Przejdź do zawartości

Antoni Gąsiorowski (historyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Gąsiorowski
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1932
Poznań, II Rzeczpospolita

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: średniowiecze
Doktorat

1 czerwca 1964 – historia
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Habilitacja

16 grudnia 1968 – historia
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Profesura

5 października 1978

Antoni Gąsiorowski (ur. 24 listopada 1932 w Poznaniu[1]) – polski historyk mediewista, profesor nauk humanistycznych, członek krajowy korespondent Polskiej Akademii Umiejętności.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent historii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1953). Pracował w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk.

W latach 1987–1996 był prezesem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[2].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Powiat w Wielkopolsce XIV–XVI wieku: z zagadnień zarządu terytorialnego i podziałów Polski późnośredniowiecznej (1965)
  • Urzędnicy zarządu lokalnego w późnośredniowiecznej Wielkopolsce (1970)
  • Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej (1981)
  • Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu (1982)
  • Notariusze publiczni w Wielkopolsce schyłku wieków średnich: katalog admisji w Gnieźnie i w Poznaniu (1420–1500) (1993)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]