Gary Cahill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Gary Cahill
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko Gary James Cahill
Data i miejsce urodzenia 19 grudnia 1985
Dronfield
Wzrost 193 cm[1]
Pozycja obrońca
Informacje klubowe
Klub Crystal Palace
Numer w klubie 24
Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2004 Aston Villa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2008 Aston Villa 28 (1)
2004–2005 → Burnley (wyp.) 27 (1)
2007–2008 → Sheffield United (wyp.) 16 (2)
2008–2012 Bolton Wanderers 130 (13)
2012–2019 Chelsea 191 (13)
2019– Crystal Palace 33 (1)
W sumie: 425 (31)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2005  Anglia U-20 3 (0)
2007  Anglia U-21 3 (0)
2010–2018  Anglia 61 (5)
W sumie: 67 (5)
  1. ↑ Aktualne na: 6 sierpnia 2019.
  2. ↑ Aktualne na: 27 października 2016.
Multimedia w Wikimedia Commons

Gary James Cahill (ur. 19 grudnia 1985 w Dronfield) – angielski piłkarz grający na pozycji obrońcy w angielskim klubie Crystal Palace.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zawodnik Aston Villi (od 2000 roku)[2]. W listopadzie 2004 został wypożyczony do Burnley[3]. Regularnie występował w pierwszym zespole, dzięki czemu został uznany najlepszym graczem swojej drużyny[4]. Latem 2005 roku powrócił do klubu z Birmingham. 1 kwietnia 2006 roku zadebiutował w jego barwach w Premier League w przegranym 0:5 meczu z Arsenalem[5]. Pierwszego gola strzelił 16 kwietnia w derbowym spotkaniu z Birmingham City, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1[6]. W sezonie 2006/2007 rozegrał w angielskiej ekstraklasie 20 meczów. We wrześniu 2007 roku został wypożyczony do Sheffield United, w którym był podstawowym graczem.

30 stycznia 2008 roku przeszedł na zasadzie transferu definitywnego do Boltonu Wanderers, z którym podpisał trzyipółletni kontrakt[7]. W sezonie 2007/2008 wraz z nim uczestniczył w rozgrywkach Pucharu UEFA – zagrał m.in. w dwóch ćwierćfinałowych meczach ze Sportingiem[8]. Od momentu przejścia do Boltonu, Cahill był jego podstawowym zawodnikiem i stanowił ważny punkt zespołu[4]. Łącznie rozegrał w nim 147 meczów i strzelił 15 goli, w tym jednego w wygranym 2:1 spotkaniu z Evertonem – swoim ostatnim występie w barwach klubu z Horwich (4 stycznia 2012)[9].

16 stycznia 2012 roku przeszedł do Chelsea. Media poinformowały, że cena transferu wyniosła ok. 7 milionów funtów[10]. W londyńskim zespole zadebiutował 5 lutego w zremisowanym 3:3 meczu z Manchesterem United[11]. Pierwszego gola strzelił 18 marca w spotkaniu z Leicester City, przyczyniając się do zwycięstwa 5:2[12]. W sezonie 2011/2012 zdobył wraz z Chelsea puchar Anglii (w finałowym pojedynku z Liverpoolem nie zagrał z powodu kontuzji), wygrał również rozgrywki Ligi Mistrzów – w meczu finałowym z Bayernem Monachium wystąpił w podstawowym składzie[13]. Rok później wraz z klubem wygrał Ligę Europejską. 1 marca 2015r. wygrał z Chelsea Puchar Ligi Angielskiej. 3 maja zdobył mistrzostwo Anglii, wyczyn ten powtórzył dwa lata później[14]. Po odejściu Johna Terry'ego z Chelsea, Cahill został wybrany nowym kapitanem drużyny.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Cahill był uprawniony do występów w reprezentacji Irlandii (jego dziadek jest Irlandczykiem), jednak wybrał grę dla Anglii[15].

Występował w młodzieżowych reprezentacjach Anglii. W 2007 roku uczestniczył w mistrzostwach Europy do lat 21. W turnieju rozegranym w Holandii Anglicy dotarli do półfinału, zaś Cahill zagrał jedynie w zremisowanym bezbramkowo meczu z Czechami w fazie grupowej[16].

W kadrze seniorskiej zadebiutował 3 września 2010 roku w spotkaniu z Bułgarią, zmieniając w drugiej połowie Michaela Dawsona (pierwsze powołanie otrzymał już w 2009 na pojedynek z Kazachstanem[2])[17]. Pierwszego gola w barwach narodowych strzelił 2 września 2011 również w pojedynku z Bułgarią, przyczyniając się do zwycięstwa 3:0[18].

W maju 2012 roku został powołany przez selekcjonera Roya Hodgsona do kadry na mistrzostwa Europy w Polsce i na Ukrainie. 2 czerwca w towarzyskim meczu z Belgią został popchnięty przez napastnika rywali Driesa Mertensa, w wyniku czego wpadł w angielskiego bramkarza Joe Harta i złamał szczękę. Kontuzja wykluczyła go z udziału w turnieju, jego miejsce w kadrze zajął Martin Kelly[19].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Gary Cahill (ang.). chelseafc.com. [dostęp 2012-08-17].
  2. ↑ a b Gary Cahill (ang.). thefa.com. [dostęp 6 grudnia 2011].
  3. ↑ Villa defender loaned to Clarets (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  4. ↑ a b Gary Cahill (ang.). soccernet.espn.go.com. [dostęp 6 grudnia 2011].
  5. ↑ Arsenal 5-0 Aston Villa (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  6. ↑ Aston Villa 3-1 Birmingham (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  7. ↑ Bolton complete £5m Cahill switch (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  8. ↑ UEFA Champions League, UEFA Cup 2007/08 Details (ang.). rsssf.com. [dostęp 6 grudnia 2011].
  9. ↑ Everton 1 - 2 Bolton (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 16 stycznia 2011].
  10. ↑ Gary Cahill's move from Bolton to Chelsea completed (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 16 stycznia 2011].
  11. ↑ Chelsea 3-3 Manchester United (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  12. ↑ Chelsea 5-2 Leicester (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  13. ↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].
  14. ↑ Chelsea mistrzem Anglii! Niespodziewany bohater - Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  15. ↑ Republic of Ireland boss Giovanni Trapattoni swoops for England's Gary Cahill (ang.). [dostęp 16 stycznia 2012].
  16. ↑ European U-21 Championship 2007 - Final Tournament Details (ang.). rsssf.com. [dostęp 6 grudnia 2011].
  17. ↑ England 4-0 Bulgaria (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  18. ↑ Bulgaria 0-3 England (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 6 grudnia 2011].
  19. ↑ Euro 2012: Gary Cahill ruled out but Rio Ferdinand overlooked (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 4 czerwca 2012].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Crystal Palace F.C. – obecny skład
  • Aktualny na dzień 8 stycznia 2021
Składy reprezentacji Anglii
p • d • e
Skład reprezentacji Anglii na Mistrzostwa Europy do lat 21 2007
Anglia
p • d • e
Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2014
Anglia
p • d • e
Skład reprezentacji Anglii na Euro 2016
Anglia
p • d • e
Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2018
Anglia
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gary_Cahill&oldid=62251877”