Adam Świtalski
pułkownik dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1947 |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca dywizji |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Adam Jan Feliks Świtalski[1], ps. „Dąbrowa” (ur. 18 grudnia 1894[2] w Gorlicach, zm. 9 lipca 1952 w Warszawie) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 18 grudnia 1894 w Gorlicach, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa, konecepisty namiestnictwa w tamtejszym c. k. Starostwie, i Heleny z Chądzyńskich[3][4][5].
W 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego. 19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 1 pułku piechoty Legionów[6]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Departamencie I Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był nadal 1 pułk piechoty Legionów[7]. W latach 1922–1924 był słuchaczem III Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. W styczniu 1926 roku został przeniesiony ze sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie do 1 Dywizji Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisko szefa sztabu[8]. 31 października 1927 roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisko szefa Oddziału Wyszkolenia[9]. 20 lutego 1930 roku został przeniesiony do 30 pułku piechoty w Warszawie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[10]. 2 grudnia 1930 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Z dniem 1 marca 1931 roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi[12][13]. W listopadzie 1932 roku został przeniesiony do dyspozycji II wiceministra spraw wojskowych. Od listopada 1935 roku dowodził 25 pułkiem piechoty w Piotrkowie. Od listopada 1938 roku do marca 1939 roku był słuchaczem Kursu doskonalącego dla oficerów dyplomowanych przy WSWoj. w Warszawie.
W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą 25 pułku piechoty. Po kampanii w konspiracji: od listopada 1939 do 1943 był szefem Oddziału IV Dowództwa Głównego Służby Zwycięstwu Polski, następnie działał w Komendzie Głównej Armii Krajowej jako jej inspektor. W 1944 pełnił funkcję dowódcy 3 Dywizji Piechoty Armii Krajowej w czasie akcji „Burza”. W tym samym roku został aresztowany. Internowany był w obozie NKWD nr 179 w Diagilewie[14]. W lipcu 1947 roku internowany w obozie NKWD nr 150 w Griazowcu[15]. W 1947 wrócił do Polski i pracował jako urzędnik. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera O-1-24,25)[16].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości – 28 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[17] zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości[18][3][19]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 27 listopada 1929 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej i organizacji wojska”[20]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi 19 marca 1936 „za zasługi w służbie wojskowej”[21]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka za Rany i Kontuzje[22]
- Państwowa Odznaka Sportowa[22]
- łotewski Medal Pamiątkowy 1918-1928 – 6 sierpnia 1929[23]
12 września 1928 dowódca piechoty dywizyjnej 6 Dywizji Piechoty pułkownik Bernard Mond przesłał do Kapituły Orderu Virtuti Militari wniosek na odznaczenie majora SG Adama Świtalskiego z sugestią, że poprzednie wnioski zaginęły[24][25].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 56, sprostowano imię z „Adam” na „Adam Jan Feliks”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 265, sprostowano datę urodzenia Adama Świtalskiego z „13 grudnia 1894 roku” na „18 grudnia 1894 roku”.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-21]..
- ↑ Szematyzm 1895 ↓, s. 3, 17.
- ↑ Koreś 2023 ↓, s. 1.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 773.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 22, 899.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 20 stycznia 1926, s. 33.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 299.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 lutego 1930, s. 69.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930, s. 327.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 10.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 24, 462.
- ↑ Tadeusz Żenczykowski, Polska lubelska 1944, Warszawa 1990, s. 226.
- ↑ Dariusz Rogut, Internowani oficerowie Armii Krajowej w sowieckim obozie jenieckim nr 150 w Griazowcu w latach 1947–1948, [w:] Sowiecki system obozów i więzień, Łódź 2013, s. 87.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WIKTOR KUCZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-30] .
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 12, poz. 16
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-21]..
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 274, poz. 630.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131.
- ↑ a b Na podstawie fotografii [1].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929, s. 239.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 12.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-21]..
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Świtalski Adam Jan Feliks. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.94-9169 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-20].
- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: Nakładem Prezydyum c. k. Namiestnictwa, 1895. (pol.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Marek Ney-Krwawicz: Komenda Główna Armii Krajowej 1939–1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 463. ISBN 83-211-1055-X.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Daniel Koreś: Adam Świtalski – tytularny generał brygady AK, więzień obozów NKWD. Instytut Pamięci Narodowej, 2023-02-11.
- Dowódcy 25 Pułku Piechoty (II RP)
- Dowódcy jednostek odtworzonych Armii Krajowej
- Ludzie urodzeni w Gorlicach
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Odznaką za Rany i Kontuzje
- Odznaczeni Państwową Odznaką Sportową
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 3 Dywizji Piechoty Legionów Armii Krajowej
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polacy odznaczeni Medalem 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
- Polskie ofiary represji stalinowskich
- Pułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Szefowie Oddziałów Dowództwa Głównego SZP
- Uczestnicy akcji „Burza”
- Szefowie sztabu 1 Dywizji Piechoty Legionów
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Więźniowie Obozu NKWD nr 150 w Griazowcu
- Więźniowie Obozu NKWD nr 179 w Diagilewie
- Zastępcy dowódcy 30 Pułku Strzelców Kaniowskich
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1952