Artem Sitak
| ||
_(29235554494).jpg)
| ||
| Państwo |  Nowa Zelandia
| |
| Data i miejsce urodzenia | 8 lutego 1986 Orenburg | |
| Wzrost | 185 cm | |
| Masa ciała | 83 kg | |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |
| Status profesjonalny | 2001 | |
| Zakończenie kariery | aktywny | |
| Trener | Mason Fuller | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 0 | |
| Najwyżej w rankingu | 299 (11 sierpnia 2008) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 4 | |
| Najwyżej w rankingu | 32 (10 września 2018) | |
| Australian Open | 3R (2015) | |
| Roland Garros | 3R (2018) | |
| Wimbledon | QF (2018) | |
| US Open | 2R (2014, 2016, 2018) | |
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Artem Sitak (ur. 8 lutego 1986 w Orenburgu) – nowozelandzki tenisista pochodzenia rosyjskiego, reprezentant w Pucharze Davisa.
Spis treści
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Będąc już w gronie zawodowców Sitak wielokrotnie wygrywał zawody z serii ITF Men's Circuit w grze pojedynczej.
W grze podwójnej jest zwycięzcą czterech turniejów o randze ATP World Tour – Stuttgartu (2014) i (2016), gdy grał wspólnie z Mateuszem Kowalczykiem i Marcusem Daniellem, Montpellier (2015), kiedy partnerował mu Marcus Daniell, Newport (2018) z Jonatanem Erlichem. Oprócz tego Sitak jest także finalistą siedmiu przegranych finałów rozgrywek deblowych.
Od 2011 roku jest regularnym reprezentantem Nowej Zelandii w Pucharze Davisa.
W 2005 roku zdobył dwa złote medale podczas uniwersjady w Izmirze, w grze pojedynczej i grze podwójnej.
W rankingu gry pojedynczej Sitak najwyżej był na 299. miejscu (11 sierpnia 2008), a w klasyfikacji gry podwójnej na 32. pozycji (10 września 2018).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP World Tour Finals |
| ATP World Tour Masters 1000 |
| ATP World Tour 500 |
| ATP World Tour 250 |
Gra podwójna (4–7)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 13 lipca 2014 | Stuttgart | Ceglana |  Mateusz Kowalczyk
|
 Guillermo García-López Philipp Oswald
|
2:6, 6:1, 10–7 |
| Zwycięzca | 2. | 8 lutego 2015 | Montpellier | Twarda (hala) | Marcus Daniell
|
 Dominic Inglot Florin Mergea
|
3:6, 6:4, 16–14 |
| Finalista | 1. | 15 lutego 2015 | Memphis | Twarda (hala) |  Donald Young
|
Mariusz Fyrstenberg Santiago González
|
7:5, 6:7(1), 8–10 |
| Finalista | 2. | 26 kwietnia 2015 | Bukareszt | Ceglana | Nicholas Monroe
|
Marius Copil Adrian Ungur
|
6:3, 5:7, 15–17 |
| Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 2016 | Stuttgart | Trawiasta | Marcus Daniell
|
Oliver Marach Fabrice Martin
|
6:7(4), 6:4, 10–8 |
| Finalista | 3. | 30 lipca 2017 | Atlanta | Twarda |  Wesley Koolhof
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 24 września 2017 | Metz | Twarda (hala) | Wesley Koolhof
|
Julien Benneteau Édouard Roger-Vasselin
|
5:7, 3:6 |
| Finalista | 5. | 18 lutego 2018 | Nowy Jork | Twarda (hala) | Wesley Koolhof
|
 Maks Mirny Philipp Oswald
|
4:6, 6:4, 6–10 |
| Finalista | 6. | 4 marca 2018 | São Paulo | Ceglana | Wesley Koolhof
|
 Federico Delbonis Máximo González
|
4:6, 2:6 |
| Finalista | 7. | 6 maja 2018 | Estoril | Ceglana | Wesley Koolhof
|
Kyle Edmund Cameron Norrie
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 4. | 21 lipca 2018 | Newport | Trawiasta |  Jonatan Erlich
|
 Marcelo Arévalo Miguel Ángel Reyes-Varela
|
6:1, 6:2 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP (ang.). atpworldtour.com. [dostęp 5 lutego 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 5 lutego 2014].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). daviscup.com. [dostęp 5 lutego 2014].
