Przejdź do zawartości

Cerkiew św. Proroka Eliasza w Hryniewiczach Dużych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Proroka Eliasza
cerkiew cmentarna
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Hryniewicze Duże

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Wezwanie

św. Proroka Eliasza

Wspomnienie liturgiczne

20 lipca/2 sierpnia

Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski
Mapa konturowa gminy wiejskiej Bielsk Podlaski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Hryniewicze Duże, cerkiew św. Proroka Eliasza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hryniewicze Duże, cerkiew św. Proroka Eliasza”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Hryniewicze Duże, cerkiew św. Proroka Eliasza”
Położenie na mapie powiatu bielskiego
Mapa konturowa powiatu bielskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hryniewicze Duże, cerkiew św. Proroka Eliasza”
Ziemia52°48′21,1″N 23°13′37,4″E/52,805861 23,227056

Cerkiew pod wezwaniem św. Proroka Eliaszaprawosławna cerkiew cmentarna w Hryniewiczach Dużych. Należy do parafii Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy w Bielsku Podlaskim, w dekanacie Bielsk Podlaski diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Świątynia zbudowana w latach 50. XX w. na planie prostokąta. Jest to cerkiew drewniana, szalowana, o konstrukcji zrębowej. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie, z boczną zakrystią (posiadającą oddzielne wejście). Dachy cerkwi blaszane. Nad głównym wejściem dwuspadowy daszek, wsparty na dwóch słupach. Nad frontową częścią nawy ośmioboczna wieża zwieńczona dachem namiotowym z cebulastą kopułką. Nad nawą dach jednokalenicowy. Nad prezbiterium dach jednokalenicowy z cebulastą kopułką.

Informacje pisane o pierwszej cerkwi w Hryniewiczach Dużych pochodzą z 1578. Do 1915 wieś była siedzibą samodzielnej parafii prawosławnej.

Otaczający świątynię cmentarz o powierzchni 0,35 ha założono w XIX w.[1]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 14–15.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]