2 Dywizja Litewsko-Białoruska
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Józef Lasocki |
| Działania zbrojne | |
| wojna polsko-bolszewicka bitwa nad Autą (4–6 lipca 1920) bitwa pod Podbrodziem (12 lipca 1920) obrona Wilna (14 lipca 1920) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
1 Armia |
2 Dywizja Litewsko-Białoruska (2 DLB) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.
Historia dywizji[edytuj | edytuj kod]
W październiku 1919 przeprowadzona została reorganizacja Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W jej wyniku utworzono dwie dywizje piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z dywizji składała się z dwóch brygad i czterech pułków piechoty. W skład 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej włączone zostały pułki strzelców: białostocki, lidzki i kowieński z dotychczasowej Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie luty-kwiecień 1920 sformowany został Słucki pułk strzelców, który włączono w struktury dywizji.
2 DLB zajmowała pozycje na granicy polsko-litewskiej. W wyniku bolszewickiej ofensywy z lipca 1920 roku została częściowo rozproszona i wepchnięta w terytorium litewskie. Próbowała przejść na Suwalszczyznę, ale w większości została otoczona przez Litwinów i internowana. Odtworzona na tyłach frontu.
Po buncie Żeligowskiego III Brygada weszła w skład Korpusu Wojsk Litwy Środkowej, jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostawały na obszarze kraju.
12 października 1921 pułki strzelców przemianowane zostały na pułki piechoty. Słucki i Białostocki Pułki Strzelców, jako 78 i 79 pułki piechoty weszły w skład 20 Dywizji Piechoty z miejscem postoju dowództwa w garnizonie Baranowicze. Trzecim pułkiem 20 DP został 80 pułk piechoty, który jako Nowogródzki pułk strzelców wchodził w skład 1 DLB, a później 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.
Lidzki i Kowieński pułki strzelców, jako 76 i 77 pułki piechoty, podporządkowane zostały odpowiednio dowódcom 29 i 19 Dywizji Piechoty.
Ordre de Bataille[edytuj | edytuj kod]
Dowództwo 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej
III Brygada Litewsko-Białoruska
- Lidzki Pułk Strzelców (76 pułk piechoty)
- Kowieński Pułk Strzelców (77 pułk piechoty)
IV Brygada Litewsko-Białoruska
- Słucki Pułk Strzelców (78 Pułk Piechoty)
- Białostocki Pułk Strzelców (79 Pułk Piechoty)
Obsada personalna Dowództwa[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy dywizji:
- gen. ppor. Józef Lasocki (X - XI 1919)
- gen. ppor. Mikołaj Osikowski (IX 1920 - IX 1921 → dowódca 29 DP)
- ppłk Bolesław Waśkiewicz (1921)
Szefowie sztabu:
- ppłk SG Jan Kubin (do 18 I 1920)
- mjr SG Antoni Jakubski (26 VII - 12 VIII 1920 → szef sztabu 5 Armii)
- mjr SG Władysław Powierza (III - V 1921)
Oficerowie sztabu:
- dowódca żandarmerii - ppor. Czesław Józef Niekraszewicz
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.