Amidochlorek rtęci(II)

Amidochlorek rtęci(II)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	chlorek aminortęci(II)
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Hydrargyrum aminochloratum
inne	aminochlorek rtęci, biały precypitat rtęciowy, chlorek amidortęciowy, chlorek rtęciowoamonowy, precypitat nietopliwy, Hydrargyrum praecipitatum album, Hydrargyrum amidatobichloratum, Mercurius praecipitatus albus, Hydrargyrum bichloratum ammoniatum
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Hg(NH2)Cl
Masa molowa	252,07 g/mol
Wygląd	biały proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	10124-48-8
PubChem	3032553
DrugBank	DB13344
SMILES
	[NH2-].[Cl-].[Hg+2]
Właściwości
	Gęstość
	5,70 g/cm³ (20 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,14 g/100 g
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Zwroty H	H300, H310, H330, H373, H410
Zwroty P	P260, P264, P273, P280, P284, P301+P310
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Silnie; toksyczny; (T+)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R26/27/28, R33, R50/53
Zwroty S	S13, S28, S45, S60, S61
Numer RTECS	OV7020000
Dawka śmiertelna	LD50 86 mg/kg (szczur, doustnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Amidochlorek rtęci(II) – nieorganiczny związek chemiczny, sól rtęci o wzorze Hg(NH₂)Cl.

Powstaje m.in. w wyniku reakcji sublimatu z amoniakiem. Ma strukturę jednowymiarowego polimeru (HgNH₂)_n z przeciwjonami chlorkowymi^[3]^[4]. Łatwo ulega rozkładowi pod wpływem światła i wilgoci.

W środowisku zasadowym przekształca się w zasadę Millona o wzorze [Hg
2N]OH·2H
2O, a podczas gotowania – w chlorek zasady Millona i chlorek amonu:

2 Hg(NH₂)Cl → [Hg₂N]Cl + NH₄Cl

Związek znalazł zastosowanie w lecznictwie. Obecnie jest stosowany głównie w leczeniu niektórych pasożytniczych i gronkowcowych chorób skóry, także niekiedy w grzybicach oraz rzadko w okulistyce. Stosuje się wyłącznie miejscowo najczęściej w postaci maści i past, rzadziej jako zasypka i inne postacie leku. Stężenia terapeutyczne 2–10%. Stężenia w preparatach okulistycznych 0,25–2%. Używany jako surowiec farmaceutyczny w recepturze aptecznej do sporządzania leków galenowych i recepturowych (magistralnych)^[5].

Zobacz też

Inne preparaty rtęci stosowane w medycynie:

Przypisy

↑ ^a ^b Małgorzata Galus: Tablice chemiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2008. ISBN 978-83-7350-105-8.
↑ Department of Chemistry, The University of Akron: Mercury ammonium chloride. [dostęp 2012-02-10]. (ang.).
↑ Wells, A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-855370-6.
↑ W.N.W.N. Lipscomb W.N.W.N., The structure of mercuric amidochloride, HgNH₂Cl, „Acta Crystallographica”, 4 (3), 1951, s. 266–268, DOI: 10.1107/s0365110x51000866, ISSN 0365-110X (ang.).
↑ Substancje farmaceutyczne Pharma Cosmetic: Rtęciowy aminochlorek. Pharma Cosmetic, 2007. [dostęp 2009-11-22]. (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[tabchem-1] Małgorzata Galus: Tablice chemiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2008. ISBN 978-83-7350-105-8.

[AKRON-2] Department of Chemistry, The University of Akron: Mercury ammonium chloride. [dostęp 2012-02-10]. (ang.).

[Wells-3] Wells, A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-855370-6.

[Lipscomb-4] W.N.W.N. Lipscomb W.N.W.N., The structure of mercuric amidochloride, HgNH₂Cl, „Acta Crystallographica”, 4 (3), 1951, s. 266–268, DOI: 10.1107/s0365110x51000866, ISSN 0365-110X (ang.).

[Pharma-5] Substancje farmaceutyczne Pharma Cosmetic: Rtęciowy aminochlorek. Pharma Cosmetic, 2007. [dostęp 2009-11-22]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]