Afrodyzja (miasto)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Afrodyzja[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Tetrapylon (monumentalna brama) w Afrodyzji
Państwo

 Turcja

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, III, IV, VI

Numer ref.

1519

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2017
na 41. sesji

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Afrodyzja”
37°42′30″N 28°43′25″E/37,708333 28,723611

Afrodyzja, gr. Ἀφροδισιάς, Aphrodisiás (bizant. Stauropolis, tur. Geyre) – starożytne miasto w Azji Mniejszej, w Karii (w południowo-zachodniej Anatolii). Lokalny ośrodek kultu bogini-matki utożsamianej przez starożytnych Greków z Afrodytą. Pozostałości jońskiej świątyni bogini pochodzą z epoki hellenistycznej; kolumnowy dziedziniec z propylejami dobudowano w latach 117-123 za panowania cesarza Hadriana. W VI wieku świątynię Afrodyty przekształcono w kościół[1].

Rozkwit gospodarczy miasto zawdzięczało bogatym złożom marmuru, szczególnie cenionego z powodu kolorystyki (od śnieżnobiałej po szaroniebieską). Marmur – głównie w postaci wyrobów – eksportowano do wielu miejscowości na całym niemal obszarze cesarstwa rzymskiego. Apogeum prosperity miasto osiągnęło w II-III w.n.e. Kiedy jednak po upadku państwa zachodniorzymskiego Karia znalazła się w granicach cesarstwa bizantyńskiego i przerwana została wymiana handlowa z Zachodem, Afrodyzja pogrążyła się w kryzysie. Mniejszą uwagę przywiązywano do rozwoju sztuk plastycznych, tym bardziej, że chrześcijańscy władcy wrogo odnosili się do dawnych kultów religijnych – w tym także do Afrodyty.

Nowa nazwa miasta – Stauropolis (pol. Krzyżogród?) – miała pomóc w zatarciu imienia bogini, ale nie utrzymała się długo. Silne trzęsienia ziemi i epidemie VII wieku doprowadziły do całkowitego upadku miasta, a zwaliska ruin i niewielką osadę dokumenty bizantyńskie określały jako Kariopolis.

Do czasów dzisiejszych zachowały się liczne posągi, bowiem Afrodyzja była w okresie I-V w. n.e. siedzibą znanej, klasycystycznej szkoły rzeźbiarskiej. Ponadto zachowały się fragmenty murów obronnych miasta, stadion, termy, teatr, odeon i agora Tyberiusza z portykiem kolumnowym.

W 2017 roku stanowisko archeologiczne w Afrodyzji zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Afrodyzja, [w:] Kazimierz Michałowski, Jadwiga Lipińska, Piotr Bieliński, Encyklopedia sztuki starożytnej : Europa, Azja, Afryka, Ameryka, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1998, s. 41, ISBN 83-01-12466-0, OCLC 749531685 [dostęp 2023-01-16].
  2. Three new sites and two extensions added to UNESCO’s World Heritage List

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Gruszka: Aphrodisias, Acta Universitatis Wratislaviensis No 1499, Antiquitas XIX, Wrocław 1994