Przejdź do zawartości

Gnojnica (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gnojnica
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

rzeszowskie

Powiat

1954–55: dębicki
1956–72: ropczycki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Gnojnica

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

2

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

27

brak współrzędnych

Gnojnica – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Gnojnica z siedzibą GRN w Gnojnicy utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie dębickim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 19/54 WRN w Rzeszowie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Gnojnica oraz część obszaru dotychczasowej gromady Brzyzna ze zniesionej gminy Ropczyce, a także obszar dotychczasowej gromady Góra Ropczycka ze zniesionej gminy Sędziszów – w tymże powiecie[6][7]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego[9] powiatu ropczyckiego w tymże województwie[10].

1 stycznia 1970 z gromady Gnojnica wyłączono część terenów wsi Góra Ropczycka o powierzchni 34,6218 ha, włączając ją do miasta Sędziszowa Małopolskiego w tymże powiecie[11].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 19/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu dębickiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 18 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 41)
  7. Obwieszczenie Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 30. XI. 1955 r. dotyczące sprostowania brzmienia uchwał Nr. Nr. 27/54 i 19/54 z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatów łańcuckiego i dębickiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 9 grudnia 1955 r., Nr. 10, Poz. 51)
  8. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Dębicy (punkt 2) z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 34)
  9. Właściwie reaktywowanego, ponieważ powiat ropczycki funkcjonował wcześniej do 1 kwietnia 1937, po czym z jego obszaru utworzono powiat dębicki (Dz.U. z 1937 r. nr 18, poz. 119)
  10. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 283
  11. Dz.U. z 1969 r. nr 32, poz. 274
  12. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.