Przejdź do zawartości

Kieran Trippier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kieran Trippier
Ilustracja
Kieran Trippier (2018)
Pełne imię i nazwisko

Kieran John Trippier

Data i miejsce urodzenia

19 września 1990
Bury

Wzrost

173 cm[1]

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Newcastle United

Numer w klubie

2

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2009 Manchester City
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007–2012 Manchester City 0 (0)
2010 → Barnsley (wyp.) 3 (0)
2010–2011 → Barnsley (wyp.) 37 (2)
2011–2012 → Burnley (wyp.) 25 (1)
2012–2015 Burnley 145 (4)
2015–2019 Tottenham Hotspur 69 (2)
2019–2022 Atlético Madryt 68 (0)
2022– Newcastle United 73 (4)
W sumie: 420 (13)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007  Anglia U-18 1 (0)
2008–2009  Anglia U-19 11 (0)
2009  Anglia U-20 3 (0)
2010–2011  Anglia U-21 2 (0)
2017–2024  Anglia 54 (1)
W sumie: 71 (1)
  1. ↑ Aktualne na: 29 sierpnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
II miejsce Europa 2020
II miejsce Niemcy 2024
Mistrzostwa Europy U-19
srebro Ukraina 2009
Multimedia w Wikimedia Commons

Kieran John Trippier (ur. 19 września 1990 w Bury) – angielski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy w angielskim klubie Newcastle United. W latach 2017-2024 reprezentant Anglii. Srebrny medalista Mistrzostw Europy 2020 i 2024. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018 i 2022.

Wczesne życie i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Kieran John Trippier urodził się 19 września 1990 roku w Bury[2]. Wychowywał się w miejscowości Summerseat w Ramsbottom w hrabstwie Wielki Manchester. Trippier uczęszczał do Holcombe Brook Primary School, a następnie do Woodhey High School[3]. Jego rodzina obejmuje trzech braci - Chrisa, Curtisa i Kelvina. Jego ojciec, Chris Trippier, jest mulatem[4].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Manchester City

[edytuj | edytuj kod]

Trippier, rozpoczynając karierę w akademii Manchester City w wieku dziewięciu lat, podpisał swój pierwszy kontrakt zawodowy w 2007 roku[5].

W sezonie 2007–08 stał się stałym graczem w rezerwach, zdobywając Puchar FA Youth[6]. W 2009 roku uczestniczył w meczu towarzyskim z FC Barceloną na Camp Nou[7]. Ostatecznie w lidze w barwach City nie zadebiutował[8].

Barnsley

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2010 roku został wypożyczony do klubu Championship, Barnsley, gdzie zagrał trzy mecze, a kontuzja przerwała jego pierwsze wypożyczenie[9].

W sierpniu 2010 roku powrócił do Barnsley na kolejne sześciomiesięczne wypożyczenie[10]. W styczniu 2011 roku podpisał umowę na pozostanie do końca sezonu 2010–11, zdobywając nagrodę Młodego Zawodnika Roku po rozegraniu 41 spotkań i strzeleniu dwóch goli, w tym kręconego rzutu wolnego przeciwko Leeds United[11][12].

Burnley

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2011 roku dołączył na sezonowe wypożyczenie do klubu Championship, Burnley, zastępując Tyrone'a Mearsa[13]. Zadebiutował w sierpniu 2011 roku, a jego udane występy przyczyniły się do stałego transferu. Został ostatecznie wykupiony przez Burnley w styczniu 2012 roku, podpisując kontrakt na trzy i pół roku[14].

Po swoich występach wygrał nagrodę zawodnika roku klubu[15]. Dwukrotnie został wybrany do PFA Championship Drużyna roku (za sezony 2012–13[16] i 2013–14[17]). Jego wkład przyczynił się do awansu Burnley do Premier League po sezonie 2013/2014[18].

W maju 2014 roku, po zakończeniu sezonu, podpisał nową umowę na trzy lata, pomimo zainteresowania ze strony Arsenalu[19].

Tottenham Hotspur

[edytuj | edytuj kod]

19 czerwca 2015 roku podpisał kontrakt z klubem Tottenham Hotspur, występującym w angielskiej Premier League, za kwotę 3,5 miliona funtów[20].

Głównie występował na pozycji prawego obrońcy, dołączył do zespołu prowadzonego przez Mauricio Pochettino, mając konkurować o miejsce w pierwszym składzie z Kyle’em Walkerem[21].

Debiut w barwach Tottenhamu miał miejsce 25 października 2015 roku w zwycięskim spotkaniu wynikiem 5:1 przeciwko Bournemouth[22]. 6 lutego 2016 roku zdobył pierwszą bramkę dla klubu w zwycięskim 1:0 meczu przeciwko Watford[23]. W 2016 roku zadebiutował w Lidze Mistrzów meczu fazy grupowej przeciwko CSKA Moskwa. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem anglików 1:0, a Trippier rozegrał pełny wymiar czasowy gry[24].

W czerwcu 2017 roku przedłużył umowę z Tottenhamem na pięć lat[25]. Po transferze Kyle'a Walkera do Manchesteru City, Trippier stał się stałym członkiem wyjściowego składu Tottenhamu na początku sezonu 2017–18[26].

W 2017 roku odegrał istotną rolę w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów przeciwko hiszpańskiemu Realowi Madryt[27]. Spotkanie po bramkach dla ,,kogutów", które strzelili Dele Alli oraz Christian Eriksen, spotkanie zakończyło się dwubramkowym zwycięstwem anglików wynikiem 3:1[28]. Ostatecznie w tym sezonie odpadli w 1/8 finału Ligi Mistrzów przegrywając z włoskim Juventusem[29].

W sezonie 2018–19 Trippier, powracając do składu przeciwko Fulham, zanotował trafienie z rzutu wolnego[30]. Pomimo tego, sezon ten został uznany za rozczarowujący ze względu na kontuzje oraz liczne błędy obronne, w tym samobójcze trafienie do własnej bramki w spotkaniu z Chelsea[31][32].

Dotarł do finału Ligi Mistrzów UEFA. W finale, Spurs przegrali 2–0 z Liverpoolem[33][34]. Po zakończeniu sezonu Trippier opuścił Tottenham, gdzie zanotował 114 występów we wszystkich rozgrywkach klubowych[35].

Atlético Madryt

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2019 roku dołączył do hiszpańskiego klubu Atlético Madrid w, podpisując trzyletni kontrakt za 20 milionów funtów plus dodatki[36][37]. W debiucie w La Liga przeciwko Getafe, udzielając asysty, odegrał istotną rolę w zwycięstwie 1–0[38].

W grudniu 2020 roku otrzymał 10-tygodniowe zawieszenie i karę finansową 70 000 funtów za naruszenie zasad dotyczących zakładów piłkarskich. Zawieszenie zostało czasowo unieważnione przez FIFA, ale CAS odrzucił apelację[39][40].

Powrócił do gry w marcu 2021 roku w meczu z Realem Madryt, zakończonym remisem 1–1[41]. Łącznie w Madrycie wystąpił w 86 spotkaniach, gdzie zaliczył 11 asyst[42].

Newcastle United

[edytuj | edytuj kod]

7 stycznia 2022 roku podpisał kontrakt z klubem Newcastle United, występującym w angielskiej Premier League, na okres dwóch i pół roku, za kwotę 12 milionów funtów plus dodatki[43].

Zadebiutował 8 stycznia w przegranym 0:1 meczu trzeciej rundy Pucharu Anglii przeciwko Cambridge United[44]. 8 lutego zdobył swoją pierwszą bramkę dla Newcastle United, strzelając bezpośrednio z rzutu wolnego w zwycięskim 3:1 meczu z Evertonem[45].

21 sierpnia 2022 roku Trippier zdobył trzeciego gola dla Newcastle w zremisowanym 3:3 spotkaniu z Manchesterem City. W późniejszej części meczu otrzymał początkowo czerwoną kartkę od sędziego Jarreda Gilletta za faul na wysokość kolana na Kevinie De Bruyne, jednak decyzję tę uchyliła technologia VAR[46][47].

W 2023 roku przedłużył kontrakt do lata 2025[48]. Po sezonie został wymieniony w drużynie roku Premier League za sezon 2022/23[49][50].

24 września 2023 roku Trippier zagrał w zwycięstwie 8–0 nad Sheffield United został drugim zawodnikiem w historii Premier League, który zanotował trzy asysty do bramek zdobytych głową w jednym meczu[51][52].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Młodzieżowa reprezentacja Anglii

[edytuj | edytuj kod]

Trippier zadebiutował w reprezentacji Anglii do lat 18 w listopadzie 2007 roku, a następnie awansował do drużyny do lat 19 w 2008 roku[53][54]. Brał udział w Mistrzostwach Europy U-19 2009 w roku, gdzie Anglia doszła do finału, lecz przegrała 0–2 z Ukrainą[55][54]. Po tym sukcesie, Trippier został powołany do Mistrzostw Świata U-20 w 2009 roku, gdzie zagrał we wszystkich trzech meczach[55][56]. W październiku 2010 roku otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji do lat 21, zadebiutował w listopadzie tego samego roku[57]. Ostatni raz wystąpił w drużynie do lat 21 w lutym 2011 roku przeciwko Włochom.

Reprezentacja Anglii

[edytuj | edytuj kod]

13 czerwca 2017 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji przeciwko Francji 13 czerwca 2017 roku w przegranym 2–3 spotkaniu[58][59][60].

Był w składzie 23-osobowej reprezentacji Anglii na Mistrzostwa Świata w 2018 roku[61]. 11 lipca 2018 roku strzelił swoją pierwszą bramkę, otwierając wynik rzutem wolnym w przegranym 1–2 meczu z Chorwacją w półfinale[62]. Zdobył uznanie za świetne podania i stałe fragmenty gry, porównywane do stylu Davida Beckhama[63]. Klasyfikowany jako najbardziej kreatywny zawodnik turnieju, stworzył 24 szanse w trakcie rozegranych meczów[64][65][66].

1 czerwca 2021 roku znalazł się w 26-osobowej kadrze na przełożone Mistrzostwa Europy w 2020 roku[67]. W finale przeciwko Włochom na Wembley, asystował przy bramce Luke'a Shawa w drugiej minucie[68]. Po zaciętym pojedynku, mecz utrzymywał wynik 1:1 i konieczna była dogrywka, która również nie przyniosła rozstrzygnięcia. Wobec tego, aby wyłonić zwycięzcę, konieczne było zakończenie spotkania serią rzutów karnych[69]. Ostatecznie spotkanie zakończyło się zwycięstwem Włoch w karnych 3:2, a Anglicy zdobyli srebrny medal Mistrzostw Europy w 2020 roku[70][71].

Został powołany na Mistrzostwa Świata w 2022 roku[72][73].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Trippier ma brata, który również jest profesjonalnym piłkarzem Kelvina Lomaxa. Jego brat nazwisko przejął od matki piłkarza[4]. W 2016 roku poślubił swoją partnerkę Charlotte, która przejęła po nim nazwisko[74][4]. W tym samym roku urodził mu się syn, a w 2019 córka[75][4].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Manchester City

[edytuj | edytuj kod]

Atlético Madryt

[edytuj | edytuj kod]

Tottenham Hotspur

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kieran Trippier. atleticodemadrid.com. [dostęp 2019-07-19]. (hiszp.).
  2. ↑ Kieran Trippier - Newcastle United Defender - ESPN (UK) [online], ESPN [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  3. ↑ Woodhey old-boy Trippier's England call-up an inspiration for whole school, says former teacher [online], Bury Times, 1 czerwca 2017 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  4. ↑ a b c d New dad Trippier: Family values, wedding changes and choosing City over United [online], Tottenham Hotspur [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  5. ↑ Football academies: kicking and screaming [online], The Telegraph, 4 marca 2009 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  6. ↑ FA Youth Cup: Manchester City crush Chelsea [online], The Telegraph, 17 kwietnia 2008 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  7. ↑ Kieran Trippier of Man City goes on loan to Barnsley - Manchester City FC [online], web.archive.org, 11 marca 2016 [dostęp 2024-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-11].
  8. ↑ kieran trippier manchester city - Szukaj w Google [online], www.google.com [dostęp 2024-01-05].
  9. ↑ Sportsmail, Leeds 3 Barnsley 3: Trippier rescues point for dogged Tykes [online], Mail Online, 22 lutego 2011 [dostęp 2024-01-05].
  10. ↑ MCFC loan Kieran Trippier to Barnsley - Manchester City FC [online], web.archive.org, 15 kwietnia 2015 [dostęp 2024-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-15].
  11. ↑ Sportsmail, Leeds 3 Barnsley 3: Trippier rescues point for dogged Tykes [online], Mail Online, 22 lutego 2011 [dostęp 2024-01-05].
  12. ↑ Kieran Trippier - biography, stats, rating, footballer’s profile | Football Top.com [online], www.footballtop.com [dostęp 2024-01-05].
  13. ↑ Defender Trippier joins Burnley, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  14. ↑ Burnley complete Trippier signing, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  15. ↑ Trippier has bright future - Howe, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  16. ↑ Bale named double Player of the Year, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  17. ↑ Suarez named PFA Player of the Year, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  18. ↑ Burnley plot similar path to matching promotion feats of two years ago [online], Lancashire Telegraph, 25 listopada 2015 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  19. ↑ Digital Sports Group LTDX, Big news as Trippier signs new deal [online], Clarets Mad [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  20. ↑ Oliver Todd, Tottenham sign Burnley's Kieran Trippier for £3.5m on five-year deal [online], Mail Online, 19 czerwca 2015 [dostęp 2024-01-05].
  21. ↑ Tottenham: Kieran Trippier learns from 'rival' Kyle Walker under Spurs' job-share plan - Independent
  22. ↑ Bournemouth 1-5 Tottenham Hotspur, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  23. ↑ Tottenham Hotspur 1-0 Watford, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  24. ↑ UEFA.com, History: CSKA Moskva-Tottenham: UEFA Champions League 2016/17 Group stage [online], UEFA.com [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  25. ↑ Trippier agrees five-year Tottenham deal, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  26. ↑ Kieran Trippier to miss start of Tottenham's season with ankle injury - The Telegraph
  27. ↑ UEFA.com, History: Tottenham-Real Madrid: UEFA Champions League 2017/18 Group stage [online], UEFA.com [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  28. ↑ real vs tottenham 2017 - Szukaj w Google [online], www.google.com [dostęp 2024-01-05].
  29. ↑ Liga Mistrzów: "Koguty" nie pieją z radości. Wyrachowany Juventus pozbawił londyńczyków wszelkich złudzeń - Sport - polskieradio24.pl [online], polskieradio24.pl [dostęp 2024-01-05] (pol.).
  30. ↑ Tottenham 3 Fulham 1: Trippier and Kane help Spurs avoid Wembley wobble [online], FotMob [dostęp 2024-01-05] (jap.).
  31. ↑ 161385360554578, Fans mock Tottenham as Trippier scores hilarious own goal at Chelsea [online], talkSPORT, 27 lutego 2019 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  32. ↑ Jordan Harris, Tottenham fans react to Kieran Trippier's display against Liverpool [online], HITC, 16 września 2018 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  33. ↑ UEFA.com, History: Tottenham-Liverpool: UEFA Champions League 2018/19 Final [online], UEFA.com [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  34. ↑ Finał Ligi Mistrzów: Tottenham nie dał rady "The Reds". Liverpool z szóstym tytułem - Polsat Sport
  35. ↑ Barclays football [online], www.premierleague.com [dostęp 2024-01-05].
  36. ↑ Atlético Madrid confirm signing of Kieran Trippier from Tottenham - The Guardian
  37. ↑ Official: Kieran Trippier joins Atletico Madrid [online], MARCA in English, 17 lipca 2019 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  38. ↑ Atlético Madrid 1-0 Getafe (12 May, 2018) Final Score - ESPN (IN) [online], ESPN [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  39. ↑ Kieran Trippier's betting ban for breaching FA rules suspended by Fifa - The Guardian
  40. ↑ Full-back Trippier banned for 10 weeks, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  41. ↑ Atlético Madrid 1-1 Real Madrid (Mar 7, 2021) Final Score [online], ESPN [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  42. ↑ Kieran Trippier - Bilans występów według rozgrywek [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-05] (pol.).
  43. ↑ Kieran Trippier: Newcastle complete £12m signing of Atletico Madrid and England defender [online], Sky Sports [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  44. ↑ Newcastle - Cambridge: Składy. Trippier debiutuje w barwach Srok | NUFC.com.pl | Newcastle United [online], www.nufc.com.pl [dostęp 2024-01-05].
  45. ↑ Everton 3-0 Newcastle: Kieran Trippier twice gives the ball away for goals as Toffees move out of relegation zone [online], Sky Sports [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  46. ↑ Newcastle United 3-3 Manchester City (Aug 21, 2022) Final Score [online], ESPN [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  47. ↑ Newcastle and Man City draw six-goal thriller, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  48. ↑ Kieran Trippier signs contract extension [online], Newcastle United Football Club, 27 stycznia 2023 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  49. ↑ Kieran Trippier signs contract extension [online], Newcastle United Football Club, 27 stycznia 2023 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  50. ↑ Redakcja, Najlepsza jedenastka sezonu 2022/23 w Premier League - [online], Angielskie Espresso, 5 czerwca 2023 [dostęp 2024-01-05] (pol.).
  51. ↑ Newcastle United 8-0 Sheffield United (24 Sep, 2023) Final Score - ESPN (UK) [online], ESPN [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  52. ↑ Newcastle make history with EIGHT-goal win at Sheff Utd [online], www.premierleague.com [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  53. ↑ The Football Association, The website for the English football association, the Emirates FA Cup and the England football team [online], www.thefa.com [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  54. ↑ a b The Football Association, The website for the English football association, the Emirates FA Cup and the England football team [online], www.thefa.com [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  55. ↑ a b TheFA.com - Kieran Trippier [online], web.archive.org, 8 stycznia 2016 [dostęp 2024-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-08].
  56. ↑ The Football Association, The website for the English football association, the Emirates FA Cup and the England football team [online], www.thefa.com [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  57. ↑ Man City fullback Trippier wins first England U21 call - Tribal Football [online], www.tribalfootball.com, 5 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-06].
  58. ↑ Wirtualna Polska Media, Francja - Anglia - Składy - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-01-06] (pol.).
  59. ↑ Francja - Anglia 3:2 w sparingu. Piękny hołd dla ofiar zamachów [online], sport.radiozet.pl, 13 czerwca 2017 [dostęp 2024-01-06] (pol.).
  60. ↑ Francja - Anglia 3:2. Skrót meczu - Polsat Sport
  61. ↑ Mundial 2018: kadra reprezentacji Anglii na mistrzostwa świata w piłce nożnej [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-06] (pol.).
  62. ↑ Heartbreak all over again as England lose World Cup semi-final, „BBC Sport”, 10 lipca 2018 [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  63. ↑ Kieran Trippier offered freedom of Bury after World Cup success - The Guardian
  64. ↑ Who were England's top performers in Russia? [online], ESPN.com, 16 lipca 2018 [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  65. ↑ England’s World Cup report card - who’s top of Gareth Southgate’s class? [online], The Independent, 16 lipca 2018 [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  66. ↑ Kieran Trippier in the World Cups [online], www.thesoccerworldcups.com [dostęp 2024-01-06].
  67. ↑ Final England squad named for UEFA EURO 2020 - England Football
  68. ↑ Team Sportstar, England's Luke Shaw scores fastest goal ever in a EURO final against Italy [online], Sportstar, 11 lipca 2021 [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  69. ↑ Finał Euro 2020: Rzuty karne! Włochy - Anglia. Relacja i wynik na żywo - polsatsport.pl
  70. ↑ Euro 2020. Włochy mistrzem Europy! Kadra Roberto Manciniego triumfuje na Wembley! [online], RMF FM [dostęp 2024-01-06] (pol.).
  71. ↑ Telewizja Polska S.A, Wielka Italia mistrzem Europy! Decydowały fascynujące karne [online], sport.tvp.pl, 11 lipca 2021 [dostęp 2024-01-06] (pol.).
  72. ↑ Telewizja Polska S.A, Znamy kadrę Anglików! Southgate postawił na swoim [online], sport.tvp.pl, 10 listopada 2022 [dostęp 2024-01-06] (pol.).
  73. ↑ a, Callum Wilson, Nick Pope, Kieran Trippier named to World Cup squad for England [online], Coming Home Newcastle, 10 listopada 2022 [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  74. ↑ Kieran Trippier's wife reveals how Newcastle United star has reacted to Bournemouth incident after 'sickening' message [online], Yahoo News, 12 listopada 2023 [dostęp 2024-01-06] (ang.).
  75. ↑ Charlotte Tutton, Emily Webber, Everything you need to know about Kieran Trippier's wife Charlotte [online], OK! Magazine, 11 lipca 2018 [dostęp 2024-01-06] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
skład Newcastle United F.C.
  • Aktualny na dzień 27 sierpnia 2021
Składy reprezentacji Anglii
Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2018

Anglia

Skład reprezentacji Anglii na Euro 2020

Anglia

Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2022

Anglia

Skład reprezentacji Anglii na Euro 2024

Anglia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kieran_Trippier&oldid=76536062”