6 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
6 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej
Ilustracja
Oznaka rozpoznawcza
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1967[1]

Rozformowanie

1976

Dowódcy
Pierwszy

ppłk dypl. Franciszek Lembicz

Organizacja
Numer

JW 1900[2]

Dyslokacja

Kraków

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska powietrznodesantowe

Podległość

6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa

6 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (6 daplot) – pododdział artylerii przeciwlotniczej wojsk powietrznodesantowych ludowego Wojska Polskiego.

Dywizjon sformowany został w 1967 r., w garnizonie Kraków, w składzie 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej. Jednostka zorganizowana został na bazie 6 baterii PKM-2 (6 baterii przeciwlotniczej). W jej skład wchodziły trzy baterie przeciwlotnicze. Pod koniec lat 60. XX wieku 14,5 mm PKM-2 i PKMZ-2 zastąpione zostały przez 23 mm armaty przeciwlotnicze ZU-23-2. Jako ciągniki artyleryjskie wykorzystywane były samochody osobowo-terenowe UAZ 469. W końcu 1976 r. 6 daplot został rozwiązany, a jego sprzęt przeciwlotniczy wzmocnił bataliony powietrznodesantowe. W miejsce rozwiązanej jednostki została zorganizowana dywizyjna 120 bateria artylerii przeciwlotniczej.

Dowódcy dywizjonu[edytuj | edytuj kod]

  • ppłk dypl. Franciszek Lembicz
  • ppłk Bolesław Kozik
  • ppłk Wezgraj
  • ppłk Stanisław Mazurkiewicz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0158 z 26X 1967 r. oraz zarządzenia szefa Sztabu WOW nr 0101/org z 28 X 1967.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]