Zygmunt Lisowski
Prof. Zygmunt Lisowski | |
Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1880 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 maja 1955 |
profesor zwyczajny nauk prawnych | |
Specjalność: prawo rzymskie | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Profesura |
1919 |
rektor Wszechnicy Piastowskiej dzisiejszego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu | |
Uczelnia | |
Okres spraw. |
1923–1924 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Zygmunt Lisowski (ur. 13 listopada 1880[1] w Krakowie, zm. 17 maja 1955 w Poznaniu[2]) – polski naukowiec, prawnik, profesor prawa rzymskiego[3]. W latach 1923–1924 rektor Uniwersytetu Poznańskiego[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn adwokata Władysława i Michaliny z Czeczot-Nowosieleckich.
W 1898 ukończył gimnazjum Nowodworskiego w Krakowie i rozpoczął studia prawnicze i historyczne na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[5]. W roku 1904 uzyskał tytuł doktora. Naukę w zakresie prawa rzymskiego kontynuował na uniwersytetach w Paryżu (1904) i Lipsku (1906)[2]. W czasie I wojny światowej wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim. W lutym 1919 roku jako jeden z pierwszych został powołany na profesora Uniwersytetu Poznańskiego. W dniu 7 maja 1919 był jednym z pierwszych pracowników naukowych tej uczelni. Pełnił funkcję kierownika Katedry Prawa Rzymskiego Uniwersytetu Poznańskiego[6]. W swoich pracach naukowych koncentrował się przede wszystkim na historii prawa rzymskiego oraz współczesnego polskiego prawa cywilnego. 1 stycznia 1921 roku został mianowany profesorem zwyczajnym i na tym stanowisku pozostał (z przerwą na okres II wojny światowej) aż do przejścia w stan spoczynku tj. do dnia 28 lutego 1951 roku[2].
Po śmierci Heliodora Święcickiego, przez jedną kadencję, w roku akademickim 1923–1924, sprawował funkcję rektora Uniwersytetu Poznańskiego. W czasie swojej kadencji stworzył zręby administracyjne uczelni i powołał komisje senackie. Od 1927 był sekretarzem generalnym, a od 1945 roku prezesem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu[7]. Od 20 marca 1935 pełnił, powierzoną mu przez Senat Uniwersytetu, funkcję kuratora Akademickiej Korporacji „Viritia”[8].
W czasie drugiej wojny światowej mieszkał w Krakowie, gdzie brał udział w tajnym nauczaniu młodzieży polskiej. Po wojnie wrócił do Poznania, gdzie na Uniwersytecie Poznańskim wykładał prawo rzymskie. W latach 1948–1949 był współzałożycielem i współredaktorem, a następnie członkiem Komitetu Redakcyjnego (1951–1952) i Rady Redakcyjnej (1953–1955) „Czasopisma Prawno-Historycznego”[2].
Zmarł 17 maja 1955 roku w Poznaniu. Pochowany został na Cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu[9](kwatera Barbary-22-9).
Rodziny nie założył.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)[10]
Ważniejsze publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Studia nad sposobami nabycia własności w rzymskim Egipcie, 1913
- O prawie rzymskim w korekturze pruskiej uwagi krytyczne, 1954
- Prawo spadkowe, 1920
- Kodeks cywilny obowiązujący na ziemiach zachodnich Rzeczypospolitej, 1933
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przegląd zachodni, Tom 11, Wydania 5–12, Instytut Zachodni, 1955.
- ↑ a b c d Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Wydział Historii i Nauk Społecznych, Polska Akademia Nauk, Czasopismo prawno-historyczne, Tom 7, Wydanie 2, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1956.
- ↑ Polska Akademia Nauk. Zakład Socjologii i Historii Kultury, Kultura i społeczeństwo, Tom 18, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974.
- ↑ Kronika Uniwersytetu Poznańskiego za rok szkolny 1923/24 za Rektoratu Prof. Dra Zygmunta Lisowskiego i otwarcie roku szkolnego 1924/25 przez nowego Rektora Prof. Dra Stanisława Dobrzyckiego w dniu 12 października 1924 roku, Poznań, 1925.
- ↑ Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1949.
- ↑ Bożena Knopek, Maria Zielińska, red. Antoni Gąsiorowski, WSB Polskie towarzystwo historyczne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, ISBN 83-01-02722-3, 9788301027223.
- ↑ Polskie Towarzystwo Historyczne. Oddział w Poznaniu, Studia i materiały do dziejów Wielkopolski i Pomorza, Tom 1,Wydanie 2, Państwowe Wydawn. Naukowe., 1956
- ↑ Akademicka Korporacja „Viritia”
- ↑ Pihan-Kijasowa Alicja (red.), Poczet członków Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk 1857–2007, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2008.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 429. [dostęp 2021-01-14].
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 427. ISBN 83-01-02722-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Poczet rektorów UAM. amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-13)].
- Absolwenci I Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego (okres zaborów)
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na Cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu
- Polscy specjaliści prawa rzymskiego
- Prezesi Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk
- Rektorzy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Sekretarze generalni Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk
- Wykładowcy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Wykładowcy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Urodzeni w 1880
- Zmarli w 1955