Dan Jansen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dan Jansen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1965
West Allis

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Lillehammer 1994 1000 m
MŚ w wieloboju sprinterskim
złoto West Allis 1988 wielobój
złoto Calgary 1994 wielobój
srebro Oslo 1992 wielobój
srebro Karuizawa 1986 wielobój
brąz Heerenveen 1985 wielobój
Puchar Świata (500 m)
1. miejsce
1985/1986
1. miejsce
1991/1992
1. miejsce
1992/1993
1. miejsce
1993/1994
2. miejsce
1987/1988
2. miejsce
1988/1989
2. miejsce
1989/1990
3. miejsce
1986/1987
Puchar Świata (1000 m)
1. miejsce
1985/1986
1. miejsce
1987/1988
1. miejsce
1993/1994
2. miejsce
1988/1989
2. miejsce
1989/1990
2. miejsce
1992/1993
3. miejsce
1986/1987

Daniel Ervin "Dan" Jansen (ur. 17 czerwca 1965 w West Allis) – amerykański łyżwiarz szybki, złoty medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i zdobywca Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Specjalizował się w dystansach sprinterskich. W 1984 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, zajmując szesnaste miejsce w biegu na 1000 m oraz czwarte na dwukrotnie krótszym dystansie. Walkę o medal przegrał wtedy z Gaétanem Boucherem z Kanady. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Heerenveen zdobył brązowy medal, ulegając tylko Iharowi Żalazouskiemu z ZSRR i Gaétanowi Boucherowi. W tej samej konkurencji był drugi na mistrzostwach świata w Karuizawie w 1986 roku oraz pierwszy podczas mistrzostw świata w West Allis w 1988 roku. Wystąpił na igrzyskach w Calgary, lecz nie ukończył żadnego biegu. Tuż przed rozpoczęciem pierwszej konkurencji dowiedział się, że zmarła jego siostra. W 1992 roku był czwarty na 500 m podczas igrzysk w Albertville oraz drugi na mistrzostwach świata w Oslo. Ostatnie medale zdobył w 1994 roku, zwyciężając na dystansie 1000 m podczas igrzysk olimpijskich w Lillehammer oraz podczas mistrzostw świata w Calgary.

Wielokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym 46. zwycięstw. W sezonach 1985/1986, 1991/1992, 1992/1993 i 1993/1994 zwyciężał w klasyfikacji końcowej na 500 m, w sezonach 1987/1988, 1988/1989 i 1989/1990 był drugi, a w sezonie 1986/1987 zajął trzecie miejsce. Ponadto w sezonach 1985/1986, 1987/1988 i 1993/1994 był pierwszy, w sezonach 1988/1989, 1989/1990 i 1992/1993 zajął drugie miejsce, a w sezonie 1986/1987 był trzeci w klasyfikacji końcowej PŚ na 1000 m.

Dziewięć razy bił rekordy świata[1].

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]