2 Dywizja Litewsko-Białoruska
|
||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|
| Sformowanie | 1919 | |
| Rozformowanie | 1921 | |
| Tradycje | ||
| Kontynuacja | 29 Dywizja Piechoty (II RP) | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | gen. Józef Lasocki | |
| Działania zbrojne | ||
| wojna polsko-bolszewicka | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Rodzaj wojsk | Piechota | |
2 Dywizja Litewsko-Białoruska (2 DLB) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.
Historia dywizji[edytuj | edytuj kod]
W październiku 1919 przeprowadzona została reorganizacja Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W jej wyniku utworzono dwie dywizje piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z dywizji składała się z dwóch brygad i czterech pułków piechoty. W skład 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej włączone zostały pułki strzelców: białostocki, lidzki i kowieński z dotychczasowej Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie luty-kwiecień 1920 sformowany został Słucki Pułk Strzelców, który włączono w struktury dywizji.
2 DLB zajmowała pozycje na granicy polsko-litewskiej. W wyniku bolszewickiej ofensywy z lipca 1920 roku została częściowo rozproszona i wepchnięta w terytorium litewskie. Próbowała przejść na Suwalszczyznę, ale w większości została otoczona przez Litwinów i internowana. Odtworzona na tyłach frontu.
Po buncie Żeligowskiego III Brygada weszła w skład Korpusu Wojsk Litwy Środkowej, jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostawały na obszarze kraju.
12 października 1921 pułki strzelców przemianowane zostały na pułki piechoty. Słucki i Białostocki Pułki Strzelców, jako 78 i 79 Pułki Piechoty weszły w skład 20 Dywizji Piechoty z miejscem postoju dowództwa w garnizonie Baranowicze. Trzecim pułkiem 20 DP został 80 Pułk Piechoty, który jako Nowogródzki Pułk Strzelców wchodził w skład 1 DLB, a później 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.
Lidzki i Kowieński Pułki Strzelców, jako 76 i 77 Pułki Piechoty, podporządkowane zostały odpowiednio dowódcom 29 i 19 Dywizji Piechoty.
Ordre de Bataille[edytuj | edytuj kod]
Dowództwo 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej
III Brygada Litewsko-Białoruska
- Lidzki Pułk Strzelców (76 Pułk Piechoty)
- Kowieński Pułk Strzelców (77 Pułk Piechoty)
IV Brygada Litewsko-Białoruska
- Słucki Pułk Strzelców (78 Pułk Piechoty)
- Białostocki Pułk Strzelców (79 Pułk Piechoty)
Obsada personalna Dowództwa[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy dywizji:
- gen. ppor. Józef Lasocki (X - XI 1919)
- gen. ppor. Mikołaj Osikowski (IX 1920 - IX 1921 → dowódca 29 DP)
- ppłk Bolesław Waśkiewicz (1921)
Szefowie sztabu:
- ppłk SG Jan Kubin (do 18 I 1920)
- mjr SG Antoni Jakubski (26 VII - 12 VIII 1920 → szef sztabu 5 Armii)
- mjr SG Władysław Powierza (III - V 1921)
Oficerowie sztabu:
- dowódca żandarmerii - ppor. Czesław Józef Niekraszewicz
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.
|
|||||||||||||||||||||||
