Przejdź do zawartości

Andrzej Odrowąż

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Odrowąż ze Sprowy
Ilustracja
Herb
Odrowąż
Rodzina

Odrowążowie

Data śmierci

1 maja 1465

Ojciec

Piotr Odrowąż

Żona

Anna Odrowąż

Andrzej Odrowąż ze Sprowy (zm. 1 maja 1465 roku) – starosta generalny ruski w latach 1450-1464[1], starosta podolski, wojewoda ruski (14521465), wojewoda podolski (1456). Zarządca Sędziszowa Małopolskiego od 1455 roku. Założyciel Kościoła Bernardynów we Lwowie (1460).

Był bratem Jana Odrowąża (zm. 1485) - wojewody podolskiego i ruskiego jednego ze znaczniejszych możnowładców małopolskich i Małgorzaty Odrowąż poślubionej przez Stanisława z Dynowa.

Syn Piotra Odrowąża (zm. 6 września 1450 w bitwie pod Krasną koło Vaslui) - wojewody ruskiego, starosty lwowskiego, samborskiego i halickiego.

Wnuk Dobiesława Odrowąża (zm. 1433) - podkomorzego ruskiego.

Żoną Andrzeja Odrowąża była księżniczka mazowiecka Anna Odrowąż.

W 1460 roku Andrzej Odrowąż ze Sprowy, wojewoda Rusi, dał wieś klasztorowi w Mogile. Zakonnicy jednak tę wieś zamienili na Opatkowice. Wojewoda wyprosił tę zamianę u króla Kazimierza IV Jagiellończyka, pod warunkiem, że zakon będzie odprawiał co rok mszę świętą za dusze rodziców króla Kazimierza - Władysława i Zofii.

W roku 1463 do Kamieńca pogranicznego na Rusi posłał król Andrzeja Odrowąża, który znakomicie wywiązał się z zadania poselskiego.

Skonfliktowany ze szlachtą Rusi Czerwonej, która zarzucała mu i jego bratu Janowi w 300 pozwach wiele nadużyć, w związku z którymi razem z miastem Lwów zawiązała w grudniu 1464 roku konfederację przeciwko Odrowążom[2].

Bezpośrednio po śmierci Andrzeja Odrowąża powstał anonimowy wiersz w języku łacińskim O funesta dies nostri miserabilis evi, upamiętniający zmarłego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 150.
  2. Maciej Wilamowski, Rejestr skarg ziemian samborskich na starostę Jana Odrowąża. Nieznane źródło do dziejów konfliktów społecznych na Rusi Czerwonej w drugiej połowie XV wieku [online] [dostęp 2018-01-23] (ang.).
  3. Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 866-867. ISBN 978-83-01-16675-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]