Przejdź do zawartości

Škoda MU-6

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Škoda MU-6
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Škoda Pilzno

Typ pojazdu

tankietka/czołg lekki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4

Historia
Prototypy

1933

Egzemplarze

1

Dane techniczne
Silnik

1 silnik benzynowy Škoda, 6-cylindorwy o mocy 55 KM (40,5 kW) przy 2700 obr./min

Pancerz

4 – 5,5 mm

Długość

3,84 m

Szerokość

1,87 m

Wysokość

1,93 m

Masa

3 000 kg

Nacisk jedn.

0,5 kg/cm²

Osiągi
Prędkość

41 km/h

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,50 m

Rowy (szer.)

1,50 m

Ściany (wys.)

0,50 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata Škoda A2 kal. 47 mm, 2 karabiny maszynowe vz. 26, kal. 7,92 mm
Użytkownicy
Czechosłowacja

Škoda MU-6czechosłowacka prototypowa tankietka z okresu międzywojennego.

Historia konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

W 1933 roku w zakładach Škoda w Pilźnie opracowano tankietkę oznaczoną jako MU-6, która choć słabo opancerzona, posiadała silne uzbrojenie, tak że mogła być traktowana jako lekki czołg. Pojazd ten bowiem został wyposażony w działo kal. 47 mm, zamontowane w obrotowej wieży. Projekt tego pojazdu był więc pojazdem pośrednim między tankietką a czołgiem lekkim.

Armia czechosłowacka nie zainteresowała się tym pojazdem, nawet gdy w 1934 roku zainstalowano w nim nowe działo Škoda Z1 kal. 40 mm o podwójnym zastosowaniu, gdyż mogło być ono stosowane jako działo przeciwpancerne, jak również jako przeciwlotnicze. Główną wadą bowiem tego pojazdu było bardzo słabe opancerzenie.

W związku z tym zaniechano dalszych prac nad tym pojazdem, a zbudowano jedynie jego prototyp.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Tankietka ta służyła jedynie do prób fabrycznych.

Opis pojazdu

[edytuj | edytuj kod]

Tankietka MU-6 było zbudowane na podwoziu gąsienicowym, na którym zamontowano obrotową wieżę, w której umieszczono armatę przeciwpancerną A2 kal. 47 mm, oraz karabin maszynowy kal. 7,92 mm, drugi karabin maszynowy był umieszczony w kadłubie tankietki. Napęd stanowił silnik benzynowy, 6-cylindrowy, chłodzony powietrzem o mocy 55 KM. Pancerz był słaby, o grubości od 4 do 5,5 mm. Projekt przewidywał także możliwość zamontowania trzeciego karabinu maszynowego w miejsce działa.

W 1934 roku w prototypie zamontowano armatę Z1 kal. 40 mm o podwójnym zastosowaniu (przeciwpancernym i przeciwlotniczym).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vladimír Francev, Charles K. Kliment: Československá obrněná vozidla 1918-1948. Praga: Vydavateľstvo Naše vojsko, 2004, s. 44-45, 333. ISBN 80-86158-40-3. (cz.).