Przejdź do zawartości

Chris Guccione

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chris Guccione
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1985
Melbourne

Wzrost

201 cm

Gra

leworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Anthony Lane

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

67 (7 kwietnia 2008)

Australian Open

2R (2004, 2009)

Roland Garros

2R (2005)

Wimbledon

2R (2007)

US Open

2R (2008)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

38 (3 listopada 2014)

Australian Open

QF (2017)

Roland Garros

3R (2016)

Wimbledon

3R (2010, 2012, 2014)

US Open

QF (2009, 2016)

Chris Guccione (ur. 30 lipca 1985 w Melbourne) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008) i Rio de Janeiro (2016).

Guccione ma włosko-australijskie korzenie. Jego ojciec Santo jest Włochem, natomiast matka Diana – Australijką.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w 2003 roku.

Australijczyk jest znany z silnego serwisu. Podczas meczu kwalifikacyjnego do turnieju na trawiastych kortach Wimbledonu w 2005 roku, zaserwował 50 asów. Preferuje styl gry serw–wolej.

Guccione swój pierwszy start w cyklu ATP World Tour zanotował w styczniu 2004 roku, podczas turnieju Sydney. Pokonał wtedy Hiszpana Juana Carlosa Ferrero. W grze pojedynczej pierwszy finał turniejów rangi ATP World Tour Australijczyk osiągnął w 2007 roku, podczas rozgrywek w Adelaide. Pojedynek finałowy przegrał z Novakiem Đokoviciem. Drugi finał rozegrał rok później w Sydney. Pokonał po drodze m.in. byłego lidera rankingu światowego Lleytona Hewitta, natomiast przegrał decydujący mecz z Dmitrijem Tursunowem.

W grze podwójnej Guccione jest mistrzem 5 turniejów ATP World Tour oraz uczestnikiem 7 finałów.

Od roku 2005 Guccione reprezentuje Australię w Pucharze Davisa. Do kwietnia 2016 roku rozegrał dla zespołu 26 meczów, wygrywając w singlu i w deblu po 9 pojedynków.

W 2008 roku reprezentował Australię na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Z rozgrywek singlowych odpadł w 1 rundzie po porażce z Jamesem Blakiem, natomiast w deblu osiągnął 3 rundę w parze z Lleytonem Hewittem. Australijski debel został wyeliminowany przez Boba i Mike'a Bryanów. W 2016 wystartował w turnieju deblowym igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro wspólnie z Johnem Peersem ponosząc porażkę w 1 rundzie.

W rankingu gry pojedynczej Guccione najwyżej był na 67. miejscu (7 kwietnia 2008), a w klasyfikacji gry podwójnej na 38. pozycji (3 listopada 2014).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 7 stycznia 2007 Adelaide Twarda Serbia Novak Đoković 3:6, 7:6(6), 4:6
Finalista 2. 12 stycznia 2008 Sydney Twarda Rosja Dmitrij Tursunow 6:7(3), 6:7(4)

Gra podwójna (5–7)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 5 stycznia 2008 Adelaide Twarda Australia Robert Smeets Argentyna Martín García
Brazylia Marcelo Melo
3:6, 6:3, 7–10
Zwycięzca 1. 11 lipca 2010 Newport Trawiasta Australia Carsten Ball Meksyk Santiago González
Stany Zjednoczone Travis Rettenmaier
6:3, 6:4
Zwycięzca 2. 13 lipca 2014 Newport Trawiasta Australia Lleyton Hewitt Izrael Jonatan Erlich
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
7:5, 6:4
Zwycięzca 3. 20 lipca 2014 Bogota Twarda Australia Sam Groth Kolumbia Nicolás Barrientos
Kolumbia Juan Sebastián Cabal
7:6(5), 6:7(3), 11–9
Finalista 2. 28 września 2014 Shenzhen Twarda Australia Sam Groth Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
4:6, 6:7(4)
Finalista 3. 19 października 2014 Moskwa Twarda (hala) Australia Sam Groth Czechy František Čermák
Czechy Jiří Veselý
6:7(2), 5:7
Zwycięzca 4. 27 czerwca 2015 Nottingham Trawiasta Brazylia André Sá Urugwaj Pablo Cuevas
Hiszpania David Marrero
6:2, 7:5
Finalista 4. 4 października 2015 Shenzhen Twarda Brazylia André Sá Izrael Jonatan Erlich
Wielka Brytania Colin Fleming
1:6, 7:6(3), 6–10
Finalista 5. 10 stycznia 2016 Brisbane Twarda Australia James Duckworth Finlandia Henri Kontinen
Australia John Peers
6:7(4), 1:6
Finalista 6. 25 kwietnia 2016 Bukareszt Ceglana Brazylia André Sá Rumunia Florin Mergea
Rumunia Horia Tecău
5:7, 4:6
Finalista 7. 19 czerwca 2016 Londyn (Queen's) Trawiasta Brazylia André Sá Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
3:6, 6:7(5)
Zwycięzca 5. 17 lipca 2016 Newport Trawiasta Australia Sam Groth Wielka Brytania Jonathan Marray
Kanada Adil Shamasdin
6:4, 6:3

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012
Australian Open 2R 1R 1R 1R 1R 2R 1Q 1Q
French Open 2R 1R 1R 1Q 1Q
Wimbledon 2R 1R 1Q 3Q
US Open 1R 2R 1R 1Q 1Q

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]