Przejdź do zawartości

David Marrero

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Marrero Santana
Ilustracja
Wimbledon 2013
Państwo

 Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1980
Las Palmas de Gran Canaria

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2001

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Dominic Conde

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

143 (8 lutego 2010)

Roland Garros

2R (2008)

Wimbledon

2Q (2008)

US Open

1Q (2008, 2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

14

Najwyżej w rankingu

5 (11 listopada 2013)

Australian Open

QF (2013, 2015)

Roland Garros

QF (2013)

Wimbledon

3R (2012, 2014)

US Open

QF (2011, 2014)

David Marrero Santana (ur. 8 kwietnia 1980 w Las Palmas) – hiszpański tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej wygrał w przeciągu całej kariery 7 turniejów rangi ITF Futures (w tym 6 na nawierzchni ziemnej, a 1 na twardej). W kwietniu 2009 roku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w turnieju rangi ATP Challenger Tour, w Monzy. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na początku lutego 2010 roku na 143. miejscu.

W grze podwójnej Marrero zwyciężał 14–krotnie w zawodach ATP World Tour. Najcenniejszy triumf odniósł w listopadzie 2013 roku w zawodach ATP World Tour Finals w Londynie, gdzie stanowił parę z Fernando Verdasco. Ponadto Hiszpan także 16 razy był uczestnikiem finałów rozgrywek ATP World Tour.

W 2014 zadebiutował w reprezentacji Hiszpanii w Pucharze Davisa.

Najwyższą pozycję w zestawieniu deblistów Marrero osiągnął w listopadzie 2013 roku – nr 5.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (14–16)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 9 maja 2010 Estoril Ceglana Hiszpania Marc López Urugwaj Pablo Cuevas
Hiszpania Marcel Granollers
6:7(1), 6:4, 10–4
Zwycięzca 2. 25 lipca 2010 Hamburg Ceglana Hiszpania Marc López Francja Jérémy Chardy
Francja Paul-Henri Mathieu
6:3, 2:6, 10–8
Finalista 1. 1 maja 2011 Estoril Ceglana Hiszpania Marc López Stany Zjednoczone Eric Butorac
Jean-Julien Rojer
3:6, 4:6
Finalista 2. 21 maja 2011 Nicea Ceglana Meksyk Santiago González Stany Zjednoczone Eric Butorac
Jean-Julien Rojer
3:6, 4:6
Finalista 3. 25 września 2011 Bukareszt Ceglana Austria Julian Knowle Włochy Daniele Bracciali
Włochy Potito Starace
6:3, 4:6, 8–10
Finalista 4. 23 października 2011 Moskwa Twarda (hala) Argentyna Carlos Berlocq Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
3:6, 1:6
Zwycięzca 3. 26 lutego 2012 Buenos Aires Ceglana Hiszpania Fernando Verdasco Słowacja Michal Mertiňák
Brazylia André Sá
6:4, 6:4
Zwycięzca 4. 4 marca 2012 Acapulco Ceglana Hiszpania Fernando Verdasco Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
6:3, 6:4
Finalista 5. 6 maja 2012 Estoril Ceglana Austria Julian Knowle Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Holandia Jean-Julien Rojer
5:7, 5:7
Zwycięzca 5. 14 lipca 2012 Umag Ceglana Hiszpania Fernando Verdasco Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 6. 22 lipca 2012 Hamburg Ceglana Hiszpania Fernando Verdasco Brazylia Rogério Dutra Silva
Hiszpania Daniel Muñoz de la Nava
6:4, 6:3
Finalista 6. 27 października 2012 Walencja Twarda (hala) Hiszpania Fernando Verdasco Austria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
3:6, 2:6
Zwycięzca 7. 2 marca 2013 Acapulco Ceglana Polska Łukasz Kubot Włochy Simone Bolelli
Włochy Fabio Fognini
7:5, 6:2
Zwycięzca 8. 28 lipca 2013 Umag Ceglana Słowacja Martin Kližan Stany Zjednoczone Nicholas Monroe
Niemcy Simon Stadler
6:1, 5:7, 10–7
Zwycięzca 9. 22 września 2013 Petersburg Twarda (hala) Hiszpania Fernando Verdasco Wielka Brytania Dominic Inglot
Uzbekistan Denis Istomin
7:6(6), 6:3
Finalista 7. 13 października 2013 Szanghaj Twarda Hiszpania Fernando Verdasco Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
6:7(2), 7:6(6), 2–10
Zwycięzca 10. 11 listopada 2013 Londyn Twarda (hala) Hiszpania Fernando Verdasco Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:5, 6:7(3), 10–7
Finalista 8. 23 lutego 2014 Rio de Janeiro Ceglana Brazylia Marcelo Melo Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
4:6, 2:6
Finalista 9. 12 kwietnia 2014 Houston Ceglana Hiszpania Fernando Verdasco Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 4:6, 9–11
Finalista 10. 4 maja 2014 Oeiras Ceglana Urugwaj Pablo Cuevas Meksyk Santiago González
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
3:6, 6:3, 8–10
Finalista 11. 3 maja 2015 Estoril Twarda Hiszpania Marc López Filipiny Treat Huey
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
1:6, 4:6
Zwycięzca 11. 17 maja 2015 Rzym Ceglana Urugwaj Pablo Cuevas Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
6:4, 7:5
Finalista 12. 27 czerwca 2015 Nottingham Trawiasta Urugwaj Pablo Cuevas Australia Chris Guccione
Brazylia André Sá
2:6, 5:7
Finalista 13. 21 lutego 2016 Rio de Janeiro Ceglana Hiszpania Pablo Carreño-Busta Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:7(5), 1:6
Finalista 14. 27 lutego 2016 São Paulo Ceglana Hiszpania Pablo Carreño-Busta Chile Julio Peralta
Argentyna Horacio Zeballos
6:4, 1:6, 5–10
Zwycięzca 12. 17 lipca 2016 Båstad Ceglana Hiszpania Marcel Granollers Nowa Zelandia Marcus Daniell
Brazylia Marcelo Demoliner
6:2, 6:3
Zwycięzca 13. 24 lipca 2016 Umag Ceglana Słowacja Martin Kližan Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Antonio Šančić
6:4, 6:2
Finalista 15. 19 lutego 2017 Buenos Aires Ceglana Meksyk Santiago González Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
1:6, 4:6
Finalista 16. 7 maja 2017 Estoril Ceglana Hiszpania Tommy Robredo Stany Zjednoczone Ryan Harrison
Nowa Zelandia Michael Venus
5:7, 2:6
Zwycięzca 14. 25 lutego 2018 Rio de Janeiro Ceglana Hiszpania Fernando Verdasco Chorwacja Nikola Mektić
Austria Alexander Peya
5:7, 7:5, 10–8

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]