Bąkowski Hrabia
Bąkowski Hrabia – polski herb hrabiowski, nadany w zaborze austriackim.
Spis treści
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis stworzony z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
Na tarczy dzielonej w krzyż z tarczą sercową: W polu I, czerwonym, baran srebrny kroczący po murawie zielonej. W polu II, czerwonym, dwie kopie w krzyż skośny, złote, na nich takaż kopia na opak. W polu III, błękitnym, miecz o rękojeści złotej i ostrzu srebrnym, między terzma podkowami; dwiema ocelami od siebie, jedną ocelami w dół, srebrnymi. W polu IV, czerwonym, jabłko zielone z krzyżem złotym, przeszyte trzema mieczami; jednym na opak, jednym w skos, jednym w skos lewy. W tarczy sercowej gryf srebrny, wspięty. Nad tarczą korona hrabiowska. Nad nią cztery hełmy z klejnotami: Klejnot I: Pół gryfa srebrnego, wspiętego, trzymającego trąbę myśliwską czerwoną ustnikiem do dołu, w lewo. Klejnot II: Pięć piór strusich; dwa srebrne między trzema czerwonymi. Klejnot III: Pół kozła wspiętego, czarnego, w lewo. Klejnot IV: Ramię zbrojne, złote, wznoszące miecz. Labry: na hełmie I: czerwone, podbite złotem, na hełmie II: czerwone, podbite srebrem, na hełmie III; czerwone, podbite złotem, na hełmie IV: błękitne, podbite srebrem.
Symbolika[edytuj | edytuj kod]
Jest to przykład herbu genealogicznego. Wynika z niego, że ojciec posiadacza, Konstanty Bąkowski, używał herbu Gryf (tarcza sercowa), matka – Marianna Krosnowska herbu Junosza (pole I), babka ojczysta – Anna Dobrzyńska herbu Jelita (pole II), babka macierzysta, Barbara Wągrowska herbu Belina (pole III), zaś prababka ojczysta – Teodora Woronicz, herbu Herurt (pole IV).
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany Mateuszowi ritterowi von Jaxa Bąkowskiemu 20 grudnia 1782 z predykatem hoch- und wohlgeboren (wysoko urodzony i wielmożny). Podstawą nadania był patent z 1775, genealogia potwierdzona przez magnatów, przywiązanie do domu cesarskiego, senatorscy przodkowie oraz domicyl. Ferdynand graf Jaxa von Zaborow und Bąków został 10 października 1828 wpisany do Metryki Szlacheckiej. Najstarszy syn Mateusza, Jan Wincenty, otrzymał odmowę potwierdzenia tytułu w Królestwie Polskim, ponieważ nie złożył wymaganych dokumentów. Postępowanie w tej sprawie zamknięto 2 listopada 1824.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych:
graf Jaxa von Zaborów und Bąków-Bąkowski.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Gryf (herb szlachecki)
- Junosza (herb szlachecki)
- Jelita (herb szlachecki)
- Belina (herb szlachecki)
- Pawęza
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 89–92. ISBN 978-83-7181-597-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Bąkowski hrabia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |