EasyJet
| ||||
| ||||
| ||||
| Historia | ||||
| Data założenia | 18 października 1995 | |||
| Lokalizacja | ||||
| Państwo |  Wielka Brytania
| |||
| Węzeł | Port lotniczy Londyn-Luton, Port lotniczy Londyn-Gatwick, Port lotniczy Londyn-Southend, Port lotniczy Bristol, Port lotniczy Berlin-Schönefeld, Port lotniczy Genewa-Cointrin, Port lotniczy Edynburg, Port lotniczy Glasgow, Port lotniczy Londyn-Stansted, Port lotniczy Liverpool-John Lennon, Port lotniczy Manchester, Port lotniczy Newcastle, Port lotniczy Belfast-International, Port lotniczy East Midlands, Port lotniczy EuroAirport Bazylea-Miluza-Fryburg, Port lotniczy Paryż-Orly, Port lotniczy Mediolan-Malpensa, Port lotniczy Madryt-Barajas, Port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle, Port lotniczy Lyon-Saint-Exupéry | |||
| Flota | ||||
| Liczba samolotów | 478[1] | |||
| Liczba tras | 129 | |||
| Przedsiębiorstwo | ||||
| Siedziba | Luton Wielka Brytania
| |||
| Członkowie zarządu | Johan Lundgren - CEO | |||
| Udziałowcy | easyJet plc | |||
| Slogan | This is Generation easyJet | |||
| Skytrax | 
| |||
| Strona internetowa | ||||
EasyJet (nazwa stylizowana easyJet, oficjalna nazwa EasyJet Airline Company Limited; kod linii IATA: U2 / kod linii ICAO: EZY) – brytyjskie linie lotnicze, będące trzecim na świecie (po Southwest Airlines i Ryanair)[2] i drugim z największych europejskich tanich przewoźników. Przedsiębiorstwo zostało założone w 1995 przez greko-cypryjskiego przedsiębiorcę Steliosa Haji-Ioannou. Flota easyJet w grudniu 2018 składała się z 320 samolotów Airbus[1]. EasyJet, w związku z Brexitem otworzył spółki córki - EasyJet Europe w Austrii oraz EasyJet Switzerland w Szwajcarii (przenosząc również cześć samolotów, zmieniając rejestracje na odpowiednie: OE- dla Austrii; HB- dla Szwajcarii). EasyJet przejął również 25 samolotów od upadającej linii AirBerlin, za kwotę 40 milionów Euro[3], jak również sloty i załogi operujące na lotniskach w Berlinie (SXF oraz TXL).
W Polsce linie odbywają loty z Krakowa.
Główne porty przesiadkowe to: Londyn-Luton, Londyn-Gatwick, Berlin-Schönefeld, Genewa, Edynburg, Glasgow, Londyn-Stansted, Liverpool, Manchester, Newcastle, Dortmund, East Midlands, Bazylea, Paryż-Orly, Mediolan-Malpensa, Bristol, Madryt (Barajas), Paryż-Charles de Gaulle, Lyon[4].
Główna siedziba firmy znajduje się przy lotnisku w Luton - Hangar 89. Jest to połączenie hangaru obsługi technicznej mieszczącego do 3 samolotów A319 i zaplecza biurowo-operacyjnego. Wybudowany w 1970 roku hangar podlegał kilkukrotnie przebudowie, powiększając zarówno cześć biurową jak i obsługową. Elementem wyróżniającym się, jest londyński dwupiętrowy autobus wkomponowany w budynek (w środku znajduje się kawiarnia).
Flota[edytuj | edytuj kod]
(Stan na grudzień 2018)[1]
| Typ | Liczba samolotów | Liczba miejsc | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|
| S | Z | |||
| Airbus A319-100 | 132 | — | 156 | Stopniowo zastępowane airbusami A320 |
| Airbus A320-200 | 75 | __ | 180 | |
| 92 | __ | 186 | ||
| Airbus A320neo | 17 | 100 | 186 | |
| Airbus A321neo | 4 | 26 | 235 | G-UZMA/MB/MC/ME - zarejestrowane w Easyjet UK |
| Razem | 321 | 126 | ||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c easyJet Fleet Details and History (ang.). planespotters.net. [dostęp 2020-04-10].
- ↑ L. Könemann, A. Fecker The Complete Book Of Flight. Facts, Figures and The Story of Airports, Airlines and Aircraft, Parragon 2010, s. 171; ISBN 978-1-4454-0442-4
- ↑ easyJet przejmuje resztę upadłego Air Berlin. Pojawi się w Warszawie i Gdańsku?, www.fly4free.pl [dostęp 2018-12-12].
- ↑ Route Map (ang.). easyjet.com. [dostęp 2020-04-10].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
