Przejdź do zawartości

Artur Domosławski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Alain Schneider (dyskusja | edycje) o 17:09, 11 kwi 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Artur Domosławski na Marszu Oburzonych, 15 października 2011

Artur Domosławski (ur. 1967) – polski dziennikarz, reporter tygodnika "Polityka".

Życiorys

W 1993 ukończył studia na Wydziale Wiedzy o Teatrze PWST w Warszawie.

Zajmuje się głównie tematyką Ameryki Łacińskiej, ruchu antyglobalistycznego, konfliktów społecznych oraz zagadnieniami religijnymi.

Jego książka Gorączka latynoamerykańska stanowi reporterski zapis z podróży po całej niemal Ameryce Południowej i Środkowej (m.in. Brazylia, Meksyk, Kuba, Argentyna, Peru, Chile), przeplatany historiami tych państw z dużym naciskiem na okres rewolucji komunistycznych i wojskowych zamachów stanu. Duża część dzieła poświęcona jest opisom reżimów w Chile, Argentynie i na Kubie oraz krytyce liberalno-rynkowych reform[1]. Otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak za książkę pt. Ameryka zbuntowana, stanowiącą zbiór wywiadów z amerykańskimi intelektualistami lewicowymi.

Wydana w 2010 książka Kapuściński non-fiction wzbudziła debatę w mediach nt. biografii Ryszarda Kapuścińskiego, jego związków z reżimem PRL oraz rzetelności jego reporterskich książek[1]. Wdowa po Kapuścińskim wytoczyła Domosławskiemu sprawę sądową o ochronę dóbr osobistych oraz praw autorskich[2]. Jednocześnie część publicystów broniła prawa Domosławskiego do takiego, a nie innego, przedstawiania biografii Kapuścińskiego[3]. Inni zwracali uwagę na fakt, że Domosławski nadużył zaufania rodziny Kapuścińskich m.in. wynosząc z pracowni Kapuścińskiego dokumenty i wycinki, których według Izabeli Wojciechowskiej (Gazeta Wyborcza, 11 marca 2010), nie zwrócił. Domosławski miał się dopuścić manipulacji przy opisie fotografii z archiwum Kapuścińskiego[4].

Został wybrany Dziennikarzem Roku 2010, uhonorowanym podczas uroczystej gali w Warszawie, zorganizowanej przez miesięcznik "Press"[5].

1 czerwca 2011 roku odszedł z "Gazety Wyborczej" do tygodnika Polityka[6].

Publikacje

  • Chrystus bez karabinu: o pontyfikacie Jana Pawła, Warszawa 1999
  • Świat nie na sprzedaż: rozmowy o globalizacji i kontestacji, Warszawa 2002
  • Gorączka latynoamerykańska, Warszawa 2004
  • Ameryka zbuntowana. Siedemnaście dialogów o ciemnych stronach imperium wolności, Warszawa 2007
  • Kapuściński non-fiction, Świat Książki, Warszawa 2010
  • Śmierć w Amazonii, Wielka Litera Sp. z o.o., Warszawa 2013
  1. a b Małgorzata Świętochowska. Sympatyk syndykalistycznej lewicy. „Wprost”, s. 48-50, 2010-03-28. [dostęp 8 kwietnia 2010]. (pol.). 
  2. Alicja Kapuścińska: To jest ojcobójstwo, wyborcza.pl z 4 marca 2010
  3. Żakowski: Kapuściński był bardzo odważnym, ideowym komunistą, polskatimes.pl z 2 marca 2010
  4. Izabela Wojciechowska: Punctum Gazeta Wyborcza, 11 marca 2010
  5. Artur Domosławski Dziennikarzem Roku. Grand Press dla Anny Gmiterek-Zabłockiej z TOK FM. gazeta.pl, 2010-12-15. [dostęp 2010-12-15]. (pol.).
  6. Artur Domosławski przechodzi z "Gazety Wyborczej" do "Polityki", gazeta.pl z 17.05.2011

Linki zewnętrzne