Škoda MU-6
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu |
tankietka/czołg lekki |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
4 |
| Historia | |
| Prototypy |
1933 |
| Egzemplarze |
1 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik benzynowy Škoda, 6-cylindorwy o mocy 55 KM (40,5 kW) przy 2700 obr./min |
| Pancerz |
4 – 5,5 mm |
| Długość |
3,84 m |
| Szerokość |
1,87 m |
| Wysokość |
1,93 m |
| Masa |
3 000 kg |
| Nacisk jedn. |
0,5 kg/cm² |
| Osiągi | |
| Prędkość |
41 km/h |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
0,50 m |
| Rowy (szer.) |
1,50 m |
| Ściany (wys.) |
0,50 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 armata Škoda A2 kal. 47 mm, 2 karabiny maszynowe vz. 26, kal. 7,92 mm | |
| Użytkownicy | |
| Czechosłowacja | |
Škoda MU-6 – czechosłowacka prototypowa tankietka z okresu międzywojennego.
Historia konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
W 1933 roku w zakładach Škoda w Pilźnie opracowano tankietkę oznaczoną jako MU-6, która choć słabo opancerzona, posiadała silne uzbrojenie, tak że mogła być traktowana jako lekki czołg. Pojazd ten bowiem został wyposażony w działo kal. 47 mm, zamontowane w obrotowej wieży. Projekt tego pojazdu był więc pojazdem pośrednim między tankietką a czołgiem lekkim.
Armia czechosłowacka nie zainteresowała się tym pojazdem, nawet gdy w 1934 roku zainstalowano w nim nowe działo Škoda Z1 kal. 40 mm o podwójnym zastosowaniu, gdyż mogło być ono stosowane jako działo przeciwpancerne, jak również jako przeciwlotnicze. Główną wadą bowiem tego pojazdu było bardzo słabe opancerzenie.
W związku z tym zaniechano dalszych prac nad tym pojazdem, a zbudowano jedynie jego prototyp.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Tankietka ta służyła jedynie do prób fabrycznych.
Opis pojazdu[edytuj | edytuj kod]
Tankietka MU-6 było zbudowane na podwoziu gąsienicowym, na którym zamontowano obrotową wieżę, w której umieszczono armatę przeciwpancerną A2 kal. 47 mm, oraz karabin maszynowy kal. 7,92 mm, drugi karabin maszynowy był umieszczony w kadłubie tankietki. Napęd stanowił silnik benzynowy, 6-cylindrowy, chłodzony powietrzem o mocy 55 KM. Pancerz był słaby, o grubości od 4 do 5,5 mm. Projekt przewidywał także możliwość zamontowania trzeciego karabinu maszynowego w miejsce działa.
W 1934 roku w prototypie zamontowano armatę Z1 kal. 40 mm o podwójnym zastosowaniu (przeciwpancernym i przeciwlotniczym).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Vladimír Francev, Charles K. Kliment: Československá obrněná vozidla 1918-1948. Praga: Vydavateľstvo Naše vojsko, 2004, s. 44-45, 333. ISBN 80-86158-40-3. (cz.).