Cerkiew św. Dymitra w Parcewie

Cerkiew św. Dymitra
	A-34 z dnia 26.10.1966.
	cerkiew cmentarna
	; Cerkiew od frontu
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Miejscowość	Parcewo
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja	warszawsko-bielska
Wezwanie	św. Dymitra
Wspomnienie liturgiczne	26 października/8 listopada
Historia
Data zakończenia budowy	początek XIX w.; 1897; 1921
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Poprzednie wyznanie	unickie
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
Wieża kościelna; • liczba wież	; 2
Kopuła; • liczba kopuł	; 2
Liczba ikonostasów	1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 1
Liczba naw	3
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; wbudowana
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski Parcewo, cerkiew
	Położenie na mapie Polski Parcewo, cerkiew
	Położenie na mapie województwa podlaskiego Parcewo, cerkiew
	Położenie na mapie powiatu bielskiego Parcewo, cerkiew
	52°44′03,0″N 23°15′12,0″E/52,734167 23,253333
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew pod wezwaniem św. Dymitra Sołuńskiego – prawosławna cerkiew cmentarna w Parcewie. Należy do parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Bielsku Podlaskim, w dekanacie Bielsk Podlaski diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Świątynia znajduje się na cmentarzu z XIX wieku o powierzchni 0,4 ha^[1].

Dawna cerkiew unicka, wybudowana na początku XIX w. Po 1839 prawosławna. W 1897 dobudowano kruchtę z wieżą-dzwonnicą. Ostatnia przebudowa cerkwi miała miejsce w 1921.

Budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej, wzniesiona na planie ośmioboku, trójnawowa. Nad wejściem dwuspadowy daszek, wsparty na dwóch bocznych ścianach. Nad kruchtą czworoboczna wieża-dzwonnica z blaszanym dachem namiotowym, zwieńczonym baniastym hełmem. Nad centralną częścią cerkwi ośmioboczny, blaszany dach namiotowy, zwieńczony wieżyczką z baniastym hełmem.

Uroczystość patronalna obchodzona jest 8 listopada (według starego stylu 26 października).

Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 26 października 1966 pod nr A-34^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 14–15.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Kościoły drewniane, Parcewo

[1] Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 14–15.

[2] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .

[1]

[2]