Przejdź do zawartości

Wesley Koolhof

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wesley Koolhof
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1989
Zevenaar

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2008

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Rob Morgan, Mariusz Fyrstenberg

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

462 (5 sierpnia 2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

16

Najwyżej w rankingu

1 (7 listopada 2022)

Australian Open

QF (2022, 2023)

Roland Garros

SF (2020)

Wimbledon

W (2023)

US Open

F (2020, 2022)

Wesley Koolhof (ur. 17 kwietnia 1989 w Zevenaar) – holenderski tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2023 w grze podwójnej i French Open 2022 w grze mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Kariera juniorska

[edytuj | edytuj kod]

Jako junior występował w turniejach rangi ITF Futures, nie odnosząc większych sukcesów. Od 2008 roku występował m.in. w ATP Challenger Tour, ośmiokrotnie grając w finałach rozgrywek deblowych, z bilansem sześciu zwycięstw.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach ATP Tour Holender wygrał szesnaście turniejów z trzydziestu siedmiu rozegranych finałów w grze podwójnej.

W 2020 roku awansował do finału zawodów gry podwójnej podczas US Open. Razem z partnerującym mu Nikolą Mekticiem w meczu mistrzowskim przegrali z deblem Mate PavićBruno Soares wynikiem 5:7, 3:6. Dwa lata później w parze z Nealem Skupskim ponownie osiągnął finał US Open, jednak tym razem lepsi okazali się Rajeev Ram i Joe Salisbury. W 2023 roku razem ze Skupskim odnieśli zwycięstwo na kortach Wimbledonu, pokonując w finale Marcela Granollersa i Horacio Zeballosa 6:4, 6:4.

W czerwcu 2022 roku odniósł zwycięstwo w mikście podczas French Open, partnerując Enie Shibaharze, z którą w finale pokonał parę Ulrikke EikeriJoran Vliegen 7:6(5), 6:2.

Najwyżej w rankingu gry pojedynczej znajdował się na 462. pozycji (5 sierpnia 2013). 7 listopada 2022 roku został liderem rankingu światowego w grze podwójnej[1].

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (16–21)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 7 lutego 2016 Sofia Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Austria Philipp Oswald
Kanada Adil Shamasdin
5:7, 7:6(9), 10–6
Zwycięzca 2. 24 lipca 2016 Kitzbühel Ceglana Holandia Matwé Middelkoop Austria Dennis Novak
Austria Dominic Thiem
2:6, 6:3, 11–9
Zwycięzca 3. 14 stycznia 2017 Sydney Twarda Holandia Matwé Middelkoop Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
6:3, 7:5
Finalista 1. 19 lutego 2017 Rotterdam Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Chorwacja Ivan Dodig
Hiszpania Marcel Granollers
6:7(5), 3:6
Finalista 2. 30 lipca 2017 Atlanta Twarda Nowa Zelandia Artem Sitak Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 4:6
Finalista 3. 24 września 2017 Metz Twarda (hala) Nowa Zelandia Artem Sitak Francja Julien Benneteau
Francja Édouard Roger-Vasselin
5:7, 3:6
Finalista 4. 18 lutego 2018 Nowy Jork Twarda (hala) Nowa Zelandia Artem Sitak Białoruś Maks Mirny
Austria Philipp Oswald
4:6, 6:4, 6–10
Finalista 5. 4 marca 2018 São Paulo Ceglana Nowa Zelandia Artem Sitak Argentyna Federico Delbonis
Argentyna Máximo González
4:6, 2:6
Finalista 6. 6 maja 2018 Estoril Ceglana Nowa Zelandia Artem Sitak Wielka Brytania Kyle Edmund
Wielka Brytania Cameron Norrie
4:6, 2:6
Finalista 7. 21 października 2018 Sztokholm Twarda (hala) Nowa Zelandia Marcus Daniell Wielka Brytania Luke Bambridge
Wielka Brytania Jonny O’Mara
5:7, 6:7(8)
Zwycięzca 4. 5 stycznia 2019 Brisbane Twarda Nowa Zelandia Marcus Daniell Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:4, 7:6(6)
Finalista 8. 30 marca 2019 Miami Twarda Grecja Stefanos Tsitsipas Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 6:7(8)
Finalista 9. 21 kwietnia 2019 Monte Carlo Ceglana Holandia Robin Haase Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Franko Škugor
7:6(3), 6:7(3), 9–11
Finalista 10. 28 kwietnia 2019 Budapeszt Ceglana Nowa Zelandia Marcus Daniell Wielka Brytania Ken Skupski
Wielka Brytania Neal Skupski
3:6, 4:6
Finalista 11. 15 czerwca 2019 Rosmalen Trawiasta Nowa Zelandia Marcus Daniell Wielka Brytania Dominic Inglot
Stany Zjednoczone Austin Krajicek
4:6, 6:4, 4–10
Finalista 12. 28 lipca 2019 Hamburg Ceglana Holandia Robin Haase Austria Oliver Marach
Austria Jürgen Melzer
2:6, 6:7(3)
Finalista 13. 11 sierpnia 2019 Montreal Twarda Holandia Robin Haase Hiszpania Marcel Granollers
Argentyna Horacio Zeballos
5:7, 5:7
Zwycięzca 5. 10 stycznia 2020 Doha Twarda Indie Rohan Bopanna Wielka Brytania Luke Bambridge
Meksyk Santiago González
3:6, 6:2, 10–6
Finalista 14. 23 lutego 2020 Marsylia Twarda (hala) Chorwacja Nikola Mektić Francja Nicolas Mahut
Kanada Vasek Pospisil
3:6, 4:6
Finalista 15. 10 września 2020 US Open, Nowy Jork Twarda Chorwacja Nikola Mektić Chorwacja Mate Pavić
Brazylia Bruno Soares
5:7, 3:6
Zwycięzca 6. 22 listopada 2020 Londyn Twarda (hala) Chorwacja Nikola Mektić Austria Jürgen Melzer
Francja Édouard Roger-Vasselin
6:2, 3:6, 10–5
Zwycięzca 7. 2 maja 2021 Monachium Ceglana Niemcy Kevin Krawietz Belgia Sander Gillé
Belgia Joran Vliegen
4:6, 6:4, 10–5
Finalista 16. 24 października 2021 Antwerpia Twarda (hala) Holandia Jean-Julien Rojer Francja Nicolas Mahut
Francja Fabrice Martin
0:6, 1:6
Zwycięzca 8. 9 stycznia 2022 Melbourne Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Kazachstan Ołeksandr Nedowiesow
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
6:4, 6:4
Zwycięzca 9. 15 stycznia 2022 Adelaide Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Urugwaj Ariel Behar
Ekwador Gonzalo Escobar
7:6(5), 6:4
Zwycięzca 10. 18 lutego 2022 Doha Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Indie Rohan Bopanna
Kanada Denis Shapovalov
7:6(4), 6:1
Finalista 17. 2 kwietnia 2022 Miami Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Polska Hubert Hurkacz
Stany Zjednoczone John Isner
6:7(5), 4:6
Finalista 18. 24 kwietnia 2022 Barcelona Ceglana Wielka Brytania Neal Skupski Niemcy Kevin Krawietz
Niemcy Andreas Mies
7:6(3), 6:7(5), 6–10
Zwycięzca 11. 8 maja 2022 Madryt Ceglana Wielka Brytania Neal Skupski Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:7(4), 6:4, 10–5
Zwycięzca 12. 12 czerwca 2022 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Wielka Brytania Neal Skupski Australia Matthew Ebden
Australia Max Purcell
4:6, 7:5, 10–6
Zwycięzca 13. 14 sierpnia 2022 Montreal Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Wielka Brytania Daniel Evans
Australia John Peers
6:2, 4:6, 10–6
Finalista 19. 9 września 2022 US Open, Nowy Jork Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:7(4), 5:7
Zwycięzca 14. 6 listopada 2022 Paryż Twarda (hala) Wielka Brytania Neal Skupski Chorwacja Ivan Dodig
Stany Zjednoczone Austin Krajicek
7:6(5), 6:4
Finalista 20. 19 marca 2023 Indian Wells Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Indie Rohan Bopanna
Australia Matthew Ebden
3:6, 6:2, 8–10
Finalista 21. 23 kwietnia 2023 Barcelona Ceglana Wielka Brytania Neal Skupski Argentyna Máximo González
Argentyna Andrés Molteni
3:6, 7:6(8), 4–10
Zwycięzca 15. 17 czerwca 2023 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Wielka Brytania Neal Skupski Ekwador Gonzalo Escobar
Kazachstan Ołeksandr Nedowiesow
7:6(1), 6:2
Zwycięzca 16. 15 lipca 2023 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Neal Skupski Hiszpania Marcel Granollers
Argentyna Horacio Zeballos
6:4, 6:4

Gra mieszana (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 2 czerwca 2022 French Open, Paryż Ceglana Japonia Ena Shibahara Norwegia Ulrikke Eikeri
Belgia Joran Vliegen
7:6(5), 6:2

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Koolhof/Skupski Triumph In Paris, Clinch Year-End No. 1. Association of Tennis Professionals, 2022-11-06. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]