Przejdź do zawartości

Budy Kałowskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budy Kałowskie
dawna wieś, część Łodzi
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miasto

Łódź

W granicach Łodzi

13 lutego 1946[1]

Populacja (1921)
• liczba ludności


42

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Budy Kałowskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budy Kałowskie”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Budy Kałowskie”
Ziemia51°48′08″N 19°22′07″E/51,802155 19,368623

Budy Kałowskie (1921 Kałowskie Budy; 1939 Reymontów Stary) – dawniej samodzielna wieś, obecnie część osiedla Kały w zachodniej części Łodzi, w dzielnicy Bałuty[2]. Leżały w widłach ulic Aleksandrowskiej i Szczecińskiej[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Od 1867 w gminie Radogoszcz w powiecie łódzkim. W okresie międzywojennym należały do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców kolonii Kałowskie Budy wynosiła 42[4]. 1 września 1933 utworzono gromadę (sołectwo) Kały w granicach gminy Radogoszcz, składającej się ze wsi Kały AB, osady szpitalnej Kochanówka, osady Borowiec, wsi Budy Kałowskie i osady Zadraż[5]. 8 marca 1939 nazwę wsi Budy Kałowskie zmieniono na Reymontów Stary[6].

Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy. Po wojnie Budy Kałowskie powróciły na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono je wraz z całą gminą Radogoszcz do Łodzi[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
  2. Łódź. Dzieje miasta. Ryszard Rosin (red.). T. I. Warszawa-Łódź: PWN, 1988, s. 52. ISBN 83-01-02161-6.
  3. Miasto Łódź, województwo grodzkie : plan orientacyjny miasta w granicach z roku 1946
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  5. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
  6. M.P. 1939 nr 59 poz. 113
  7. Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35