Język tungag

Tungag
Obszar	Nowy Hanower, Tingwon
Liczba mówiących	9,5 tys. (1981); 12 tys. (1990)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa wschodnia; Języki oceaniczne; Języki oceaniczne zachodnie; Języki mezomelanezyjskie; Języki Nowej Irlandii; Języki tungag-nalik; Język tungag;
Status oficjalny
UNESCO	bez wartości
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-1	brak
ISO 639-2	brak
ISO 639-3	lcm
IETF	lcm
Glottolog	tung1290
Ethnologue	lcm
WALS	tnk
SIL	LCM
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język tungag (dang, lavangai, lavongai, toangai, tungak) – język z podrodziny języków oceanicznych w rodzinie języków austronezyjskich, używany w 1981 roku przez około 9500 osób^[2], a 1990 roku przez około 12 tysięcy mieszkańców Nowego Hanoweru, Tingwonu i wysp Umbukul^[3].

Fonetyka

Samogłoski

Tungag używa sześciu samogłosek.

Samogłoski języka tungag^[2]^[3]
	Przednie	Centralne	Tylne
Przymknięte	i		u
Średnie	e lub ɛ	ə lub ʌ	o lub ɔ
Otwarte			ɑ

Dyftongi^[2]
Samogłoska początkowa	Zakończone na /i/	Zakończone na /e/	Zakończone na /ə/	Zakończone na /ɑ/	Zakończone na /o/	Zakończone na /u/
/i/		/i e/	/i ə/	/i ɑ/	/i o/	/i u/
/e/	/e i/					/e u/
/ə/	/ə i/					/ə u/
/ɑ/	/ɑ i/				/ɑ o/	/ɑ u/
/o/	/o i/	/o e/		/o ɑ/
/u/	/u i/	/u e/	/u ə/	/u ɑ/	/u o/

Spółgłoski

Spółgłoski języka tungag^[2]
		Dwuwargowe	Dziąsłowe	Miękkopodniebienne
Nosowe	Krótkie	m	n	ŋ
Nosowe	Długie	mː	nː	ŋː
Zwarte	Krótkie	p	t	k g
Zwarte	Długie	pː bː	tː dː	k ː g ː
Szczelinowe	Krótkie	β	s
Szczelinowe	Długie		sː
Drżące			r
Boczne	Krótkie		l
Boczne	Długie		lː

Dźwięczność i iloczas są w języku tungag fonemiczne, więc każda spółgłoska ma formę krótką i długą. Na początku i w środku słów spółgłoski krótkie /p/, /k/ i /g/ bywają wymawiane w formie ɸ, b̚ i ɣ. Spółgłoska /β/ jest wymawiana na końcu słów w formie b̚, a od razu po /m/ jako b^[2]^[3].

Ortografia

Do zapisu języka tungag używa się 17 liter alfabetu łacińskiego^[2]^[3]^[4].

/ɑ/	/ə/	/b ː/	/d ː/	/ɛ/	/g/	/gː/	/i/	/k/	/kː/	/l/	/lː/	/m/	/mː/	/n/	/nː/	ŋ/	/ŋː/	/ɔ/	/p/	/pː/	/r/	/s/	/sː/	/t/	/tː/	/u/	/β/
a	a	b	d	e	g	g	i	k	k	l	l	m	m	n	n	ng	ng	o	p	p	r	s	s	t	t	u	v

Przypisy

↑ Barbara F.B.F. Grimes Barbara F.B.F. (red.), TUNGAG: a language of Papua New Guinea, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 14, Dallas: SIL International, 2000 [zarchiwizowane z adresu 2001-12-15] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f LesleyL. Fast LesleyL., Tungag Organised Phonology Data [online], 1992 [dostęp 2018-11-18] .
↑ ^a ^b ^c ^d Karin E.K.E. Fast Karin E.K.E., Spatial Language in Tungag, Australian National University, 2015, ISBN 978-1-922185-21-1 [dostęp 2018-11-12] (ang.).
↑ GetruthG. Tauan GetruthG., Scripture use in adult fluency classes: cassettes with Bible readings and songs [online], SIL International, 2000, s. 23 (ang.).

[Ethnologue-1] Barbara F.B.F. Grimes Barbara F.B.F. (red.), TUNGAG: a language of Papua New Guinea, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 14, Dallas: SIL International, 2000 [zarchiwizowane z adresu 2001-12-15] (ang.).

[:2-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f LesleyL. Fast LesleyL., Tungag Organised Phonology Data [online], 1992 [dostęp 2018-11-18] .

[:0-3] Karin E.K.E. Fast Karin E.K.E., Spatial Language in Tungag, Australian National University, 2015, ISBN 978-1-922185-21-1 [dostęp 2018-11-12] (ang.).

[4] GetruthG. Tauan GetruthG., Scripture use in adult fluency classes: cassettes with Bible readings and songs [online], SIL International, 2000, s. 23 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]