Daniel Sturridge

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Sturridge
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Daniel Andre Sturridge

Data i miejsce urodzenia

1 września 1989
Birmingham

Wzrost

188 cm[1]

Pozycja

pomocnik, napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–1996 Cadbury Athletic
1996–2000 Aston Villa
2000–2003 Coventry City
2003–2006 Manchester City
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2009 Manchester City 21 (5)
2009–2013 Chelsea FC 63 (13)
2011 Bolton Wanderers (wyp.) 12 (8)
2013–2019 Liverpool FC 116 (50)
2018 West Bromwich Albion (wyp.) 6 (0)
2019–2020 Trabzonspor 11 (4)
2021–2022 Perth Glory FC 3 (0)
W sumie: 232 (80)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2005  Anglia U-16 4 (0)
2005–2006  Anglia U-17 9 (0)
2007  Anglia U-18 1 (0)
2008  Anglia U-19 3 (1)
2009  Anglia U-20 1 (1)
2009–2011  Anglia U-21 15 (4)
2011–2017  Anglia 26 (8)
2012  Wielka Brytania 5 (2)
W sumie: 64 (16)
  1. Aktualne na: 26 lutego 2020. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 26 lutego 2020.

Daniel Andre Sturridge (ur. 1 września 1989 w Birmingham) – angielski piłkarz pochodzenia jamajskiego, który grał na pozycji napastnika. W latach 2011–2017 reprezentant Anglii. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014 oraz Mistrzostw Europy 2016. Dwukrotny zwycięzca Ligi Mistrzów: raz z Chelsea w sezonie 2011/12 oraz drugi z Liverpoolem w sezonie 2018/19.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Aston Villi, jako junior grał również w Coventry City, zaś w 2003 roku trafił do Manchesteru City[2]. 3 lutego 2007 zadebiutował w jego barwach w Premier League w przegranym 0:2 meczu z Reading, w którym zmienił w drugiej połowie Jorgosa Samaras[3]. 27 stycznia 2008 strzelił pierwszego gola dla Manchesteru w spotkaniu pucharu Anglii z Sheffield United (1:2)[4], natomiast trzy dni później zdobył debiutancką bramkę w angielskiej ekstraklasie w pojedynku z Derby County, zapewniając swojemu zespołowi remis 1:1[5]. W sezonie 2008/2009 rozegrał w Premier League 16 meczów i strzelił cztery gole, ponadto regularnie występował w spotkaniach Pucharu UEFA.

3 lipca 2009 roku podpisał czteroletni kontrakt z Chelsea[6]. W londyńskim zespole zadebiutował 18 sierpnia w wygranym 3:1 meczu z Sunderlandem, natomiast pierwsze dwa gole strzelił 3 stycznia 2010 w spotkaniu pucharu Anglii z Watford (5:0)[7]. W sezonie 2009/2010 wraz z Chelsea wywalczył mistrzostwo Anglii oraz zdobył puchar kraju – w finałowym pojedynku z Portsmouth wystąpił w końcówce, zmieniając Nicolasa Anelkę[8]. W kolejnych rozgrywkach pełnił funkcję rezerwowego, co spowodowało, że 31 stycznia 2011 został wypożyczony do Boltonu[9]. W nowym zespole wywalczył miejsce w podstawowym składzie, stanowił również o jego sile ofensywnej – w 12 pojedynkach strzelił osiem bramek, m.in. dwie w zakończonym zwycięstwem 3:0 meczu z West Ham United[10] i jedną w wygranym 2:1 spotkaniu z Arsenalem[11].

W sezonie 2011/2012, po powrocie do Chelsea, wywalczył miejsce w podstawowym składzie londyńskiej drużyny i regularnie zdobywał gole (m.in. dwa w wygranym 5:1 pojedynku z Boltonem). Po objęciu zespołu przez Roberto Di Matteo w marcu 2012 roku, Sturridge ponownie stał się rezerwowym[12]. W 2012 roku wraz ze swoim klubem wywalczył puchar Anglii – w finałowym meczu z Liverpoolem nie wystąpił, lecz w spotkaniu wcześniejszej fazy z Birmingham City strzelił bramkę, która doprowadziła do remisu, a co za tym idzie do powtórzenia pojedynku[13]. Ponadto z Chelsea wygrał rozgrywki Ligi Mistrzów – w finałowym meczu z Bayernem Monachium (1:1, k. 4:3) jednak nie zagrał[14].

2 stycznia 2013 roku podpisał kontrakt z Liverpoolem[15]. 6 stycznia miał miejsce jego debiut w barwach The Reds i po siedmiu minutach gry trafił do siatki w meczu Pucharu Anglii z Mansfield Town[16]. Tydzień później, wchodząc w przerwie z ławki rezerwowych, zadebiutował w rozgrywkach ligowych, w barwach Liverpoolu, strzelając kontaktowego gola w 75 minucie przegranego 2:1 meczu z Manchester United[17]. 12 maja 2013 roku zanotował pierwszego hat-tricka w barwach klubu, w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu z Fulham.

21 sierpnia 2019 roku podpisał trzyletni kontrakt z tureckim klubem Trabzonspor[18].

1 stycznia 2024 oficjalnie zakończył piłkarską karierę[19].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku wraz z reprezentacją do lat 19 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Czechach, w których strzelił gola w ostatnim meczu grupowym z Grecją, przyczyniając się do zwycięstwa 3:0[20]. Trzy lata później (2011) wystąpił w mistrzostwach Europy U-21 w Danii – został wybrany do „drużyny gwiazd” turnieju[21].

15 listopada 2011 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Anglii w wygranym 1:0 meczu ze Szwecją, w którym w drugiej połowie zmienił Theo Walcotta[22]. W maju 2012 znalazł się na liście rezerwowej zawodników powołanych przez selekcjonera Roya Hodgsona do kadry na mistrzostwa Europy w Polsce i na Ukrainie[23], jednak ostatecznie w turnieju nie zagrał.

Sturridge znalazł się natomiast w 18-osobowym składzie reprezentacji Wielkiej Brytanii na Igrzyska Olimpijskie w Londynie w 2012 roku; podczas turnieju strzelił dwie bramki[24]. Jednakowoż w spotkaniu ćwierćfinałowym z Koreą Południową nie wykorzystał „jedenastki” w serii rzutów karnych, co zadecydowało o wyeliminowaniu drużyny gospodarzy z dalszego udziału w Igrzyskach[25].

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Aktualne na dzień 26 lutego 2020 r.[26]
Liga Puchar Puchar ligi UEFA Łącznie
Sezon Klub Liga M G M G M G M G M G
2006/07 Manchester City Premier League 2 0 0 0 0 0 0 0 2 0
2007/08 3 1 1 1 0 0 0 0 4 2
2008/09 16 4 1 0 1 0 8 0 26 4
2009/10 Chelsea 13 1 4 4 1 0 2 0 20 5
2010/11 13 0 1 2 1 0 5 2 21[a] 4
Bolton (wyp.) 12 8 0 0 0 0 12 8
2011/12 Chelsea 30 11 4 1 2 1 7 0 43 13
2012/13 7 1 0 0 1 1 3 0 12[b] 2
Liverpool 14 10 2 1 0 0 16 11
2013/14 29 21 2 1 2 2 33 24
2014/15 12 4 3 1 0 0 2 0 17 5
2015/16 14 8 1 0 2 2 8 3 25 13
2016/17 20 3 3 0 4 4 27 7
2017/18 9 2 0 0 0 0 5 1 14 3
West Bromwich (wyp.) 6 0 0 0 0 0 0 0 6 0
2018/19 Liverpool 18 2 1 0 1 1 7 1 27 4
2019/2020 Trabzonspor Süper Lig 11 4 3 3 0 0 2 0 16 7
Łącznie w karierze 229 80 26 14 15 11 49 7 321 122

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z piłkarskiej rodziny. Jego ojciec Michael grał w rezerwach Birmingham City. Ma też dwóch wujków, z których jeden, Dean, był napastnikiem w Derby County, a drugi, Simon, grał w Stoke City[27].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

  • Mistrzostwo Anglii (1×): 2009/2010
  • Puchar Anglii (2×): 2009/2010, 2011/2012
  • Liga Mistrzów UEFA (1×): 2011/2012

Liverpool

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W tym mecz o Tarczę Wspólnoty.
  2. W tym mecz o Tarczę Wspólnoty.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Daniel Andre Sturridge. wba.co.uk. [dostęp 2018-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-31)]. (ang.).
  2. Daniel Sturridge. mcfc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  3. Man City 0-2 Reading. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  4. Sheff Utd 2-1 Man City. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  5. Derby 1-1 Man City. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  6. Chelsea sign Man City’s Sturridge. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  7. Chelsea 5 – 0 Watford. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  8. Chelsea 1 – 0 Portsmouth. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  9. Chelsea striker Daniel Sturridge joins Bolton on loan. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  10. Bolton 3 – 0 West Ham. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  11. Bolton 2 – 1 Arsenal. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  12. Daniel Sturridge. chelseafc.com. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  13. Chelsea 1-1 Birmingham City. bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  14. Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  15. Jimmy Rice: Liverpool complete Sturridge signing. Liverpool FC, 2013-01-02. [dostęp 2013-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-03)]. (ang.).
  16. Phil McNulty: Liverpool hold off Stags fightback. BBC Sport, 2013-01-06. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
  17. Manchester United – Liverpool 2:1. [dostęp 2013-01-13]. (pol.).
  18. Daniel Sturridge: Ex-Liverpool striker joins Turkish side Trabzonspor. BBC Sport, 2019-08-21. [dostęp 2020-02-26]. (ang.).
  19. Damon Wilkinson, Andrew Gamble, Daniel Sturridge issues statement after warrant is issued for his arrest [online], Manchester Evening News, 13 października 2023 [dostęp 2024-02-29] (ang.).
  20. European U-19 Championship 2008. rsssf.com. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  21. U21 all-star squad named by UEFA technical team. uefa.com. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  22. International friendly: England 1-0 Sweden. bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  23. England Euro 2012 squad: Ruddy, Carroll & Defoe in, Ferdinand out. bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  24. Daniel STURRIDGE. fifa.com. [dostęp 2012-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-22)]. (ang.).
  25. Men’s Football: Quarterfinal. Great Britain – Korea 1-1 (4:5 PSO). london2012.com. [dostęp 2012-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-05)]. (ang.).
  26. D. Sturridge, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2016-03-18].
  27. Kazimierz Oleszek. Grunt to rodzinka. „Piłka Nożna”. 46/2013 (2107), s. 21, 2013-11-12. Profus Management. ISSN 0137-4710. (pol.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]