Białoruś w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci
| |||||||||||||
| Informacje ogólne | |||||||||||||
| Nadawca |
Narodowa Państwowa Kompania Radiowo-Telewizyjna Republiki Białorusi (BTRC) | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rok i miejsce debiutu | |||||||||||||
| Liczba udziałów |
18 | ||||||||||||
| Organizacja konkursu | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Białoruś w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci brała udział 18 razy.
Białoruś dwukrotnie wygrała finał konkursu w 2005 roku, kiedy Białoruś reprezentowała Ksienija Sitnik z utworem „My Vmeste” oraz w 2007 roku po raz drugi dzięki Alaksiejowi Żyhałkowiczowi, z piosenką „S druzyami”.
Historia Białorusi w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci[edytuj | edytuj kod]
Białoruś jest pierwszym państwem, które dwukrotnie triumfowało w konkursie (dwukrotne zwycięstwo odniosła później również Gruzja – w 2008 i 2011 roku, Malta – w 2013 i 2015 roku, Rosja – w 2006 i 2017 roku oraz Polska – w 2018 i 2019 roku.).
W 2005 roku 1. miejsce zajęła Ksienija Sitnik z piosenką My wmiestie. Reprezentantka Białorusi zebrała wówczas 149 punktów i wyprzedziła o 3 punkty reprezentanta Hiszpanii. Rok później w Bukareszcie Andrej Kuniec z piosenką Nowyj dień zajął 2. miejsce ze 129 punktami. W kolejnym roku Białoruś wygrała po raz drugi dzięki Alaksiejowi Żyhałkowiczowi, który wystąpił z piosenką S druziami i zdobył 137 punktów, wygrywając 1 punktem z reprezentantką Armenii Arevik.
Duży rozgłos w Internecie zyskał białoruski reprezentant z 2009 roku Jury Dziemidowicz. Falę kontrowersji wywołała wówczas białoruska piosenka konkursowa Wołszebnyj krolik, charakteryzująca się nietypowym dla piosenki dziecięcej ciężkim brzmieniem[1]. W 2010 roku, gdy konkurs organizowany był w stolicy Białorusi, reprezentantem kraju został Daniił Kazłou z piosenką Muzyki swiet. Uplasował się on na 5 miejscu z 85 punktami.
Najgorsze jak dotąd miejsce w konkursie Białoruś zajęła w 2004 roku. Ówczesny reprezentant Jahor Wauczok z piosenką Śpiawajcie sa mnoju zajął 14. miejsce z 9 punktami.
Reprezentanci Białorusi w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci wykonywali utwory w jednym z dwóch języków urzędowych Republiki Białorusi: po białorusku w 2003, 2004 i 2014 oraz po rosyjsku w późniejszych edycjach konkursu.
28 maja 2021 roku EBU ogłosiło, że zawiesza członkostwo BTRC. Nadawca miał dwa tygodnie na odpowiedź, zanim zawieszenie wejdzie w życie. Nadawca został usunięty z EBU 1 lipca tym samym utracił możliwość uczestniczenia w wydarzeniach Eurowizji[2][3]. BTRC będzie mogło powrócić do rywalizacji w 2024 roku[4], chyba że EBU przywróci BTRC wcześniej.
Uczestnictwo[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Artysta | Piosenka | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|
| 2003 | Wolha Saciuk | „Tancuj” | 4 | 103 |
| 2004 | Jahor Wołczak | „Spiawajcie sa mnoju” | 14 | 9 |
| 2005 | Ksienija Sitnik | „My wmiestie” | 1 | 149 |
| 2006 | Andrej Kuniec | „Nowyj dienʹ” | 2 | 129 |
| 2007 | Alaksiej Żyhałkowicz | „S druzjami” | 1 | 137 |
| 2008 | Daria, Alina, Karina | „Sierdce Biełarusi” | 6 | 86 |
| 2009 | Jury Dziemidowicz | „Wołszebnyj krolik” | 9 | 48 |
| 2010 | Daniił Kazłou | „Muzyki swiet” | 5 | 85 |
| 2011 | Lidzija Zabłockaja | „Angieły dobra” | 3[5] | 99 |
| 2012 | Jahor Żeszko | „A morie morie” | 9 | 56 |
| 2013 | Iłla Wołkau | „Poj so mnoj” | 3 | 108 |
| 2014 | Nadzieja Misiakowa | „Sokał” | 7 | 71 |
| 2015 | Rusłan Asłanow | „Wołszebstwo” | 4 | 105 |
| 2016 | Alaksandr Minionak | „Muzyka moich pobied” | 7 | 177 |
| 2017 | Helena Meraai | „I Am The One” | 5 | 149 |
| 2018 | Daniel Jastramski | „Time” | 11 | 114 |
| 2019 | Jelizawieta Misnikawa | „Pepleny'' | 92 | |
| 2020 | Arina Piechcierawa | „Aliens” | 5 | 130 |
| Brak reprezentanta od 2021 | ||||
Legenda:
1 miejsce
2 miejsce
3 miejsce
Historia głosowania (2003–2020)[edytuj | edytuj kod]
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Białoruś przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw białoruscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty.
|
Kraje, którym Białoruś przyznała najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Białoruś otrzymała najwięcej punktów:
|
Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Organizacja[edytuj | edytuj kod]
Białoruś była dwukrotnym organizatorem Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci w 2010 oraz 2018 roku. Oba Koncerty odbyły się wówczas w Mińsk-Arena w stolicy Białorusi.
| Rok | Lokalizacja | Prezenterzy |
|---|---|---|
| 2010 |  Białoruś (Mińsk, Mińsk-Arena)
|
Denis Kurjan i Leila Ismaiława |
| 2018 | Jauhien Perlin, Helena Meraai i Zinaida „Zena” Kuprianowicz |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ci pajedzie «Czarouny trusik» na Eurabaczannie? (biał. (tar.)). Radyjo Swaboda, 2009-11-09. [dostęp 2013-01-31].
- ↑ Белтэлерадыёкампанію выключылі з Еўрапейскага вяшчальнага саюза, Навіны Беларусі | euroradio.fm [dostęp 2021-07-01] (biał.).
- ↑ Eurowizja: Białoruś zawieszona przez EBU. Już nie wystąpi w konkursie? – Radio ZET, www.radiozet.pl, 1622 [dostęp 2021-07-01] (pol.).
- ↑ José David López, La BTRC de Bielorrusia será readmitida en la UER y ya tienen fecha. ¡Conoce cuándo se producirá!, ESCplus España, 26 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-30] (hiszp.).
- ↑ Mimo że reprezentantka Rosji Jekaterina Riabowa zdobyła identyczną liczbę punktów, to według ówczesnego regulaminu konkursu wyższe miejsce zajęła Białoruś.