Bolesław Borysiuk

Bolesław Borysiuk

Data i miejsce urodzenia	1 maja 1948 Jałowiec
Prezes Partii Regionów
Okres	od 18 kwietnia 2009 do 16 stycznia 2017
Przynależność polityczna	Partia Regionów
Poprzednik	Krzysztof Filipek (p.o.)
Poseł V kadencji Sejmu
Okres	od 19 października 2005 do 4 listopada 2007
Przynależność polityczna	Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej

Bolesław Borys Borysiuk (ur. 1 maja 1948 w Jałowcu) – polski polityk, historyk, politolog, przedsiębiorca, działacz PZPR, poseł na Sejm V kadencji.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

W 1971 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego z tytułem zawodowym magistra. Doktorat poświęcony ruchowi oporu na północy Lubelszczyzny obronił eksternistycznie w 1979 w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym PZPR. W 1989 ukończył na tej uczelni studia podyplomowe z zakresu stosunków międzynarodowych.

W latach 1966–1972 działał w Zrzeszeniu Studentów Polskich, w którym od 1971 był sekretarzem Rady Naczelnej. W latach 80. przez kilka miesięcy pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego tygodnika „Rzeczywistość” – organu tzw. twardogłowej frakcji PZPR. W okresach 1972–1977 i 1983–1990 był sekretarzem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Od 1977 do 1981 pracował jako zastępca sekretarza redakcji w Wydawnictwie Współczesnym, a w latach 1981–1983 jako adiunkt na Akademii Teatralnej w Warszawie. Doradzał spółce Art-B. Współpracował z jej współwłaścicielem Bogusławem Bagsikiem. W 1991 z jego pomocą rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej m.in. w Rosji i na Ukrainie. Był też prezesem Forum Polska-Ukraina-Wschód. Do 2005 zasiadał w zarządzie Spółdzielni Mieszkaniowej „Rodzina” w Warszawie oraz radzie nadzorczej spółki Edytor.

W listopadzie 2007 został zatrudniony w Telewizji Polskiej na stanowisku specjalisty w biurze kadr, szkoleń i spraw socjalnych, a od stycznia do sierpnia 2009 był doradcą p.o. prezesa TVP Piotra Farfała.

Jest autorem kilku książek m.in. Lata walki (1983), za którą otrzymał Nagrodę Ministra Obrony Narodowej III stopnia.

Działalność publiczna

Od 1971 do rozwiązania należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 2002 został doradcą Samoobrony RP. Stanął na czele jej władz miejskich w Lublinie. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 bez powodzenia kandydował z listy tej partii w okręgu olsztyńsko-białostockim (otrzymał 12 031 głosów).

Rok później uzyskał w wyborach parlamentarnych mandat poselski na Sejm V kadencji z okręgu lubelskiego liczbą 8256 głosów. Wszedł w skład prezydium klubu parlamentarnego Samoobrony RP. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Pracy. Zasiadał też w Komisji Gospodarki. W latach 2005–2007 wchodził w skład Rady Służby Cywilnej. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (otrzymał 2432 głosy).

Wkrótce po wyborach współtworzył Partię Regionów. 18 kwietnia 2009 został jej prezesem. W wyborach do PE w 2009 był kandydatem z listy Libertas w okręgu łódzkim (dostał 1313 głosów).

W wyborach parlamentarnych w 2011 był kandydatem do Senatu z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej (w ramach porozumienia SLD i Partii Regionów). W sierpniu 2014 stanął na czele Związku Zawodowego Rolnictwa i Obszarów Wiejskich „Regiony”. W wyborach samorządowych w tym samym roku reprezentował Partię Regionów i działający przy niej związek na liście SLD Lewica Razem do sejmiku lubelskiego, także nie uzyskując mandatu. W 2015 powołany do zarządu Związku Polskich Parlamentarzystów. 16 stycznia 2017 kierowana przez niego Partia Regionów została wyrejestrowana. W 2019 jako bezpartyjny startował do Sejmu z listy SLD, nie uzyskując mandatu. W 2023 jako przedstawiciel ZZRiOW „Regiony” został powołany przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi w skład Rady Ubezpieczenia Społecznego Rolników.

Życie prywatne

Jest żonaty. Ma synów Piotra oraz Tomasza, dziennikarza, od 2006 do 2010 członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (z rekomendacji Samoobrony RP).

Bibliografia

• Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 2015-07-17].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. V kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2006.