Czesław Józef Niekraszewicz

Czesław Józef Niekraszewicz
	kapitan obserwator
Data i miejsce urodzenia	18 maja 1896 ; Siedliszcze
Data i miejsce śmierci	14 maja 1926 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1916–1926
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Formacja	I Korpus Polski; Lotnictwo Wojska Polskiego
Jednostki	3 dywizja Strzelców Polskich, ; 1 eskadra wywiadowcza, ; 1 pułk lotniczy, ; 3 eskadra wywiadowcza
Stanowiska	dowódca eskadry
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	;

Czesław Józef Niekraszewicz (ur. 18 maja 1896^[1]^[2] w Siedliszczach w powiecie oszmiańskim, zm. 14 maja 1926 w Warszawie) – kapitan obserwator Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Był synem Erazma i Józefy z domu Jastrzębiec-Jankowskiej. Po zdaniu matury w Wilnie 1 stycznia 1916 został powołany do armii rosyjskiej i skierowany do Oficerskiej Szkoły w Kazaniu. Po ukończeniu szkoły w stopniu podporucznika służył w piechocie, a następnie w 12 Batalionie Inżynieryjnym. W końcu 1917 wstąpił do dowodzonej przez generała Wacława Iwaszkiewicza 3 dywizji Strzelców Polskich wchodzącej w skład I Korpusu Polskiego w Rosji. W szeregach dywizji walczył z bolszewikami^[3].

Po zakończeniu I wojny światowej wrócił do Polski i 12 grudnia 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Służył jako dowódca żandarmerii 2 dywizji Litewsko-Białoruskiej^[3].

W lutym 1920 został oddelegowany do Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych w Toruniu. W czerwcu kończy kurs i jako obserwator został przedzielony do 1 eskadry wywiadowczej. W czasie wojny z bolszewikami wykazywał wielką odwagę i zaangażowanie. Następnie pełnił funkcję adiutanta szefa lotnictwa 2 Armii i I dywizjonu lotniczego, a po zakończeniu działań wojennych adiutanta 1 pułku lotniczego^[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 97. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych^[2]. 18 maja 1925 objął dowództwo 3 eskadry wywiadowczej. Za jego dowództwa eskadrę przemianowano na 13 eskadrę liniową. Jednostką dowodził do 14 maja 1926, dnia swojej śmierci w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie^[5].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 8146 – 27 lipca 1922^[6]^[7]
Krzyż Walecznych^[8]^[7]
Polowa Odznaka Obserwatora – pośmiertnie 11 listopada 1928 „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920”^[9]
Krzyż Oficerski Orderu "Korony Rumunii"^[8]

Przypisy

↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 352.
↑ ^a ^b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 246.
↑ ^a ^b Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 343.
↑ Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 343-344.
↑ Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 344.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922 roku, s. 807.
↑ ^a ^b Ze złotej księgi walecznych czynów żołnierzy w wojnie polsko-rosyjskiej 1919–20 roku. „Żołnierz Polski”. Nr 35 (366), s. 8, Rok V. 1923.
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 849.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 437.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918 – 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4. (ang.).
Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa. Marian Romeyko (red.). Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Poległych Lotników, 1933.

[CITEREFSpis_oficerów1921352-1] Spis oficerów 1921 ↓, s. 352.

[CITEREFLista_starszeństwa1922246-2] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 246.

[CITEREFKsięga_Pamiątkowa1933343-3] Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 343.

[CITEREFKsięga_Pamiątkowa1933343-344-4] Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 343-344.

[CITEREFKsięga_Pamiątkowa1933344-5] Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 344.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_41_z_27_października_1922_roku,_s._807-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922 roku, s. 807.

[zp-7] Ze złotej księgi walecznych czynów żołnierzy w wojnie polsko-rosyjskiej 1919–20 roku. „Żołnierz Polski”. Nr 35 (366), s. 8, Rok V. 1923.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924849-8] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 849.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_15_z_11_listopada_1928_roku,_s._437-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 437.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]