Gnu przylądkowe
| Connochaetes taurinus taurinus[1] | |
| (Burchell, 1823) | |
 Gnu przylądkowe, Park Narodowy Krugera, Południowa Afryka | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | |
| Podgatunek |
gnu przylądkowe |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 Mapa występowania poszczególnych podgatunków gnu pręgowanego (kolorem ciemnobrązowym zaznaczono obszar występowania gnu przylądkowego) | |
Gnu przylądkowe (Connochaetes taurinus taurinus) – podgatunek nominatywny gnu pręgowanego.
Wygląd zewnętrzny[edytuj | edytuj kod]
Sierść gnu przylądkowego jest szarobrunatna z brunatnymi pręgami po bokach. Grzywa, włosy na podgardlu i ogon są czarne. Rogi występują u osobników obu płci.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Gnu przylądkowe ma największy zasięg występowania ze wszystkich podgatunków. Obejmuje Południową Afrykę, Botswanę, Mozambik, Namibię, Suazi, Zimbabwe, Zambię i Angolę[2].
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Gnu przylądkowe prowadzi stadny tryb życia. Stada składają się z samic z młodymi (ok. 10 osobników) lub z samców. W sprzyjającej porze samce wykazują silny terytorializm. W porze suchej migrują w poszukiwaniu pożywienia i tworzą wtedy ogromne skupiska. Często obserwuje się je migrujące z zebrami.
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Żywią się głównie trawą.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Samice zachodzą w ruję w czerwcu. W tym też okresie samce toczą ze sobą zacięte walki. Samica rodzi jedno młode po upływie 8 lub 8,5 miesiąca. W kilka godzin uczy się ono chodzić. Młode gnu przylądkowe korzysta z pokarmu matki do 8 miesiąca życia, choć już po tygodniu zaczyna uzupełniać dietę trawą.
Wrogowie[edytuj | edytuj kod]
Do głównych wrogów gnu przylądkowego należą lwy, hieny i lamparty, młode padają także łupem gepardów, choć te drapieżniki zadowolą się także dorosłą sztuką. W czasie wędrówek antylopy stają się łatwym łupem dla krokodyli. Odnotowano także ataki hipopotamów na gnu. Ich największym wrogiem jest jednak człowiek, który poluje na nie dla mięsa, skór i rogów, a także dla rozrywki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Connochaetes taurinus taurinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b IUCN SSC Antelope Specialist Group, Connochaetes taurinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-06-16] (ang.).