Gary Cahill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Gary Cahill
Ilustracja
Imię i nazwisko Gary James Cahill
Data i miejsce
urodzenia		 19 grudnia 1985
Sheffield, Anglia
Pseudonim Gazza, Gaz
Pozycja środkowy obrońca
Wzrost 193 cm[1]
Masa ciała 86 kg[1]
Informacje klubowe
Obecny klub Chelsea
Numer 24
Kariera juniorska
2000–2004 Aston Villa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub M (G)
2004–2008
2004–2005
2007–2008
2008–2012
2012–		 Aston Villa
→ Burnley (wyp.)
→ Sheffield United (wyp.)
Bolton Wanderers
Chelsea		 28 (1)
27 (1)
16 (2)
130 (13)
128 (7)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja
2004–2005
2007
2010–		  Anglia U-20
 Anglia U-21
 Anglia		 3 (0)
3 (0)
45 (3)
  1. ↑ Mecze i gole w lidze akt. 1 września 2016.
  2. ↑ Mecze i gole w reprez. akt. 16 czerwca 2016.
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Gary James Cahill (ur. 19 grudnia 1985 w Sheffield) – angielski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy w Chelsea.

Kariera klubowa[edytuj]

Początkowo zawodnik Aston Villi (od 2000 roku)[2]. W listopadzie 2004 został wypożyczony do Burnley[3]. Regularnie występował w pierwszym zespole, dzięki czemu został uznany najlepszym graczem swojej drużyny[4]. Latem 2005 roku powrócił do klubu z Birmingham. 1 kwietnia 2006 roku zadebiutował w jego barwach w Premier League w przegranym 0:5 meczu z Arsenalem[5]. Pierwszego gola strzelił 16 kwietnia w derbowym spotkaniu z Birmingham City, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1[6]. W sezonie 2006/2007 rozegrał w angielskiej ekstraklasie 20 meczów. We wrześniu 2007 roku został wypożyczony do Sheffield United, w którym był podstawowym graczem.

30 stycznia 2008 roku przeszedł na zasadzie transferu definitywnego do Boltonu Wanderers, z którym podpisał trzyipółletni kontrakt[7]. W sezonie 2007/2008 wraz z nim uczestniczył w rozgrywkach Pucharu UEFA – zagrał m.in. w dwóch ćwierćfinałowych meczach ze Sportingiem[8]. Od momentu przejścia do Boltonu, Cahill był jego podstawowym zawodnikiem i stanowił ważny punkt zespołu[4]. Łącznie rozegrał w nim 147 meczów i strzelił 15 goli, w tym jednego w wygranym 2:1 spotkaniu z Evertonem – swoim ostatnim występie w barwach klubu z Horwich (4 stycznia 2012)[9].

16 stycznia 2012 roku przeszedł do Chelsea. Media poinformowały, że cena transferu wyniosła ok. 7 milionów funtów[10]. W londyńskim zespole zadebiutował 5 lutego w zremisowanym 3:3 meczu z Manchesterem United[11]. Pierwszego gola strzelił 18 marca w spotkaniu z Leicester City, przyczyniając się do zwycięstwa 5:2[12]. W sezonie 2011/2012 zdobył wraz z Chelsea puchar Anglii (w finałowym pojedynku z Liverpoolem nie zagrał z powodu kontuzji), wygrał również rozgrywki Ligi Mistrzów – w meczu finałowym z Bayernem Monachium wystąpił w podstawowym składzie[13]. Rok później wraz z klubem wygrał Ligę Europejską. 1 marca 2015r. wygrał z Chelsea Puchar Ligi Angielskiej. 3 maja zdobył mistrzostwo Anglii.

Kariera reprezentacyjna[edytuj]

Cahill był uprawniony do występów w reprezentacji Irlandii (jego dziadek jest Irlandczykiem), jednak wybrał grę dla Anglii[14].

Występował w młodzieżowych reprezentacjach Anglii. W 2007 roku uczestniczył w mistrzostwach Europy do lat 21. W turnieju rozegranym w Holandii Anglicy dotarli do półfinału, zaś Cahill zagrał jedynie w zremisowanym bezbramkowo meczu z Czechami w fazie grupowej[15].

W kadrze seniorskiej zadebiutował 3 września 2010 roku w spotkaniu z Bułgarią, zmieniając w drugiej połowie Michaela Dawsona (pierwsze powołanie otrzymał już w 2009 na pojedynek z Kazachstanem[2])[16]. Pierwszego gola w barwach narodowych strzelił 2 września 2011 również w pojedynku z Bułgarią, przyczyniając się do zwycięstwa 3:0[17].

W maju 2012 roku został powołany przez selekcjonera Roya Hodgsona do kadry na mistrzostwa Europy w Polsce i na Ukrainie. 2 czerwca w towarzyskim meczu z Belgią został popchnięty przez napastnika rywali Driesa Mertensa, w wyniku czego wpadł w angielskiego bramkarza Joe Harta i złamał szczękę. Kontuzja wykluczyła go z udziału w turnieju, jego miejsce w kadrze zajął Martin Kelly[18].

Sukcesy[edytuj]

Klubowe[edytuj]

Chelsea

Przypisy

  1. ↑ a b Gary Cahill (ang.). chelseafc.com. [dostęp 2012-08-17].
  2. ↑ a b Gary Cahill (ang.). thefa.com. [dostęp 6 grudnia 2011].
  3. ↑ Villa defender loaned to Clarets (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  4. ↑ a b Gary Cahill (ang.). soccernet.espn.go.com. [dostęp 6 grudnia 2011].
  5. ↑ Arsenal 5-0 Aston Villa (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  6. ↑ Aston Villa 3-1 Birmingham (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  7. ↑ Bolton complete £5m Cahill switch (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  8. ↑ UEFA Champions League, UEFA Cup 2007/08 Details (ang.). rsssf.com. [dostęp 6 grudnia 2011].
  9. ↑ Everton 1 - 2 Bolton (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 16 stycznia 2011].
  10. ↑ Gary Cahill's move from Bolton to Chelsea completed (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 16 stycznia 2011].
  11. ↑ Chelsea 3-3 Manchester United (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  12. ↑ Chelsea 5-2 Leicester (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  13. ↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  14. ↑ Republic of Ireland boss Giovanni Trapattoni swoops for England's Gary Cahill (ang.). [dostęp 16 stycznia 2012].
  15. ↑ European U-21 Championship 2007 - Final Tournament Details (ang.). rsssf.com. [dostęp 6 grudnia 2011].
  16. ↑ England 4-0 Bulgaria (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  17. ↑ Bulgaria 0-3 England (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  18. ↑ Euro 2012: Gary Cahill ruled out but Rio Ferdinand overlooked (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 4 czerwca 2012].

Bibliografia[edytuj]

p • d • e
Chelsea F.C. – obecny skład

1 Begović • 2 Ivanović • 3 Alonso • 4 Fàbregas • 5 Zouma • 7 Kanté • 8 Oscar • 10 Hazard • 11 Pedro • 12 Mikel • 13 Courtois • 14 Loftus-Cheek • 15 Moses • 19 Costa • 21 Matić • 22 Willian • 23 Batshuayi • 24 Cahill • 26 Terry (c) • 28 Azpilicueta • 29 Chalobah • 30 David Luiz • 34 Aina • 37 Eduardo • trener: Conte
Aktualny na dzień 1 września 2016
p • d • e
Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2014

1 Hart • 2 Johnson • 3 Baines • 4 Gerrard (c) • 5 Cahill • 6 Jagielka • 7 Wilshere • 8 Lampard • 9 Sturridge • 10 Rooney • 11 Welbeck • 12 Smalling • 13 Foster • 14 Henderson • 15 Oxlade-Chamberlain • 16 Jones • 17 Milner • 18 Lambert • 19 Sterling • 20 Lallana • 21 Barkley • 22 Forster • 23 Shaw • trener: Hodgson

 Anglia
p • d • e
Skład reprezentacji Anglii na Euro 2016

1 Hart • 2 Walker • 3 Rose • 4 Milner • 5 Cahill • 6 Smalling • 7 Sterling • 8 Lallana • 9 Kane • 10 Rooney (c) • 11 Vardy • 12 Clyne • 13 Forster • 14 Henderson • 15 Sturridge • 16 Stones • 17 Dier • 18 Wilshere • 19 Barkley • 20 Alli • 21 Bertrand • 22 Rashford • 23 Heaton • trener: Hodgson

 Anglia
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gary_Cahill&oldid=46704108”