6 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (LWP)
Oznaka rozpoznawcza | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1967[1] |
Rozformowanie |
1976 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk dypl. Franciszek Lembicz |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
6 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (6 daplot) – pododdział artylerii przeciwlotniczej wojsk powietrznodesantowych ludowego Wojska Polskiego.
Dywizjon sformowany został w 1967 r., w garnizonie Kraków, w składzie 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej. Jednostka zorganizowana został na bazie 6 baterii PKM-2 (6 baterii przeciwlotniczej). W jej skład wchodziły trzy baterie przeciwlotnicze. Pod koniec lat 60. XX wieku 14,5 mm PKM-2 i PKMZ-2 zastąpione zostały przez 23 mm armaty przeciwlotnicze ZU-23-2. Jako ciągniki artyleryjskie wykorzystywane były samochody osobowo-terenowe UAZ 469. W końcu 1976 r. 6 daplot został rozwiązany, a jego sprzęt przeciwlotniczy wzmocnił bataliony powietrznodesantowe. W miejsce rozwiązanej jednostki została zorganizowana dywizyjna 120 bateria artylerii przeciwlotniczej.
Dowódcy dywizjonu[edytuj | edytuj kod]
- ppłk dypl. Franciszek Lembicz
- ppłk Bolesław Kozik
- ppłk Wezgraj
- ppłk Stanisław Mazurkiewicz
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0158 z 26X 1967 r. oraz zarządzenia szefa Sztabu WOW nr 0101/org z 28 X 1967.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hubert Marcin Królikowski: 6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1997. ISBN 83-87103-19-5.