Hiddenit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Li Al [Si2 O6] - krzemian litu i glinu |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
6,5-7,0 |
| Przełam |
nierówny, kruchy |
| Łupliwość |
doskonała |
| Gęstość minerału |
3,15-3,21 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
żółtozielona, zielonożółta, szmaragdowozielona |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
silny szklisty |
| Współczynnik załamania |
1,660-1,681 |
_-_90_mm_1.JPG)
Hiddenit – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy spodumenu - bardzo ceniona[przez kogo?], jubilerska odmiana spodumenu. Po raz pierwszy został znaleziony w 1879 r. w Karolinie Północnej w USA.
Nazwa pochodzi od nazwiska odkrywcy tego minerału - Williama Earla Hiddena (1853-1918).
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Jest przezroczysty, zazwyczaj tworzy kryształy jednoskośne o pokroju słupkowym, tabliczkowym. Substancją nadającą barwę jest chrom lub żelazo. Wykazuje podobieństwo do berylu, chryzoberylu, diopsydu, euklazu, szmaragdu, turmalinu.
Inne właściwości:
- dwójłomność: +0,014 do +0,016
- dyspersja: 0,017 (BG) 0,010 (CF)
- pleochroizm: wyraźny – niebieskawozielony, szmaragdowozielony, żółtozielony
- fluorescencja: bardzo słaba, czerwonożółta
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w pegmatytach granitowych.
Miejsca występowania: USA – Karolina Północna, Kalifornia, Dakota Południowa (kryształy osiągają wielkość kilkunastu metrów, a waga kilkadziesiąt ton; okazy nie mają wartości gemmologicznej), Birma, Brazylia – Minas Gerais, Kanada, Madagaskar, Rosja – Ural, Zabajkale, Wielka Brytania, Grenlandia.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- atrakcyjny i poszukiwany kamień kolekcjonerski,
- stosowany do wyrobu biżuterii – szlif fasetkowy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
beryl, chryzoberyl, diopsyd, euklaz, szmaragd, turmalin.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Zarys Gemmologii, Wyd AGH 1996
- C. Hall: Klejnoty, Kamienie szlachetne i ozdobne, Wyd. Wiedza i Życie 1996 r.
- W. Schuman: Kamienie szlachetne i ozdobne, Wyd. „Alma –Press” 2004 r.