Abe Attell
.jpg)
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Abraham Washington Attell |
|---|---|
| Pseudonim |
Little Hebrew |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
163 cm |
| Kategoria wagowa |
piórkowa |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
154 |
| Zwycięstwa |
72 |
| Przez nokauty |
39 |
| Porażki |
9 |
| Remisy |
16 |
| Nieodbyte |
2 |
Abraham Washington „Abe” Attell (ur. 22 lutego 1883 w San Francisco, zm. 7 lutego 1970 w New Paltz w stanie Nowy Jork) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii piórkowej.
Pochodził z rodziny imigrantów żydowskich[1]. Pierwszą walkę zawodową stoczył w 1900. W 1901 dwukrotnie zremisował i raz wygrał z byłym mistrzem świata w wadze piórkowej George'em Dixonem. W następnym roku zremisował i pokonał Kida Broada oraz wygrał z Aurelio Herrerą.
3 września 1903 w Saint Louis zmierzył się w pojedynku o wakujący tytuł mistrza świata wagi piórkowej z Johnnym Reaganem i wygrał po 20 rundach na punkty. W 1904 pokonał w obronie tytułu dwukrotnie Harry'ego Forbesa i ponownie Reagana oraz wygrał w towarzyskiej walce z Aurelio Herrerą, lecz 13 października tego roku w Saint Louis stracił mistrzostwo po porażce z Tommym Sullivanem przez nokaut w 5. rundzie. W 1905 m.in. pokonał po raz kolejny Forbesa i stoczył walkę no decision z Battlingiem Nelsonem.
Attell odzyskał mistrzostwo świata wagi piórkowej po pokonaniu Jimmy'ego Walsha 22 lutego 1906 w Chicago. W obronie tytułu wygrał lub zremisował do 1910 z takimi przeciwnikami, jak: Frankie Neil (dwukrotnie), Harry Baker (dwukrotnie), Billy DeCoursey, Walsh (dwukrotnie), Billy Kid Solomon, Freddie Weeks (dwukrotnie), Owen Moran (remis), Eddie Kelly (trzykrotnie), Biz Mackey (dwukrotnie), Tommy O'Toole, Johnny Moran i Johnny Kilbane. W walkach towarzyskich zremisowal z Battlingiem Nelsonem, przegrał z Freddiem Welshem oraz stoczył walki no decision z Adem Wolgastem, Jimem Driscollem i trzykrotnie z Owenem Moranem.
22 lutego 1912 w Vernon ponownie spotkał się w pojedynku o tytuł mistrza świata z Johnnym Kilbane'em i tym razem przegrał na punkty po 20. rundach. W tym samym roku przegrał z byłym mistrzem olimpijskim Oliverem Kirkiem, któremu zrewanżował się w 1913. W 1913 stoczył także m.in. walkę no decision z Jimmym Walshem i pokonał na punkty George'a „KO” Chaneya. Po 1913 stoczył tylko 3 walki, ostatnią w 1917.
Attell utrzymywał kontakty z gangsterem Arnoldem Rothsteinem. W 1919 był zamieszany w aferę związaną z ustawianiem meczów baseballowych (skandal Black Sox), jednak nie udowodniono mu udziału w przestępstwie[2].
Dwóch braci Abe'a Attella, Monte („the Nob Hill Terror”) i Caesar („Two and a Half”) również było zawodowymi bokserami. Monte był w latach 1909-1910 mistrzem świata w wadze koguciej, co sprawiło, że Abe i Monte byli pierwszymi braćmi posiadającymi w tym samym czasie tytuły mistrza świata[3].
Stoczył w sumie 154 walki, z których wygrał 72, przegrał 9, zremisował 16, 53 były no decision, a 2 no contest. Został wybrany w 1990 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ABE ATTELL ("THE LITTLE HEBREW") [online], International Jewish Sports Hall of Fame [dostęp 2013-02-24] (ang.).
- ↑ Abe Attell [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2013-02-24] (ang.).
- ↑ Abe Attell (Abraham Washington Attell) (the "Little Champ") [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-02-24] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 60-61. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
- ABE ATTELL ("THE LITTLE HEBREW") [online], International Jewish Sports Hall of Fame [dostęp 2013-02-24] (ang.).
- Abe Attell [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2013-02-24] (ang.).
- Abe Attell (Abraham Washington Attell) (the "Little Champ") [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-02-24] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Attella [online], boxrec.com [dostęp 2013-02-24] (ang.).