienna typu Algola[1]). Podczas zaćmienia składnika B obserwowana wielkość gwiazdowa układu spada o 0,15m, co jest dostrzegalne wyćwiczonym gołym okiem[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Zeta Aurigae w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h Jim Kaler: HAEDUS I (Zeta Aurigae). STARS. [dostęp 2017-06-13]. (ang.).
  3. a b Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 84–91. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  4. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-03].