Przejdź do zawartości

Franciszek Stefczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Stefczyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1861
Kraków, Cesarstwo Austrii

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1924
Kraków, Polska

Poseł na Sejm Krajowy Galicji
Okres

od 1908
do 1913

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Dyrektor Krajowej Centralnej Kasy dla Spółek Rolniczych we Lwowie
Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)
Grób Stefczyków na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie dłuta Andrzeja Albrychta wykonany przez firmę Henryka Karola Periera

Franciszek Kazimierz Stefczyk (ur. 2 grudnia 1861 w Krakowie, zm. 30 czerwca 1924 tamże) – nauczyciel, ekonomista, działacz społeczny, spółdzielczy i ruchu ludowego. Inicjator zakładania spółdzielczych kas oszczędnościowo-pożyczkowych, znanych później jako Kasy Stefczyka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny chłopskiej[1]. Z wykształcenia był historykiem. W 1889 r. przebywał w Westfalii, gdzie zapoznał się z systemem wiejskich kas spółdzielczych zakładanych przez Raiffeisena, które od 1866 r. szeroko przyjęły się w krajach niemieckich i w Austrii. Po powrocie do kraju pracował jako nauczyciel szkoły rolniczej w Czernichowie koło Krakowa, gdzie założył w 1889 r. pierwszą na ziemiach polskich wiejską spółdzielnię oszczędnościowo-pożyczkową wg wzoru Raiffeisena.

W latach 1898–1899 był dyrektorem Związku Handlowego Kółek Rolniczych. W latach 1899–1918 był kierownikiem Biura Patronatu dla Spółek Oszczędności i Pożyczek przy Wydziale Krajowym we Lwowie. Przyczynił się do upowszechnienia wiejskich kas spółdzielczych i osłabienia lichwy na wsi galicyjskiej.

W 1907 był współorganizatorem, a od 1909 r. pierwszym dyrektorem Krajowej Centralnej Kasy dla Spółek Rolniczych we Lwowie, powołanej przez galicyjski Sejm Krajowy. Od 1907 był członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego, z jego ramienia – posłem do Sejmu Krajowego we Lwowie (1908-1913). W czasie Obrony Lwowa w listopadzie 1918 był jednym z przywódców polskiego Komitetu Bezpieczeństwa i Obrony Dobra Publicznego odpowiedzialnym za resort skarbu. Został członkiem powołanego 23 listopada 1918 Tymczasowego Komitetu Rządzącego we Lwowie[2].

Od początku 1919 przeniósł się do Warszawy, gdzie do 1924 r. kierował Centralną Kasą Spółek Rolniczych (przeniesioną tam ze Lwowa). W 1924 r. zainicjował powołanie Zjednoczenia Związków Spółdzielni Rolniczych i został jego prezesem.

Był autorem wielu prac o spółdzielczości. Tuż przed śmiercią uzyskał habilitację na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy o spółdzielczości.

Zmarł w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

21 maja 1886 w Krakowie ożenił się z Wiktorią z Kozłowskich (zm. 1916), z którą miał troje dzieci: Tadeusza, inżyniera, Kazimierza Mieczysława (1891–1941) i Marię Franciszkę (ur. 1889), zamężną Sabińską[3].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 1969 r. ówczesnej nienazwanej drodze, wytyczonej od ulicy Krakowiaków do ul. Łopuszańskiej, pierwszej równoległej do ul. Działkowej, w Warszawie, na terenie obecnej dzielnicy Włochy, nadano nazwę Franciszka Stefczyka[4]. Ówczesna administracja warszawska z nieustalonych przyczyn nie wykonała jednak tej uchwały. W czerwcu 1974 Naczelna Rada Spółdzielcza i Uniwersytet Jagielloński zorganizowały uroczyste seminarium naukowe w 50-tą rocznicę śmierci Stefczyka z udziałem rektora Mieczysława Karasia i prezesa NRS Tadeusza Janczyka[5].

Imię Franciszka Stefczyka nosi Bank Spółdzielczy w Belsku Dużym, powstały w 1973 roku (banki spółdzielcze są kontynuatorem tradycji spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowych, zapoczątkowanych przez Stefczyka)[6].

W 1993 r. powstała w Polsce SKOK (odwołująca się do tradycji Kas Stefczyka), która przyjęła Franciszka Stefczyka za swojego patrona[7].

Krajowy Związek Banków Spółdzielczych przyznaje Odznakę im. Franciszka Stefczyka[8]

W grudniu 2011 roku metropolita lwowski Mieczysław Mokrzycki przychylił się do postulatu rozpoczęcia postępowania prowadzącego do beatyfikacji Franciszka Stefczyka[9].

Pomnik Franciszka Stefczyka postawiony w okresie międzywojennym znajduje się w Czernichowie.

Szkoła Rolnicza w Czernichowie nosi imię Franciszka Stefczyka.

Wizerunek Franciszka Stefczyka znajduje się na wydanym w 2017 r. przez Pocztę Polską w nakładzie 250 tys. sztuk znaczku pocztowym o nominale 2,60 zł[10].

Ordery i oznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Praca zbiorowa, Roczniki dziejów ruchu ludowego, Warszawa 1965, s. 24.
  2. Agnieszka Biedrzycka: Kalendarium Lwowa 1918–1939. Kraków: 2012, s. 1–2. ISBN 97883-242-1542-3.
  3. Orman 2004 ↓, s. 256–261.
  4. Uchwała nr 119 Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 31 stycznia 1969 r. w sprawie nadania nazw ulicom, „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy”, Warszawa, dnia 20 czerwca 1969 r., nr 6, poz. 32, s. 2.
  5. Kazimierz Kossowski, Galicja polskim Piemontem, w: Trybuna Spółdzielcza, nr 8/1974, s. 41
  6. Historia – Bank Spółdzielczy w Belsku Dużym
  7. O nas – SKOK Stefczyka.
  8. Bogdan Roczniak. Na sto trzydzieści. „Tygodnik Sanocki”. Nr 44 (520), s. 1, 2 listopada 2001. 
  9. Franciszek Stefczyk, twórca SKOK błogosławionym?. [dostęp 2017-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-13)].
  10. 2017.06.08. Polskie kasy kredytowe dobrem wspólnym. kzp.pl. [dostęp 2024-05-24]. (pol.).
  11. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
  12. Telegramy Gazety Lwowskiej. „Gazeta Lwowska”. Nr 162, s. 5, 18 lipca 1907. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]